سرقت‌های خشن زورگیران بیکار!

به‌گزارش ایران، رسیدگی به این پرونده با گزارش چندین شهروند از سرقت اموال‌شان در محدوده خیابان آزادی در دستور کار مأموران پلیس آگاهی قرار گرفت. در نخستین مرحله از تحقیقات مشخص شد که سرقت‌ها در یک ساعت مشخص صورت گرفته و مأموران احتمال دادند که یک باند به‌صورت سریالی اقدام به سرقت و زورگیری از شهروندان می‌کنند. در ادامه مأموران اظهارات شاکی‌ها را مورد بررسی قرار دادند. یکی از آنها در توضیح ماجرای سرقت اموالش گفت: ساعت ۷ صبح برای رفتن به محل کارم در میدان آزادی سوار خودروی پرایدی شدم که به ظاهر مسافرکش بود اما بعد از چند دقیقه راننده مسیرش را تغییر داد. وقتی به این کار اعتراض کردم سرنشین خودرو با قمه من را تهدید کرد و بعد هم کتکم زد و همه اموالم را گرفت.

شاکی دیگر پرونده نیز نوع و شیوه سرقت از او شباهت زیادی با شاکی اول داشت و در ادامه بقیه شاکی‌ها هم توضیحات مشابهی را عنوان کردند. با یک جمع‌بندی پلیس به این نتیجه رسید که حدود ۲۰ شاکی پرونده همگی از سوی اعضای یک باند مورد سرقت قرار گرفته‌اند.

به این ترتیب با برقراری گشت ویژه، پلیس موفق شد خودروی پراید سارقان را با ۳ سرنشین شناسایی و آنها را دستگیر کند. پس از انتقال سرنشینان خودرو به اداره آگاهی آنها در ابتدا منکر سرقت ها بودند و ادعا می‌کردند که به اشتباه بازداشت شده‌اند ولی وقتی با مالباخته‌ها روبه‌رو شدند به ناچار لب به اعتراف گشودند و اعتراف کردند که به خاطر فقر و بیکاری مجبور به سرقت شده‌اند.
بعد از اعترافات متهمان و تکمیل پرونده کیفرخواست علیه متهمان با نام‌های رضا، حسن و حامد صادر و پرونده برای رسیدگی به شعبه ۱۰ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی به این پرونده با توجه به اینکه از ۲۰ شاکی پرونده ۱۰ نفر اعلام گذشت کرده بودند نماینده دادستان از قضات خواست تا در مورد ۱۰ شاکی که رضایت داده بودند متهمان را به لحاظ جنبه عمومی جرم محاکمه کنند اما در خصوص ۱۰ شاکی دیگر با توجه به درخواست خود شاکی‌ها برای متهمان درخواست مجازات شود.
در ادامه سایر شاکی‌ها یک به یک در جایگاه قرار گرفتند و شکایت خود را مطرح کردند. یکی از شاکی‌ها گفت: متهمان فقط به گرفتن اموالم قانع نبودند و پس از کتک زدنم تهدیدم کردند که اگر حرفی بزنم من را می‌کشند.

شاکی دیگر نیز گفت: به محض اینکه راننده از سمت میدان آزادی به طرف میدان فتح پیچید من اعتراض کردم ولی با قمه و چاقو به من حمله کردند. از آن موقع تا الان وحشت و ترس این حادثه مرا رها نکرده و دیگر نمی‌توانم تنها و راحت به خیابان بیایم و حالا هم درخواست اشد مجازات برای متهمان را دارم. پس از آن هم ۸ شاکی دیگر درخواست خودشان را مطرح کردند.

بعد از شاکی‌ها، متهمان یک به یک به جایگاه رفتند و به دفاع از خودشان پرداختند. نخست رضا به جایگاه رفت و گفت: ما هر ۳ نفرمان باهم دوست هستیم و هیچ شغلی هم نداشتیم. به همین خاطر مشکلات زیادی در زندگی‌مان به وجود آمده بود. یک روز که مشکلات مالی خیلی به ما فشار آورده بود، حسن پیشنهاد زورگیری را مطرح کرد و من و حامد هم پذیرفتیم. قرار شد برای اینکه گیر نیفتیم و نیازمان را رفع کنیم فقط یکبار در روز دست به سرقت بزنیم و پول را بین خودمان تقسیم کنیم.در ادامه حامد دیگر متهم پرونده گفت: من فقط در چند سرقت دوستانم را همراهی کردم و همه سرقت‌ها را قبول ندارم به همین خاطر هم توانستم از اغلب شاکی‌ها رضایت بگیرم. من فقط به اندازه نیازم سرقت می‌کردم. البته حسن به من و رضا می‌گفت که می‌توانیم با سرقت‌های بیشتر زندگی بهتری برای خودمان بسازیم. قرار بود فقط برای رفع نیاز سرقت کنیم اما وسوسه شدیم و تقریباً هر روز سرقت‌ها را ادامه دادیم.

در آخر هم حسن گفت: من دوستانم را به سرقت کردن تشویق نکردم. این تصمیم مشترک هر ۳ نفر ما بود. ضمن اینکه من راننده بودم و رضا و حامد با قمه و چاقو از مسافران زورگیری و سرقت می‌کردند. پس از اظهارات شاکی‌ها و متهمان و وکلای آنها قضات برای صدور رأی وارد شور شدند.