بیتفاوتی اجتماعی و تبعاتش
تهران (پانا) - بیتفاوتی اجتماعی که ذیل سایه بیتوجهی به نیازهای فردی و گروهی آحاد جامعه شکل میگیرد، تبعاتی جز کاهش مشارکتهای اجتماعی، فروپاشی همبستگی و فروپاشی همبستگی ملی در پی ندارد.
بهگزارش ایرنا، اکبر مجدالدین درخصوص آثار و تبعات بیتفاوتی اجتماعی در یک جامعه اظهار کرد: بیتفاوتی اجتماعی در حقیقت به عدمتوجه به سرنوشت جامعه و مباحث اجتماعی کشور تعبیر میشود.
او افزود: بیتفاوتی اجتماعی همچنین به تضعیف نقشهای اجتماعی آحاد جامعه در انجام وظایف و مسئولیتهای اجتماعی اشاره میکند.
مجدالدین ادامه داد: بر این اساس بیتفاوتی اجتماعی بهعنوان یک آسیب اجتماعی موجب تبعات مخرب در یک جامعه است. ابهام درخصوص نقطهنظرات جامعه، چالشها و خواستهای اجتماعی و همچنین ابهام درخصوص چگونگی کاهش و رفع آسیبها از مهمترین صدمات این آسیب اجتماعی محسوب میشود.
بهگفته او، این ابهامات در برنامهریزیهای اجتماعی و پیشبینیهای آینده نیز اختلال ایجاد میکند.
این جامعهشناس تصریح کرد: بیتفاوتی اجتماعی همچنین با عدم موضعگیری، مشارکتهای اجتماعی را کاهش میدهد و تعاملات اجتماعی و پویایی جامعه را تضعیف میکند.
او تاکید کرد: یک جامعه بهمنظور رفع خواستهای اجتماعی نیازمند تعاملات اجتماعی و انسجام است. توسعه ارتباطات متقابل فردی با جامعه سبب دخالت در موضوعات اجتماعی و انجام وظایف است و عدماحساس عضویت و اثرگذاری ضعیف نیز موجب بیتفاوتی اجتماعی میشود.
مجدالدین افزود: بنابراین تقویت انسجام اجتماعی و این احساس که سرنوشت جامعه بر منافع فردی اثرگذار است؛ موجب کاهش بیتفاوتی و بیاعتنایی اجتماعی میشود.
این استاد جامعهشناسی یادآور شد: بر این اساس توانمندی، تخصص و ماهیت وجودی در جهت ارتقای جامعه و نیازمندیهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی قرار میگیرد.
مجدالدین همچنین با اشاره به جمعیت فعال تصریح کرد: رفع بیتفاوتی اجتماعی و تقویت انسجام اجتماعی، جمعیت فعال یک جامعه را نیز به صحنههای اجتماعی میکشاند و کشور را در برابر تهدیدات خارجی تقویت میکند.
او افزود: بهعنوان مثال خودکفایی که بیشک نیازمند انسجام اجتماعی است، با رفع این بیتفاوتی توسعه مییابد.
مجدالدین رشد و گسترش همبستگی، نوآوری، خلاقیت، مشارکت و قدرت اجتماعی را از دیگر تبعات کاهش بیتفاوتی اجتماعی عنوان کرد و گفت: بیتردید با توسعه بیتفاوتی اجتماعی، عدم مشارکتهای اقتصادی و اجتماعی افزایش و منافع فردی بر منافع ملی ترجیح داده میشود.
این کارشناس اضافه کرد: هنجارشکنی نیز یکی دیگر از مهمترین آثار بیتفاوتی اجتماعی بهشمار میرود که احترام به نظم و انضباط اجتماعی را هم متزلزل میکند.
مجدالدین نارضایتی اجتماعی را نیز از تبعات مخرب این پدیده عنوان و اظهار کرد: این نارضایتی در دو سطح فردی و اجتماعی بروز مییابد؛ اعتراض، هنجارشکنی و شورش از جمله اشکال این نارضایتی است.
بهگفته او عدم پایبندی به ضرورتهای اجتماعی، مقدسات و مفهوم ملیت نیز از آثار نارضایتی اجتماعی در یک کشور است.
مجدالدین تاکید کرد: شهروندان یک جامعه باید منافع شخصی را در گرو منافع ملی و نقش فردی را نیز در کشور موثر بدانند زیرا در این صورت بهمنظور حل چالشها اقدام میکنند.
این آسیبشناس اجتماعی ادامه داد: گاه برخی واقعیتهای اجتماعی سبب ایجاد انگیزههای منفی میشود و بیتفاوتی اجتماعی را تقویت میکند. بهعبارت دیگر عدمتوجه به بهبود وضعیت و همچنین خواستها و نیازهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه سبب بروز و تقویت بیاعتنایی اجتماعی میشود.
ارسال دیدگاه