ایران به عضویت دائم «آنسکر» درآمد

به گزارش وزارت خارجه، به دنبال چندین دور مذاکره بر سر پیش‌نویس قطعنامه ارائه شده از سوی استرالیا در کمیته ویژه سیاسی و استعمارزدایی و تصویب اجماعی آن در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، جمهوری اسلامی ایران توانست جایگاه خود را از وضعیت «ناظر» در این نهاد علمی برجسته بین‌المللی به «عضویت کامل» ارتقا بخشد.

با توجه به محدودیت‌های مرتبط با فرآیند پیوستن به این کمیته علمی که عمدتاً در اداره کشورهای بلوک غرب است، جمهوری اسلامی ایران اقدامات و رایزنی‌های دیپلماتیک خود را از نشست شصت‌و ششم مجمع عمومی در سال ۲۰۱۱ آغاز کرد و در نهایت پس از چندین دور مذاکره طی سال‌های اخیر، عضویت دائم و کامل کشورمان در نشست مجمع عمومی امسال به تصویب رسید.

در قطعنامه مصوب امسال از کشورمان دعوت شده است تا با حضور یک دانشمند هسته‌ای در نشست‌های آنسکر مشارکت کند.

علاوه بر جمهوری اسلامی ایران، کشورهای نروژ، الجزائر و امارات متحده عربی نیز به عضویت این نهاد علمی وابسته به سازمان ملل درآمدند.

پیشینه آنسکر

به‌دنبال وقوع حادثه چرنوبیل و فوکوشیما این دغدغه جهانی شکل گرفت که در صورت وقوع سوانح طبیعی از جمله سیل، زلزله و نظایر آن و یا حوادث غیر مترقبه ناشی از خطای انسانی چگونه می‌توان آخرین دستاوردهای علمی مربوط به بررسی و چگونگی مقابله با اثرات تشعشعات اتمی ناشی از چنین رخدادهایی را به اشتراک گذاشت. بدین منظور، کمیته علمی سازمان ملل متحد درباره آثار تشعشعات هسته‌ای (آنسکر) براساس قطعنامه ۹۱۳ در ۳ دسامبر ۱۹۵۵ و با هدف جمع‌آوری و ارزیابی اطلاعات در مورد تشعشعات اتمی که انسان‌ها در معرض آن قرار می‌گیرند و تأثیرات احتمالی چنین مواجهه‌هایی تشکیل شد.

این کمیته در ابتدا متشکل از دانشمندان ارشد ۱۵ کشور عضو سازمان ملل متحد، یعنی آرژانتین، استرالیا، بلژیک، برزیل، کانادا، چکسلواکی، مصر، فرانسه، هند، ژاپن، مکزیک، سوئد، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی بود.

دو گزارش اساسی اولیه آنسکر که در سال‌های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ به مجمع عمومی ارائه شد، زمینه‌های علمی را ایجاد کردند که بر اساس آن معاهده منع آزمایش نسبی در مورد منع آزمایش سلاح هسته‌ای در جو در سال ۱۹۶۳ مذاکره و امضا شد.

در طول دهه‌های بعد، آنسکر به مرجع رسمی بین‌المللی در مورد سطوح و اثرات تشعشعات اتمی تبدیل شد که برای اهداف صلح‌آمیز از جمله مصارف پزشکی و همچنین نظامی و برگرفته از منابع طبیعی و همچنین ساخت بشر استفاده می‌شود و از این‌رو عضویت در این نهاد عالی‌رتبه بین‌المللی بسیار حائز اهمیت است.

آنسکر همچنین به طور منظم وضعیت سلامت بازماندگان بمباران اتمی ژاپن در سال ۱۹۴۵ و سایر گروه‌های در معرض آن را به همراه پیشرفت‌های علمی درباره آثار مثبت تشعشعات هسته‌ای برای سلامتی افراد را ارزیابی می‌کند. این ارزیابی‌ها شامل بررسی اثرات سرطانی و غیر سرطانی تشعشعات هسته‌ای، اثرات آن بر سیستم ایمنی، و پاسخ‌های سلولی به قرار گرفتن در معرض تابش می‌شود.

بررسی‌هایی نیز در مورد مواجهه‌های پزشکی، عمومی و شغلی انجام می‌شود. قرار گرفتن در معرض تشعشعات ناشی از حوادث، اثرات سلامتی حادثه چرنوبیل و اثرات تشعشع بر موجودات زنده غیر انسانی.

در حال حاضر ۲۷ کشور (آرژانتین، استرالیا، بلاروس، بلژیک، برزیل، کانادا، چین، مصر، فنلاند، فرانسه، آلمان، هند، کره‌جنوبی، اندونزی، ژاپن، مکزیک، پاکستان، پرو، لهستان، روسیه، اسلواکی، اسپانیا، سودان، سوئد، اوکراین، انگلستان و ایالات متحده آمریکا) عضو دائم این کمیته بوده که با تبدیل عضویت چهار عضو ناظر (ایران، نروژ، الجزائر و امارات متحده عربی)، تعداد اعضای دائم آنسکر به ۳۱ عضو افزایش پیدا می‌کند.

هنگام بحث درباره عضویت ایران کمیته علمی سازمان ملل درباره آثار تشعشعات هسته‌ای، معاون نمایندگی آمریکا در سازمان ملل در سخنانی با عضویت ایران مخالفت کرد و در راستای تکرار لفاظی‌ها و اتهام‌پراکنی‌های واشنگتن علیه برنامه صلح آمیز هسته‌ای ایران، مدعی شد که ایران صلاحیت عضویت در این کمیته را ندارد.

