کارگردان فیلم آپاراتچی در گفت‌وگو با پانا:
مدرسه بهترین مکان برای کشف استعدادهای هنری دانش‌آموزان است
تهران (پانا) - کارگردان فیلم سینمایی آپارتچی می‌گوید معلمان و دبیران پرورشی نقش بسیاری پررنگی در تربیت و پرورش استعدادهای هنری دانش آموزان دارند.
قربانعلی طاهرفر، کارگردان فیلم سینمایی آپاراتچی در گفت‌وگو با پانا درباره چگونگی ساخت این فیلم گفت: «این فیلم سینمایی، دریچه‌ای است رو به اتفاقات و جریانات زندگی در دهه شصت که تمام این جریانات را ما در حال و هوای یک خانواده ترک، تبریزی و متوسط از نظر سطح اجتماعی روایت می‌کنیم و در واقع آپاراتچی نقدی بر زندگی در دهه شصت است.»
وی افزود: «روایت زندگی این خانواده و به تصویر کشیدن رسومات ترک، داستانی فرعی است که در کنار خط داستانی اصلی سینمایی آپاراتچی اتفاق می‌افتد و سوژه اصلی فیلم یک نقاش ساده ساختمان به اسم جلیل رشیدی است که بسیار به سینما و مسائل آن علاقه دارد و عشق پاک آن به سینما روایتگر یک ساده‌انگاری نسبت به سینما است که پس از ساخت چند فیلم کوتاه رویای ساخت یک فیلم سینمایی را دارد.»
طاهرفر اضافه کرد: «در این فیلم جلیل (از بازیگران فیلم) را در راه رسیدن به رویای خود همراهی می‌کنیم و شاهد فراز و نشیب‌ها و اتفاقات تلخ و شیرین بسیاری در این مسیر خواهیم بود و جلیل و تیم فیلم‌ساز او قصه‌ها و موقعیت‌های متفاوتی را خلق می‌کنند.»
این کارگردان همچنین به زوایای مختلف ساخت این فیلم اشاره کرد و گفت: «این فیلم را می‌شود از زوایای مختلفی بررسی کرد که اولین و مهم‌ترین آن خانواده است. خانواده در دهه شصت میان جنگ و سختی‌های حاکم در آن سال‌ها بیشتر معنای خانواده می‌داد و خانواده‌های دهه شصت اکنون یک آرزو یا یک کیمیاست.»
او ادامه داد: «این فیلم نشان‌دهنده سختی‌های یک فیلم‌ساز و مشکلات و عدم حمایت‌ها از استعدادهای عشق سینما است؛ اینکه چه سختی‌هایی را یک فیلم‌ساز جوان و تازه‌کار باید پشت سر بگذارد تا بتواند کاری را تولید کند.»
طاهرفر اضافه کرد: «داستان این فیلم واقعی است و شخصیت جلیل برگرفته از کتابی از روح‌الله رشیدی است و فیلم آپاراتچی اقتباسی از کتابی با همین نام است و داستان زندگی جلیل طایفی اسدی را روایت می‌کند و ایشان هم در تبریز زندگی می‌کنند و همچنان به سینما عشق می‌ورزند.»
این کارگردان تصریح کرد: «در اصل پایان‌بندی داستان زندگی آقای طایفی کمی تلخ است اما این فیلم چون با نگاهی به زندگی ایشان ساخته‌شده و اقتباس کامل نیست پایان‌بندی جدیدی دارد و در جهان سینمایی آپاراتچی داستان طور دیگری روایت می‌شود. این فیلم، فیلم‌نامه بسیار سختی داشت اما با تلاش‌های حسین تراب‌نژاد و احسان لطفیان اتفاقات خوبی افتاد و فیلم‌نامه پس از 9 بار بازنویسی به نگارش نهایی رسید.»
وی همچنین به سختی‌های کار و طولانی بودن روند ساخت این فیلم اشاره کرد و گفت: «کار پیش‌تولید را سال گذشته آغاز کردیم که با مشکلاتی همراه بود و چرخ حرکت ساخت این فیلم سینمایی از حرکت ایستاد و دوباره آن را امسال به حرکت درآوردیم و یکی از سخت‌ترین مراحل کار ما بازسازی دکور تبریز در تهران بود و فیلم‌برداری کار در تهران اتفاق افتاد اما لوکیشن فیلم‌نامه تبریز بود و ما تبریز را در خیابان‌های تهران بازسازی کردیم.»
