عموی علی لندی، نوجوان فداکار ایذه‌ای در گفت و گو با پانا:
علی گفت اگر یک‌بار دیگر این اتفاق بیفتد، باز هم به دل آتش می‌روم
اهواز (پانا) - تاریخ ایران بار دیگر شاهد فداکاری قهرمانی از میان نسل نوجوان کشور بود. نوجوان ١۵ ساله ای که به دل آتش زد تا جان ٢ زن را نجات دهد، اما جان خودش را از دست داد. نوجوانی که تا آخرین لحظه زندگیش هم بر این قهرمانی و ایثارگری اصرار داشت.
۱۸ شهریور ۱۴۰۰، در پی آتش‌سوزی یک منزل در ایذه، ٢ خانم میانسال با فریاد، درخواست کمک کردند. نوجوانی ۱۵ ساله به‌نام علی لندی که مهمان خانه خاله اش و همسایه آنها بود، برای نجات زنان و مهار آتش‌سوزی اقدام به کمک می‌کند که خود نیز دچار حریق و سانحه سوختگی شدید می‌شود.
علی پس از نجات دو زن دچار سوختگی ۹۱ درصدی شد که ابتدا به بیمارستان سوانح سوختگی طالقانی اهواز و پس از آن به بیمارستان سوانح سوختگی امام موسی کاظم اصفهان اعزام و بستری شد.
محمود لندی عموی شهید علی لندی در گفت و گو با پانا درخصوص جزئیات وقوع این حادثه می گوید: «این آتش‌سوزی در یک ساختمان چند واحدی رخ داد و علی خانه خاله اش بود، اما هنگام این حادثه صدای کمک خواستن همسایه را شنید و فوراً خودش را به واحدی که دچار حریق شده بود رساند؛ فوراً یک پتو به روی یکی از خانم‌ها انداخت و سپس به سراغ کپسول مشتعل رفت و آن را برداشت تا شعله را خاموش کند و آن دو را از محل دور کند، اما آتش او را هم سوزاند.»
عموی این دانش‌آموز فداکار در خصوص وضعیت درسی این شهید والا مقام بیان می‌کند: «تا آنجایی که می‌دانم به لحاظ درسی عالی و دانش آموز فوق العاده منضبطی بود؛ مدیر مدرسه هم به این نکته که هم از نظر وضعیت درسی و هم اخلاقی دارای اخلاق نوع دوستانه ای بود و همچنین در زمینه های پرورشی همکاری عالی داشته نیز تاکید کرده است.»
عموی علی لندی در پاسخ به این سوال که با توجه به ارتباطی که با او داشتید آیا پیش آمده بود که با شما درباره آرزوهایش صحبتی کند، می‌گوید: «من ساکن اهواز هستم و علی ساکن ایذه. اما در این اواخر برای همکاری با پدر و مادرش تمام وقت در کنارش در بیمارستان بودم. امید به دعاهای مردم داشت. شور زندگی داشت. طبق صحبت‌هایی که با من داشت حتی یک لحظه ابراز پشیمانی از کاری که انجام داده بود نمی کرد؛ همه پزشکان و پرستارانی که از او دیدن می کردند انتظار داشتند با توجه به سوختگی که دارد احساس پشیمانی کند اما اینگونه نبود. او می گفت اگر یک بار دیگر این اتفاق بیفتد من این کار را مجدداً انجام می دهم. تصمیمی که آن زمان گرفت، کاملا بر اساس عقیده اش بود.»
وی در ادامه بیان می کند: «زمانی که با پدرش هم صحبت کنی که داغدار علی است، می‌گوید هر کسی هم بود در آن زمان همین این کار را می‌کرد.»
عموی این دانش آموز از جان گذشته در پاسخ به اینکه در خصوص فداکاری‌های این چنینی که واقعاً از عهده هر کسی بر نمی آید چه نظری دارد گفت : «در خصوصیات هر انسانی این رفتار احتمالی وجود دارد، اما از عهده هر کسی ممکن است بر نیاید. زمانی که کسی کمک بخواهد افرادی هستند که کمک کننده باشند، علی هم از همان قشر است، اگر کسی کمک می خواست به او کمک می‌کرد.»
ارسال دیدگاه