نماینده آمریکا در این نشست با توجه به اتهامات بی پایه و اساس خود مدعی شد نباید با عضویت در این کمیته به ایران پاداش داده شود.

نماینده رژیم صهیونیستی نیز در این نشست لفاظی‌های تکراری خود را تکرار کرد اما سرانجام این رژیم و آمریکا به اجماع پیوستند و مخالفت‌هایشان راه به جایی نبرد و نتوانستند مانع عضویت ایران در کمیته علمی سازمان ملل درباره آثار تشعشعات هسته‌ای شوند.

دولت آمریکا در جایگاهی قرار ندارد که درباره عضویت ایران اظهار نظر کند

مجید تخت روانچی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل که در این نشست حضور داشت، پس از تصویب عضویت دائم ایران در کمیته علمی سازمان ملل درباره آثار تشعشعات اتمی (آنسکر) توسط کمیته ویژه سیاسی مجمع عمومی (کمیته چهارم) به اتهامات نماینده رژیم صهیونیستی و آمریکا، پاسخ داد.

تخت روانچی در پاسخ به اتهامات نماینده آمریکا اظهار داشت: دولت آمریکا با خروج از برجام و نقض تعهدات خود وفق این توافقنامه، هرگز در جایگاهی قرار ندارد که در خصوص برنامه هسته‌ای مسالمت آمیز ایران و عضویت آن در کمیته عملی آثار تشعشعات هسته‌ای اظهار نظر کند.

سفیر ایران در سازمان ملل تاکید کرد دولت قبلی آمریکا با خروج غیرقانونی برجام به وضع تحریم‌های غیرقانونی علیه مردم ایران اقدام کرد و ضروری است دولت کنونی آمریکا با برداشتن تحریم ها به تعهدات خود پایبند باشد.

نماینده دائم کشورمان در مقر سازمان ملل در نیویورک در پاسخ به لفاظی‌های نماینده رژیم صهیونیستی نیز به تاریخ طولانی نقض فاحش صدها قطعنامه مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل توسط اسراییل از سال ۱۹۴۸، تجاوز، اشغال و ارتکاب جنایت علیه فلسطین و مردم منطقه اشاره کرد.

تخت روانچی اظهار داشت: اسراییل با نپذیرفتن ان.پی.تی، معاهده سلاح‌های شیمیایی و معاهده منع گسترش، تولید، و انباشت سلاحهای میکروبی و انهدام آنها، به نادیده گرفتن رژیم‌های بین المللی انهدام سلاح‌های کشتار جمعی ادامه داده و مانع جدی در برابر ابتکار ایران در سال ۱۹۷۴ برای عاری سازی خاورمیانه از سلاح‌های هسته‌ای شده است.

ارشدترین دیپلمات جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل افزود: تلاش این رژیم برای معرفی توانمندی تسلیحاتی متعارف و برنامه صرفا صلح‌امیز هسته‌ای کشورمان که تحت راستی‌آزمایی شدید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است، به عنوان چالشی برای ثبات منطقه ای، اقدامی منافقانه برای انحراف توجهات از خطر واقعی اسرائیل برای صلح و امنیت منطقه‌ای بویژه زرادخانه سلاح‌های هسته‌ای آن است.

تصویب ۶ قطعنامه علیه رژیم صهیونیستی در سازمان ملل

همچنین به رغم مخالفت هیات های آمریکا، کانادا و رژیم صهیونیستی، همزمان با تداوم تجاوزهای رژیم صهیونیستی علیه مردم مظلوم فلسطین، کمیته چهارم مجمع عمومی سازمان ملل متحد شامگاه سه شنبه به وقت محلی، ۶ قطعنامه علیه این رژیم تصویب کرد

به گزارش ایرنا، این قطعنامه ها ‌ اقدامات رژیم صهیونیستی در نقض سیستماتیک حقوق بشر مردم فلسطین و کاربرد زور علیه شهروندان فلسطینی بویژه ساکنان نوار غزه که منجر به کشته و زخمی غیرنظامیان شده و نیز شهرک سازی در سرزمین های اشغالی از جمله در بیت المقدس شرقی و جولان اشغالی را محکوم کردند.

در این قطعنامه ها همچنین محاصره زمینی، هوایی و دریایی غزه، شهرک سازی در سرزمینهای اشغالی، ‌اقدامات تحریک آمیز شهرک نشینان علیه شهروندان فلسطینی در سرزمینهای اشغالی و نیز تخریب منازل و بازداشت های خودسرانه و زندانی کردن فلسطینیان محکوم و بر بازگشت آوارگان فلسطینی به خانه و کاشانه خود، تاکید شده است.

در قطعنامه مربوط به جولان سوریه، از رژیم صهیونیستی خواسته شده تا به قطعنامه های مصوب سازمان ملل در خصوص جولان عمل کرده و به اشغال این منطقه پایان دهد.

همچنین رژیم صهیونیستی از اعطا حق شهروندی اسرائیل به ساکنان جولان سوریه منع شده است.

در قطعنامه دیگری با اشاره به وضعیت اسفناک اجتماعی و اقتصادی آواراگان فلسطینی و نیز وضعیت شدیدا بحرانی آژانس امداد و کار سازمان ملل متحد(آنروا)، از تمامی کشورها،‌ آژانس های تخصصی و سازمان های غیردولتی درخواست شده است از تلاش ها و اقدامات آنروا در کمک رسانی به آوارگان فلسطینی حمایت کنند.