علی جوادی*
فقط همین استقلال و پرسپولیس برای مردم مانده بود
سرانجام چوب «راست نگفتنهای مداوم» بر تنمان نشست. درد عمری ناراستی را با طعم ترکه خیس چشیدیم و مطمئنیم این هم از خواب، بیدارمان نمیکند. دروغ گفتیم که این دو تیم بدهی ندارند، مالک خصوصی دارند، مشکل مالیاتی ندارند، پول دارند، طلبکار ندارند، آرامش و ثبات دارند و.....
آنقدر روی دروغ گفتنهایمان اصرار کردیم که شد این! در این سالها، مدیران بسیاری تغییر کردند؛ اما حتی یک بار تلاش نکردیم صادقانه رفتار کنیم. مدام بر صورت هم چنگ انداختیم؛ اما رویه را تغییر ندادیم. مسیر، کماکان به سمت چاه بود.
رئیس جدید فدراسیون هنوز ناراحت است که رئیس قدیم فدراسیون به دفترش نرفته و ریاستش را تبریک نگفته و رئیس سابق هم ناراحت که چرا برای باز کردن گرههای کور آسیایی، به او زنگ نزدهاند! هیچکس خودش را خرج «ایران» نمیکند. احدی حاضر نیست برای این اسم بزرگ از نام کوچک خودش بگذرد. آنقدر اعتبار آقایان مهم است که عشق مردم نادیده گرفته میشود. اصلاً برای آنها مهم نیست که مردم خسته ما، برای فراموش کردن موقتی مشکلات فراوان مالی، فقط همین فوتبال را دارند. از تمام علایق دنیا، فقط مانده همین عشق به استقلال و پرسپولیس که آن را هم گرفتند. وزیر ورزش که مدیران ناکارآمد برای پرسپولیس و استقلال انتخاب میکرد و بعد از اثبات ناکارآمدی، یا آنها را به مجموعههای ورزشی میفرستاد و یا راهی فدراسیونها میکرد، حالا کجاست تا پاسخ دهد؟
جواب چشمهای تر و وجود پر از اضطراب هواداران را چه کسی میدهد؟ راه ناصواب راست نگفتنها، فقط باید به چاه ختم میشد و شد. در این میان، دلمان برای هواداران میسوزد که با وجود مالکیت واقعی دو تیم، هیچ نقشی در انتخاب مسیر و هیچ سهمی از مالکیت آنها ندارند؛ اما همه غمهای این دو تیم را به جان میخرند. هوادارانی که حالا دیگر لیگ قهرمانان آسیا برایشان منفورترین لیگ دنیاست.
*روزنامهنگار
منبع: ایران ورزشی
ارسال دیدگاه