اختلال سازگاری، بیماری برای تمام سنین

به‌گزارش ایسنا، مریم کاووسی اظهار کرد: اختلال سازگاری هنگامی رخ می‌دهد که فردی در مواجهه با یک رویداد استرس‌زا مانند تغییر عمده در زندگی، ورشکستگی، طلاق، از دست دادن یکی از نزدیکان یا دوستان و استرس‌هایی از این قبیل دچار علائمی مانند اضطراب و افسردگی شود.

وی ادامه داد: ازآنجایی‌که افراد مبتلا به اختلال سازگاری، به علائم افسردگی مانند اشک ریختن، احساس ناامیدی و از دادن علاقه به کار یا فعالیت دچار هستند، به فرد برچسب افسردگی می‌زنند، با وجود این برخلاف افسردگی، یک اختلال سازگاری بسیاری از علائم جسمی و عاطفی بالینی را شامل نمی‌شود به‌عنوان مثال در این اختلال تغییر الگوی خواب، تغییر الگوی اشتها، انرژی یا تفکر خودکشی در فرد دیده نمی‌شود.

کاووسی با اشاره به این‌که نوع استرسی که می‌تواند باعث ایجاد اختلال سازگاری شود، بسته به شخص و رده سنی متفاوت است، عنوان کرد: از جمله شایع‌ترین استرس‌های زمینه‌ساز اختلال سازگاری در نوجوانان می‌توان به مشکلات تحصیلی، طرد شدن از طرف والدین، طلاق والدین و سوء مصرف مواد مخدر اشاره و در بزرگسالان به مشکلات زناشویی، طلاق، رفتن به محیط جدید، مشکلات مالی، تصادف، قربانی یک جرم، ایجاد یک تغییر عمده در زندگی مانند ازدواج، بچه‌دار شدن، بازنشستگی از شغل و تخریب زندگی در اثر یک فاجعه مانند آتش‌سوزی، سیل و یا طوفان اشاره کرد.

این روانشناس با بیان این‌که شخصی که دارای اختلال سازگاری در پاسخ به یک استرس محیطی است، علائم عاطفی و یا رفتاری را به عنوان واکنشی در یک رویداد استرس‌زا بروز می‌دهد، افزود: این علائم عموماً در طی سه ماه از این رویداد شروع می‌شود و به‌ندرت بیش از شش ماه پس از پایان واقعه یا وضعیت ادامه دارد، در یک اختلال سازگاری واکنش نسبت به واقعه استرس‌زا بیش از آن است که برای وضعیت معمول یا رویداد معمولی انتظار می‌رود.

وی ادامه داد: علائم ممکن است در توانایی عملکرد فرد مشکل ایجاد کند، به‌عنوان مثال ممکن است فرد در خواب، کار یا مطالعه به مشکل برخورد کند در صورتی‌که عامل استرس‌زا تداوم داشته باشد ممکن است اختلال مزمن ایجاد شود، علائم ناشی از اختلال سازگاری شدیدتر از میزانی است که از فرد در مواجهه با عامل استرس‌زا انتظار می‌رود و ممکن است اختلال عملکرد اجتماعی، شغلی یا تحصیلی ایجاد کرده باشد.

کاووسی با اشاره به این‌که این بیماری ممکن است در هر سنی رُخ دهد و علائم آن تنوع زیادی دارد، بیان کرد: در بزرگسالان، افسردگی، اضطراب یا ترکیبی از افسردگی و اضطراب شایع‌تر است، در حالی‌که در کودکان و سالمندان علائم جسمی شیوع بیشتری دارد.

این روانشناس ادامه داد: از جمله سایر تظاهرات اختلال سازگاری می‌توان به دعوا با دیگران، رانندگی بی‌احتیاط، گوشه‌گیری، بی‌خوابی و مشکلات خواب، تمایل به خودکشی، اضطراب و غمگینی، گریه مکرر، انزوا از مردم و فعالیت‌های اجتماعی، الگوی جدید عدم حضور در محل کار یا مدرسه و احساس خستگی یا کمبود انرژی اشاره کرد.

وی تصریح کرد: استرس یک جنبه مشترک در همه رده‌های سنی است اما در برهه‌هایی از زندگی مانند بزرگسالی، میانسالی و اواخر دوره زندگی بیشتر رخ می‌دهد، وقایع استرس‌زا در زندگی در ابعاد مثبت یا منفی، فرد را مستعد می‌کند تا در معرض اختلال سازگاری قرار بگیرد.

کاووسی با بیان این‌که اختلال سازگاری با اختلال استرس بعد از آسیب متفاوت است، اظهار کرد: اختلال استرس بعد از آسیب به‌عنوان واکنشی در برابر یک واقعه تهدیدکننده زندگی رخ می‌دهد که حداقل یک ماه پس‌از این رویداد رخ می‌دهد وعلائم آن، ماندگارتر از اختلال سازگاری است این درحالی‌که است که اختلال سازگاری به‌ندرت بیش از شش ماه طول می‌کشد.

این روانشناس ادامه داد: تجربه‌های زندگی شما می‌تواند بر نحوه مقابله شما با استرس تأثیر بگذارد، به‌عنوان مثال اگر شما استرس قابل توجهی در دوران کودکی تجربه کرده باشید، مقابله با مشکلات و عوامل استرس‌زا برای شما دشوار خواهد بود.

وی با اشاره به این‌که اختلال سازگاری نوعی واکنش افراد در رویارویی با حوادث استرس‌زای زندگی است، عنوان کرد: همه افراد با استرس مواجه می‌شوند اما برخی در تعامل با عوامل استرس‌زا دچار مشکل می‌شوند، عدم توانایی در سازگاری با حوادث استرس‌زا می‌تواند به‌صورت یک یا چند علامت حاد و ناگهانی و حتی علائم جسمی بروز پیدا می‌کند.

کاووسی با اشاره به این‌که اختلال سازگاری در کودکان و بزرگسالان ممکن است رخ دهد، بیان کرد: نکته حائز اهمیت در روند درمان اختلال سازگاری این است که با کمک مراقبت‌های ویژه پرستاری و روان درمان دلسوز و آگاه، این اختلال را به کلی برطرف کرد.

این روانشناس با بیان این‌که اختلال سازگاری انواع مختلفی دارد، عنوان کرد: این اختلال‌ها به دلایل مختلفی مانند افسردگی و اضطراب ایجاد می‌شود.

وی با اشاره به این‌که همه افراد ممکن است به اختلال سازگاری مبتلا شود هیچ راهی برای تشخیص اختلال سازگاری وجود ندارد مگر با کمک خود افراد تا با شناخت عوامل استرس‌زا در صدد تشخیص مشکل برآییم، تصریح کرد: مهارت‌ها و راهبردهای مورد استفاده در مواجهه با عوامل استرس‌زا در ابتلا یا عدم ابتلا به اختلال سازگاری تأثیر شگرفی دارند.

کاووسی با اشاره به این‌که هیچ راه تضمین شده‌ای برای جلوگیری از بروز اختلال وجود ندارد، اظهار کرد: یادگیری چگونگی مواجهه با استرس و گسترش مهارت تاب‌آوری می‌تواند به شما در تعامل با عوامل استرس‌زا کمک کند، تاب‌آوری بدین معناست که از عهده عوامل استرس‌زا برآیید.