شب کلاویه‌های نقره‌ای با ریچارد کلایدرمن

بعد از گذشت هفت سال از اعلام خبر برگزاری نخستین کنسرت ریچارد کلایدرمن، موزیسین فرانسوی در تهران، سرانجام انتظار طرفداران ایرانی «موفق‌ترین پیانیست دنیا» به سر رسید و تالار بزرگ وزارت کشور با حضور کلایدرمن غرق در طنین آهنگ‌های کاج نقره‌ای شد.

این دیدار شاید برای خود «فیلیپه پاژه» (نام اصلی کلایدرمن) هم تحقق یک آرزوی دور و دراز بود. چندسال پیش بود که این هنرمند از تمنای دیدن تمدن شکوهمند ایران اینطور گفته بود: «تمدن کهن و عمیق ایران بسیار برایم قابل احترام است. دلم می‌خواهد از این تمدن شکوهمند هم دیدن کنم. می‌دانم ایران کشوری زیبا و رؤیایی است و عمیقاً لحظه‌شماری می‌کنم تا به کشور شما بیایم و علاوه بر اجرای موسیقی، از نقاط مختلف کشورتان هم بازدید کنم.»

شرایط دشوار حضور هنرمندان تراز اول موسیقی دنیا در ایران باعث می‌شود موقعیت‌هایی همچون کنسرت ریچارد کلایدرمن در تهران به مجالی ارزشمند و فرصتی مغتنم برای دوستداران و فعالان این عرصه در کشور تبدیل شود؛ تا علاقه‌مندان علیرغم قیمت‌های سنگین بلیت از هرکجای این کشور پهناور رو به سوی تالار وزارت کشور آورند، تا ساعتی زیبا و خاطره انگیز را با نوای دلنشین موسیقی هنرمند مورد علاقه خود سپری کنند؛ و زندگی چیست جز برآیند همین ساعت‌های بی‌وزن و گرانسنگ عمر که خاطره می‌شوند، همچون نقاطی زرین بر دفتر عمر ناپایدار.

کلایدرمن فرانسوی در دومین شب اجرای تهران به همراه ارکستر ایرانی «ایستگاه» وارد صحنه شد. او که به گفته خودش انگلیسی را خیلی بد صحبت می‌کند در آغاز کنسرت چند کلمه‌ای به انگلیسی به خوشامدگویی پرداخت و شب زیبایی را برای حاضران در سالن آرزو کرد؛ سپس جملاتی به زبان فرانسوی گفت و حضار هم اگرچه کلمه‌ای از آن سردر نیاورده بودند، تشویق طولانی و گرمی را پیشکش آغاز برنامه کردند. کلایدرمن قطعاتی از آلبوم‌های پیشین خود را اجرا کرد و در پایان پارتیتور، آن را به یکی از حاضران هدیه کرد. هر یک از پارتیتورهای بعدی نیز تقدیم یکی از تماشاگران شد.

این موزیسین سبک کلاسیک - پاپ که البته موسیقی خود را بیشتر متمایل به پاپ می‌داند تا کلاسیک، بخش مهمی از کار خود را بر تنظیم و اقتباس‌های جدید از موسیقی فیلم متمرکز کرده است. پس دور از انتظار نبود که بخش عمده کنسرت تهران را نیز به اجرای موسیقی برخی از آثار مطرح سینمایی دنیا اختصاص دهد. در این بخش از برنامه، «سمفونی تایتانیک» که اقتباسی از تم اصلی موسیقی متن فیلم تایتانیک اثر جیمز هورنر است به زبان فارسی معرفی شد و اجرای زیبای این قطعه با استقبال حاضران روبرو شد.

موسیقی متن فیلم «سینما پارادیزو» اثر انیو موریکونه ، «۲۰۰۱ یک ادیسه فضایی» اثر یوهان اشتراوس، «ماموریت غیرممکن» اثر دنی الفمن، «لئون حرفه‌ای» اثر اریک سرا از قطعاتی هستند که در شب نقره‌ای کلایدرمن نواخته شدند.

اما یکی از جذاب‌ترین بخش‌های کنسرت سورپرایزی بود که کلایدرمن از هفته‌ها پیش به مردم ایران قول داده بود و آن چیزی نبود جز اجرای موسیقی سرود کهن «ای ایران» که همه حاضران در تالار را یکصدا در خواندن این کهن‌ترین سرود وطنی با کلایدرمن همنوا کرد. رقص سرانگشت‌های هنرمند فرانسوی بر کلاویه‌های پیانو با صدای سه هزار ایرانی حاضر در سالن همراه شد. زن و مرد و کودک و سالمند در برابر پرچم سه رنگ ایران که بر پرده نقش بسته بود به پا خاستند و تا پایان سرود به احترام این بیرق سبز و سفید و سرخ ایستادند.

کلایدرمن درباره تصمیم خود در انتخاب و تنظیم سرود «ای ایران» گفته است: «می‌دانم که اولین سرود ملی و مردمی‌ترین سرود ایرانی‌ها همین «ای ایران» است. اولین‌بار که به آن گوش دادم، حسی عجیب وجودم را فراگرفت. همان زمان، تصمیم گرفتم ضمن تنظیم مجدد آن برای ساز پیانو، خود را بیش از پیش به حافظه شنیداری مردم ایران و خاطرات آنها نزدیک کنم.»

او در بخشی از برنامه، دوست و همکار خود «دنیل چیامپولینی» را به حضار معرفی کرد. دنیل نوازنده پرکاشن و تنها نوازنده‌ای است که در این سفر کلایدرمن را همراهی می‌کند. کلایدرمن که مدتی طولانی است به همراه این نوازنده بر صحنه کنسرت‌ها حاضر می‌شود، درباره دنیل گفته است: «دنیل چیامپولینی در مقام یک موزیسین و یک انسان خیلی چیزها به اجرای من می‌آورد.»

قطعه «عشق در پاریس» پایان‌بخش کنسرت بود که حاضران به خواهش کلایدرمن با کف زدن‌های هماهنگ خود ارکستر را همراهی کردند و پایانی شاد برای این برنامه رقم زدند.

کنسرت ریچارد کلایدرمن، که به همت موسسه «رویال هنر» در تهران برگزار می‌شود، طی روزهای ۳ و ۵و ۶و ۸ تیرماه نیز در تالار وزارت کشور به صحنه خواهد رفت.

عاطفه بزرگ‌نیا