۱۲۰ گود پرخطر در تهران

به‌گزارش اعتماد، در آن سال به سبب نیمه‌کاره رها شدن گود عظیمی که قرار بود بابک زنجانی در آن مجتمعی تجاری بسازد، بخش‌هایی از خیابان‌های فرعی ایران زمین نشست کرد و حتی دیواره برخی خانه‌ها ترک برداشت. همین مساله بهانه‌ای شد برای ورود شورای شهر دوره چهارم به موضوع گودهای پرخطر. از آن زمان تاکنون آمارهای متفاوتی از گودهای پرخطر پایتخت اعلام شده ولی به‌نظر می‌رسد ارایه این آمار و گزارش‌های ناشی از آن نه تنها تاثیری در کاهش تعداد این گودها نداشته که هر سال به همان تعدادی که برایشان تعیین تکلیف می‌شود، تعداد دیگری هم به جمع‌شان افزوده می‌شود!

در آن سال‌ها دلیل وجود گودهای پرخطر به طولانی شدن پروسه صدور پروانه ربط داده می‌شد، اما بعد از ریزش چند گود پرخطر، مدیریت شهری تصمیم گرفت جدای از پایش لحظه‌ای، تعداد زیادی از این گودهای پرخط را پر کند. گودهای تهران با هر روشی که ایجاد شده باشند، در زمانی مشخص باید تعیین تکلیف شوند اما در شرایطی که پروژه به‌دلیل انواع موانع در روند اجرایی، تخلف یا حتی مشکلات مالی یا هر دلیل دیگری سالیان سال متوقف می‌ماند، کم‌کم تبدیل به کابوسی برای شهر و به‌خصوص همسایگان این گودها می‌شود. طبق قانون در صورتی‌‌که اجرای پروژه از برنامه زمان‌بندی عقب افتاده باشد و گود برای زمان زیادی رها شده بماند، تا دوره‌ای امکان مقاوم‌سازی وجود دارد، ناظر و پیمانکار باید نسبت به شرایط نگران‌کننده گود تصمیم‌گیری و در صورت لزوم نسبت به پرکردن گود اقدام کنند.

اما اگر به هر دلیلی ایمن‌سازی از سوی مالک انجام نشد، شهرداری می‌تواند برای تامین ایمنی مردم به مساله ورود پیدا کند و به حساب و هزینه مالک اقدامات ایمنی را زیر نظر ناظر انجام دهد. با این حال و با وجود تمام تدابیر قانونی اندیشیده شده، باز هم هر سال به تعداد این گودها افزوده می‌شود.

سال ۹۴، اقبال شاکری، به‌عنوان یکی از اعضای شورای چهارم که موضوع گودهای پرخطر تهران را پیگیری می‌کرد در مورد موانع پیش‌رو برای حل مشکل گودهای پرخطر گفته بود: ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها، به شهرداری‌ها اجازه داده تا در هر نقطه‌ای که احتمال بروز خطر وجود دارد، نسبت به رفع خطر اقدام کنند. ما هم مستند به همین ماده در بودجه سال‌های ٩۴ و ٩۵ اجازه اقدام در مورد این گودها را به شهرداری تهران دادیم. بر این ‌اساس شهرداری تهران در مورد پرکردن این گودها و موارد دیگر مقاوم‌سازی با هزینه مالک اقدام می‌کند و در مواردی که مالک مشخص نیست هم در صورت وجود خطر با هزینه‌های شهرداری اقدام خواهد کرد.

این عضو شورای شهر تهران با اعلام اینکه در حال‌‌حاضر در شهر تهران چهارهزار مورد گودبرداری صورت گرفته که از این میان هزارو ۵٧٠ گود رها شده‌‌اند و بیش از ١۵٠ گود در مرحله پرخطر و بحرانی قرار دارند، گفت: در حال‌حاضر تقریبا همه گودهای پرخطر شهر تهران شناسایی و به‌طور مستمر بازدید می‌شوند. شهر تهران امروز به یک کارگاه بزرگ ساختمانی تبدیل شده است. خانه‌های زیبا و استوار تخریب می‌شوند تا به ‌جای آنها برج‌ها بالا بروند.

