رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران پاسخ داد؛
چگونه میتوان نرخ امید در جامعه را افزایش داد؟
تهران (پانا) - رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با بیان اینکه جامعه فعلی بیش از هر مقطع دیگری به نشاط و امید نیاز دارد، این دو مولفه را پیشنیازی برای کاهش ناامیدی در جامعه میداند و معتقد است که افزایش ناامیدی سبب گرایش به خودکشی میشود.
در چند روز اخیر، اقدام به خودکشی ۸۴ نفر در یک شبانه روز در شهر تهران بازتاب گستردهای در رسانهها و فضای مجازی داشت. هر چند ساعاتی پس از انتشار این خبر، رئیس اورژانس اجتماعی کشور نسبت به آن واکنش نشان داد و تاکید کرد که چنین موضوعی صحت ندارد و آمار تماسهای اورژانس اجتماعی درباره خودکشی از ابتدای فروردین ماه تاکنون کمتر از ۸۰ مورد بوده است. در عین حال آخرین آمار رسمی ارائه شده مربوط بهخودکشی، مربوط به ۳۱ خرداد ۱۳۹۹ است که مرگ ۵ هزار و ۱۴۳ نفر بر اثر خودکشی در سال ۹۸ اعلام شد و این رقم در مقایسه با سال ۹۷، به میزان ۰.۸ درصد رشد داشته است.
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران در گفتوگو با پانا با اشاره به مساله خودکشی در کشور اظهار کرد: «آسیبهای اجتماعی معلولی از علت هستند و وقتی فرد دست به خودکشی میزند، حتما علت مشخصی دارد. وقتی ناامیدی فرد را به مرز جنون میرساند، فرد دست به خودکشی میزند. نباید فراموش کرد فقر در کشور نهادینه شده است و نرخ تورم بالا است. فقیر شدن افراد مسالهای نیست که به سادگی از آن عبور کرد. بنابراین مسایل اقتصادی مهمترین چالشی است که ردپای آن در اغلب موارد خودکشی دیده میشود.»
وی افزود: «در شهر تهران ۸ تا ۱۰ میلیون نفر زندگی میکنند و بحرانهای اقتصادی و اجتماعی در کلانشهرهای کشور به ویژه کلانشهر تهران در همه ابعاد وجود دارد. در شرایطی که بحرانهای مختلفی در جامعه وجود دارد، جامعه نیازمند انگیزه و امید است که باید انگیزه ادامه زندگی وجود داشته باشد و به همه اقشار در جامعه باید اطمینان به زندگی داده شود.»
اقلیما ادامه داد: «اکنون اعتبار اجتماعی در جامعه کاهش یافته است و افراد درگیر بحرانهای مختلفی هستند که مهمترین آن بحران اقتصادی است و این مساله موجب ناامیدی و سرافکندگی افراد در جامعه میشود. امروزه اعتماد از بین رفته است و بالای ۸۰ درصد جامعه اطمینان خود را از وضعیت موجود از دست دادهاند.»
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران افزود: «اکنون همه ما به چرایی خودکشی و عوامل آن واقف هستیم اما دانستن عوامل و چرایی آن دردی را دوا نمیکند زیرا جامعه فعلی به امید و روحیه و حل مشکلات نیاز دارد. تزریق امید در جامعه فقط با حرف زدن عملی نمیشود زیرا امید واهی دادن، آسیبهای اجتماعی را ۱۰ برابر بیشتر میکند. اگر واقعیت را بپذیریم و افراد را با واقعیت جامعه روبرو کنیم، میتوان راهکارهای بعدی برای افزایش امید در جامعه را پیش برد.»
وی با اشاره به اهمیت تابآوری اجتماعی در میان جامعه اظهار کرد: در تاب آوری اجتماعی باید از مدیریت فشار، استرس، ناراحتی و آشفتگی، پرخاشگری و هیجانات فردی آگاه باشیم تا بتوانیم آنها را مدیریت کنیم. در اینجا نقش خانواده بسیار اهمیت دارد زیرا میتواند از میزان فشاری که بر افراد است در محیط خانه کاسته شود. خودکشی یک مساله پیچیده است و دلایل متعددی دارد و لازم است عوامل و سرنخ های آن به خوبی به اطلاع مردم و خانوادهها برسد تا بتوان از این معضل پیشگیری کرد.»
اقلیما در ادامه تاکید کرد: «ایجاد نشاط و امید واقعی، آموزش مهارتهای زندگی، بررسی روانشناسی رفتارها و شناسایی آسیبهای اجتماعی و نیازهای روحی، روانی و مادی افراد از جمله راهبردهای کاهش معضل خودکشی در جامعه است. ضمن اینکه پیشگیری از خودکشی یا افزایش امید در جامعه نیازمند سرمایهگذاری در آموزش است.»
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با اشاره به اهمیت نقش خانواده در افزایش امید بین اعضای خانواده گفت: «نقش خانواده بسیار پررنگتر از نهادهای آموزشی است زیرا شخصیت فرد بین ۵ تا ۷ سال اول زندگی شکل میگیرد و والدین در این دوره میتوانند بسیار اثرگذار باشند. خانوادهها باید به نشانهها بیشتر دقت کنند و اگر فرزندشان نمادهایی از افسردگی، پرخاشگری، وسواس و اختلال شخصیت دارد، به روانشناس و کارشناسان متخصص مراجعه کنند. در عین با آموزش مهارتهای زندگی میتوانند فرزندانی شاد و امیدوار و تلاشگر داشته باشند.»
وی تصریح کرد: «اگر امروز در جامعه شاهد افزایش پدیده خودکشی هستیم یکی از دلایل آن سرخوردگی از انتظاراتی است که افراد نسبت به آینده دارند و میدانند که تحقق این انتظارات با توجه به بحرانهای اقتصادی فعلی، امکانپذیر نیست یا به سختی امکانپذیر است. در اینجا نقش دولتها بسیار اهمیت دارد، بخشی از افزایش نشاط و امید در جامعه مربوط به خانواده است اما بخشی از آن نیز مربوط به دولتها و حقوقی است که باید برای رفاه و آسایش افراد جامعه فراهم شود.»
اقلیما گفت: «خانوادهها و مسئولان و متولیان باید تلاش کنند تا زمینه امید و احساس خودباوری در جامعه بیشتر شود که افراد حضور در صحنه داشته باشند و به هر نحوی از هر نوع قدرت و توان خود استفاده کنند. امید جنبه فردی ندارد و نظام و نهادهای اجتماعی و رسانهها در شکلگیری و رشد امید در افراد جامعه تاثیرگذار هستند. در عین حال سیاستمداران باید در مسیر رشد، توسعه و پویایی کشور حرکت و به ایجاد نشاط و روحیه امیدواری در جامعه کمک کنند.»
ارسال دیدگاه