گفت و گو با «پیمان شیخی به بهانه انتشار کتاب «تماشاخونه های طهرون»؛

تهران تشکیل دهنده خاطرات ابرمرد زندگی من است

تهران (پانا) پیمان شیخی نویسنده و مجری تلویزیون کشورخود را به تهران مدیون میداند و می گوید؛؛ تهران هفتاد و سه سال است که پذیرای خانواده و بخشی از اقوام من است.این شهر تشکیل دهنده خاطرات ابرمرد زندگی من ، یعنی "آقاجانم" است که از بزرگان بازار کفاش های تهران بودند. خلاصه، از تهران سپاسگزارم.

کد مطلب: ۶۹۰۵۳۱
لینک کوتاه کپی شد

پیمان شیخی مجری رادیو و تلویزیون و نویسنده به تازگی اثر دوم خود «تماشاخونه های طهرون» را منتشر کرده است،وی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی پانا، گفت: از سال 1375 مطالعه ام در باب تاریخ تهران قدیم شروع شد. درست سال 1383 وقتی خبرنگار سایت ایران تئاتر بودم تصمیم گرفتم درمورد تاریخ تئاتر تهران قدیم هم شروع به تحقیق کنم. این تحقیق بصورت کاملا میدانی و مصاحبه با پیشکسوتان مشهور و حتی ناشناخته ی تئاتر شروع شد که تاکنون هم ادامه دارد. در خلال تحقیقاتم به تاریخچه ی تماشاخونه های قدیمی علاقمند شدم. سال 1390 از طریق رادیو نمایش و با حمایت معنوی فریدون محرابی و همراهی بی دریغ نوید جولایی بعنوان تهیه کننده، برنامه ای با عنوان "تماشاخانه" رو روی آنتن بردیم و تا سال 1394 ادامه داشت. طی این برنامه، تحقیقات کتابخانه ای من درخصوص تماشاخانه های قدیمی تهران اضافه شد که کمک خوبی بود. نتیجتا اینکه هر از گاهی درمورد یکی از تماشاخانه ها از طریق سایت ایران تئاتر مقاله ای ژورنالیستی نوشتم و یازده مقاله پیرامون یازده تماشاخانه رو برای چاپ جلد یک کتاب "تماشاخونه های طهرون" انتخاب کردم .

وی درباره نحوه جمع آوری اطلاعات و منابع مورد مطالعه خود، بیان کرد: همونطور که عرض کردم بیشتر اطلاعات من درباب تماشاخانه های قدیمی تهران از طریق گفت و شنود با پیرمردها و هنرمندان قدیمی به دست آمده و همچنین فایل های پی دی اف برخی کتب و مقالات قدیمی و البته جراید قدیمی و کتاب هایی که در سال های اخیر به چاپ رسیده که یکی از محترم ترین آن ها کتاب "تماشاخانه های تهران" به تحقیق کتابخانه ای دوست هنرمند و فرهیخته ام ناصر حبیبیان بود .

شیخی در پاسخ به اینکه چه چیز او را به تهران قدیم پیوند می زند و باعث شده هر دو اثر خود را در گریز به گذشته خلق کند، توضیح داد: آقاجان من سال 1323 به تهران مهاجرت کرده و من هم خاطرات کودکی و دوران آمادگی که قبل از دبستان بود و مقطع راهنمایی را در خیابان پیروزی زندگی و تحصیل کردم که در آن زمان بخشی از اصیل ترین اهالی تهران قدیم در این منطقه زندگی می کردند و گویش و منش آنها روی من تاثير داشت که البته این با نحوه ی تربیت مادربانوی من در تضاد بود و تلاش بر این بود که من شکسته صحبت نکنم و به اصطلاح همنسلانم "کتابی" صحبت کنم. من خودم را به تهران مدیون میدونم؛ چراکه هفتاد و سه سال است که پذیرای خانواده و بخشی از اقوام من است. بنابراین باید دینم رو به طریقی ادا کنم. از سوی دیگه تهران تشکیل دهنده ی خاطرات ابرمرد زندگی من ، یعنی "آقاجانم" است که از بزرگان بازار کفاش های تهران بودند. خلاصه، از تهران سپاسگزارم .

وی ادامه داد: متاسفانه نسل تازه اطلاعات کافی درخصوص تئاتر تهران قدیم و تهران قدیم در اختیار ندارد. از سوی دیگر متاسفانه تمرکز بر تحقیقات کتابخانه ای از اطلاعات صحیح و وسیع جلوگیری می کند و کمتر کسی را سراغ دارم که مثل ناصر حبیبیان بی ادعا و وسیع به تحقیقات میدانی هم دست بزند. گاهی افرادی را می بینم که چنان با یقین در انعکاس اطلاعات کتابخانه ای پافشاری می کنند که ترس این پیش میاد که درصورت ابراز نظر کار به درگیری بکشد و این غم انگیزه که فکر کنیم از دیگران بیشتر آگاهیم. به همین دلیل من در انعکاس تاریخ یک تماشاخانه، گاه نظرات متضاد چند هنرمند و پیشکسوت و قدیمی را ارائه کردم و در پایان نظر خودم رو هم نوشتم؛ چراکه من به شعور مخاطبم باور دارم .

این نویسنده درباره فعالیت های اخیر خود، خاطر نشان کرد:درحال حاضر یازدهمین سال است که بعنوان مجری و برنامه ساز رادیو و هفتمین سال است که بعنوان مجری تلویزیون فعالیت دارم و مشغول اجرای برنامه ی تلویزیونی "فرصت برابر" به تهیه کنندگی جناب علی سپهرین در شبکه ی آموزش سیما هستم. پژوهش در باب تهران قدیم و تئاتر تهران قدیم هم جزو لاینفک زندگی ام محسوب می شود و درحال اتمام جلد دوم کتاب "خاطره بازی پیشکسوتان تئاتر" هستم که از طریق نشر غنچه منتشر می شود. همینطور کتاب اصلی "تماشاخونه های طهرون" با عکس و جراید و دست خط و اطلاعات کاملتر درحال اتمام است و تا پایان سال جاری تکمیل می شود .

ارسال دیدگاه

پربازدیدترین ها
آخرین اخبار