حتی در چند سال اخیر به‌دلیل تصویب طرح تفصیلی جدید که با هدف کسب حداکثری درآمد از ساخت‌وساز در شهر تهران تهیه شده است، آپارتمان‌های نوساز به‌منظور افزایش طبقات در حال تخریب هستند. از نتایج زیانبار افزایش تراکم‌های ساختمانی و احداث برج‌باغ‌ها در سطح اشغال محدود، افزایش عمق گودبرداری‌ها در میان بافت‌های مسکونی شهر است. ۴ سال بعد یعنی در مردادماه امسال محمد سالاری، رییس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر تهران در آماری جدید، خبر از شناسایی ۱۰۷ گود پرخطر از سوی کمیسیون معماری و شهرسازی داده و گفته بود: برای ایمن‌سازی این گودها و همچنین ساخت و ساز در آنها دستوراتی صادر شد.

۱۲۰ نه ۱۰۷

اما این آمار باز هم تغییر کرد و دیروز مدیرکل معماری و ساختمان معاونت شهرسازی شهرداری تهران تعداد گودهای پرخطر پایتخت را ۱۲۰ گود اعلام کرد.

مهدی صالحی، درباره وضعیت گودهای پایتخت با بیان اینکه بررسی‌های شهرداری تهران نشان داده است که ۳۱۸ گود در تهران وجود دارد که عملیات اجرایی در آن انجام نمی‌شود، اظهار کرد: از این میان ۱۲۰ گود با خطر بالا شناسایی شده است که به صورت مداوم این گودها پایش و رصد می‌شود.

او با بیان اینکه گودهای تهران تنوعی از مشکلات دارند و نمی‌توان یک علت خاص را برای رها شدن آنها عنوان کرد، گفت: این گودها برای اجرای پروژه‌های ساختمانی ایجاد شده‌اند؛ اما ممکن است در میان راه مالک با مشکلات حقوقی یا بحران‌های مالی یا علت‌های دیگر روبه‌رو شود به همین دلیل عملیات ساخت‌وساز در این گودها انجام نمی‌شود و عمدتا این گودها تنوعی از مشکلات را دارد.

مدیرکل معماری و ساختمان معاونت شهرسازی شهرداری تهران با بیان اینکه ما گود رها شده به این معنا که نظارتی بر آن نمی‌شود، در تهران نداریم، ادامه داد: علاوه‌بر شهرداری تهران، سازمان نظام مهندسی و... نیز به‌صورت مداوم وضعیت گودهایی که عملیات اجرایی در آنها انجام نمی‌شود را پیگیری می‌کنند، اما واقعیت این است تا زمانی که این گودها به تراز صفر - صفر نرسند خیال ما راحت نمی‌شود و باید آنها را به‌صورت مداوم پایش کنیم.

صالحی در پاسخ به این سوال که چرا برخی از این گودهای پرخطر پر نمی‌شوند، اظهار کرد: واقعیت این است که پر کردن یک گود راه‌حل قطعی رفع خطر نیست؛ چراکه شرایط هر گود متفاوت است و باید دستورالعمل‌های رفع خطر بسته به شرایط هر گود باشد و باید بگویم که حتی پر کردن گود با خاک اگر بدون رعایت شرایط کلی گود باشد، می‌تواند خطرسازتر شود و البته دقت داشته باشید که رقم‌های زیادی برای پر کردن گودها باید صرف کرد و شاید پر کردن گودها، از بودجه عمرانی یک‌سال شهرداری نیز بالاتر برود. او با بیان اینکه تمامی گودهای پایتخت را تحت نظر و پایش داریم، اضافه کرد: بر اساس پایش انجام شده بیشترین گودها در مناطق یک تا پنج، ۱۸ و ۲۲ است.