شیخ بهایی، روشنای علم و معرفت در افق تاریخ ایران

در گستره‌ی تاریخ بلند ایران‌زمین، نام شیخ بهایی همچون ستاره‌ای درخشنده در آسمان علم و معرفت جاودان است؛ مردی که با ذهن ژرف و قلبی سرشار از عشق به دانش، در روزگاری که سیاهی جهل حکمفرما بود، به ترویج علم و حکمت پرداخت و میراثی گرانبها برای آیندگان به جا گذاشت.

شیخ بهایی، این دانشمند بلندپایه، نه تنها در علوم دینی و فلسفی به درجه‌ی اجتهاد دست یافت، بلکه در حوزه‌های مهندسی و معماری نیز آثاری بی‌بدیل خلق کرد که هنوز هم شگفتی همگان را برمی‌انگیزد. از تقسیم دقیق آب زاینده‌رود که منطق و عدالتی جاودانه در خود نهفته دارد، تا معماری دقیق و بی‌نقص مسجد شاه اصفهان که همچون نگینی درخشان زینت‌بخش این شهر زیباست.

افکار و آثار شیخ بهایی، همچون پلی بین گذشته و حال، به ما می‌آموزد که علم و دین، دو یار همیشگی‌اند که به همراه هم، می‌توانند راهگشای مسیرهای ناشناخته و پیچیده باشند. او با قلم توانایش، کتاب‌هایی را نگاشت که هنوز هم در محافل علمی و دینی مورد استفاده و استناد قرار می‌گیرند و همچون میراثی برجای‌مانده از او، به آیندگان انتقال می‌یابند.

روز بزرگداشت شیخ بهایی، یادآور بزرگی‌ها و نیکی‌هایی‌ست که می‌تواند الگوی رهروان جوان امروز باشد؛ الگویی که نشان می‌دهد چگونه می‌توان در عین بلندپروازی، پا بر زمین ثبات و اخلاق نهاد. پس بیایید تا در این روز، با نگاهی تازه به ابعاد مختلف علم و دانایی، راه او را پاس بداریم و از چشمه‌ی جوشان علم و معرفتش سیراب شویم.

این روز فرصتی‌ست تا نه تنها به یاد این بزرگمرد تاریخ ایران باشیم، بلکه الهام‌بخش حرکاتی نو و روشن در راه دانش و معرفت شویم که همچون شعله‌ای تابناک، راه را برای آینده‌ای روشن‌تر روشنایی بخشد.