این کارگردان در ادامه به دغدغه‌های خود نسبت به مفهوم خانواده اشاره کرد و گفت: «هرچه زمان پیش می‌رود مفاهیم کلمات تغییر می‌کنند و اکنون خانواده آن‌طور که باید معنای خانواده نمی‌دهد و علاقه شخصی و دغدغه من به تصویر کشیدن و نشان دادن خانواده‌ای بود که معنای خانواده را نشان می‌دهد.»
وی یادآور شد: «ریتم فیلمی که ساختیم بر همین اساس ریتم بالایی است و حتی فرمت فیلم به‌دور از سینمای مدرن است و خود نشان‌دهنده سینمایی است که در دهه‌های گذشته فعال بوده و به‌دور از پیچیدگی و همراه بارنگ‌هایی سرشار از روح زندگی همراه است.»
طاهری‌فر همچنین به چالش‌های انتخاب بازیگران این فیلم اشاره کرد و افزود: «در انتخاب بازیگران در مرحله اول به سراغ کمدین‌ها و چهره‌های بیشتر شناخته‌شده این روزها رفتیم و نکته‌ای که وجود دارد این است که هر بازیگر شاخصه شخصی خود را دارد و این در کمدین‌ها بیشتر مشهود است.»
وی تصریح کرد: «حضور این بازیگران وجهه کمدی کار را بالا می‌برد اما آپاراتچی یک کمدی نیست. آپاراتچی فیلمی سینمایی با لحظات شیرین است با موقعیت‌های خاص و نوستالژی که کمدین‌ها موقعیت‌های شیرین را به طنز تبدیل می‌کنند و فیلم از مسیر اصلی خود خارج نمی‌شود. با تشکر از همه کمدین‌هایی که ما را همراهی کردند، لازم دانستیم تا از نو انتخاب بازیگر کنیم و بازیگرانی را انتخاب کردیم که در چهارچوب لحظات شیرین آپاراتچی موقعیت بسازند و شاخصه مهم آن‌ها برای بازی در آپاراتچی ترک بودن اصالت آن‌ها بود و آپاراتچی فیلمی است ترک‌زبان که در اصل هیچ فردی آذری صحبت نمی‌کند اما همه بازیگران لهجه آذری دارند.»
این کارگردان به چالش‌های ترک‌زبان بودن فیلم سینمایی آپاراتچی نیز اشاره کرد و گفت: «مساله مهم و قابل بررسی این بود که کار با زیرنویس هیچ‌وقت نمی‌تواند به‌قدری که شایسته است واکنش طنز بگیرد و این‌یکی از چالش‌های ما برای انتخاب ترک‌زبان بودن بازیگران فیلم بود و ما در نهایت تصمیم گرفتیم با حفظ لهجه شیرین ترکی کار را از حالت ترک‌زبان به فارسی‌زبان با لهجه ترک تغییر دهیم.»
طاهری فرهمچنین ادامه داد: «در فیلم سینمایی آپاراتچی به یک ترکیب جادویی از بازیگران و موقعیت‌ها رسیدیم و داستان یک فرد را که خود به‌تنهایی یک سازمان سینمایی بود ساختیم و البته در پایان فیلم در یک مستند کوتاه آقای جلیل طایفی و سخنان ایشان را قرار دادیم.»
وی همچنین به دوران نوجوانی خود اشاره کرد و گفت: «در دوران ابتدایی و راهنمایی معلم‌ها و دبیرهایی داشتم که باعث علاقه‌مندی من به حوزه هنر شدند و با تشکیل گروه‌های سرود و نمایش و گروه‌های هنری در مدرسه باعث کشف استعدادهای فراوانی شدند. من نیز عضو کوچکی از آن‌ها بودم که راه خود را میان زنگ‌های هنر و زنگ‌های تفریح در دفتر دبیر پرورشی یا مسجد مدرسه هنگام تمرین سرود و نمایش یافتم و معتقدم مدرسه و دبیران تأثیرگذارترین افراد برای کشف استعدادها هستند.»
ارسال دیدگاه