مروری بر بهترین فیلمهای درام سینمای ایران در سال 97
تهران (پانا) - سینمای اجتماعی ایران بیشترین تعداد فیلمهای اکران شده در سال ۹۷ را در برمیگیرد. فیلمهایی که بیشتر آنها در ژانر درام ساخته شدهاند و برآمده از یک رخداد اجتماعی هستند، یا همچون آینهای وضع فرهنگی و اجتماعی مردم را بازنمایی میکنند.
به گزارش سینما تیکت، این فیلمها اکثرا در فضاهای شهری و در زمان حال میگذرند و علاوه بر بیان داستان خود، به انتقاد از وضع موجود نیز میپردازند.
در این بین «به وقت شام» و «مغزهای کوچک زنگزده» پرطرفدارترین فیلمها بودند. البته به وقت شام بیشتر یک اکشن اجتماعی بود که به مسائل مربوط به سوریه و داعش میپرداخت. هومن سیدی اما با «مغزهای کوچک زنگزده» فقر، کمسوادی و خشونت نهادینهشده در بافت حاشیهای شهرها را هدف گرفته بود و توانست فیلمی بسازد که هم از نظر هنری و هم مضمونی مورد توجه مردم و منتقدان قرار گیرد.
«عصبانی نیستم» و «آشغالهای دوستداشتنی» پس از سالها انتظار سرانجام از حبس بیرون آمدند و بدون آنکه رنگ کهنگی به خود گرفته باشند، موفق شدند به خوبی با مردم ارتباط برقرار کنند.
«دارکوب»، «کلمبوس» و «جاده قدیم» هر کدام از زاویه دید جدیدی به معضلات اجتماعی که بارها دست مایه ساخت فیلمهای گوناگون بوده است، نگاه کردند.
«عرق سرد» فیلم جسورانهای بود که یکی از قوانین کشور را مورد انتقاد قرار میداد و علیرغم اشکالاتش یک شروع جسورانه برای بیشتر ساخته شدن فیلمهایی از این دست محسوب میشد. «اتاق تاریک» و «شماره ۱۷ سهیلا» نیز از همان جسارت در انتخاب و پرداخت به سوژهای بحث برانگیز و جذاب بهره بردند.
«شعلهور» دیگر فیلمی بود که سوژه و پرداخت جدیدی داشت و مخاطبان خاصی را به خود جلب کرد. «خوک» ساخته مانی حقیقی یک کمدی سیاه بود که روند نابودی هنرمندی مشهور را با درهم شکستن مرز خیال و واقعیت روایت میکرد و در این بین با بسیاری از خلقیات روشنفکران شوخی کرده و آنها را به چالش میکشید.
و «گرگ بازی» تنها فیلم معمایی جنایی امسال بود که با ترسیم یک فضای موهوم، داستان رمز آلود خود را پیش میبرد.
فیلمهای اجتماعی امسال نیز مانند کمدیها از تنوع سوژهای بالایی برخوردار بودند که همین امر را میتوان یکی از مهمترین عوامل تاثیرگذار در جذب مخاطب بیشتر در سال ۹۷ نسبت به سال گذشته دانست.
ارسال دیدگاه