فیلمهای خوبی که مناسب نوروز نبودند
تهران (پانا) - بعد از گذشت دو سال از حملات پی در پی کرونا و ضربات جبرانناپذیرش، خوشبختانه امسال نوروز صحبتی از این ویروس منحوس در میان نبود. مردم فرصت داشتند فارغ از دغدغه و نگرانی دو سال نوروز گذشته تفریح کنند و از اوقات فراغت خود لذت ببرند. بعضی مسافرت رفتند و عدهای هم سرگرم دورهمیهای خانوادگی بودند.
به گزارش اعتماد، سینماداران هم به عنوان صاحبان یکی از سرگرمیهای فرهنگی، برای نوروز فیلمهایی از جمله «موقعیت مهدی»، «روز صفر»، «مرد بازنده»، «شادروان»، «سگ بند» و «مستطیل قرمز» را روانه پرده کردند تا به سنت هر سال بخشی از اوقات فراغت خانوادهها را پوشش دهند.
برخلاف سالهای گذشته فیلمها چندان با اقبال بالای تماشاگران روبهرو نشد و فروش خوبی نداشتند. در حالی که انتظار میرفت با کاهش محدودیتها و فراغت از همهگیری ویروس کرونا، پرمخاطبترین و بهترین زمان اکران سال به محلی برای جذب مخاطب و گردش سرمایه تبدیل میشد امسال اینگونه نبود و بعضی سینماداران و صاحبان فیلم از گیشه وجذب مخاطب فیلمشان راضی نیستند. آیا میتوانیم چینش نامناسب اکران را در عدم جذب مخاطب موثر بدانیم یا اینکه دلایل دیگری در افت گیشه تاثیر مستقیم داشته است؟
بعد از چهاردهه نمیدانیم چه کنیم!
با حبیب اسماعیلی کارشناس پخش، تهیهکننده سینما و مدیرعامل دو مجتمع سینمایی «نارسیس» واقع در شرق و سینما «سمرقند» در غرب تهران در این باره صحبت میکنم. او در ابتدا میگوید: از وقتی سینما نارسیس در شرق تهران بازگشایی شده فارغ از کیفیت فیلمها، مردم بسیار خوشحال و دعاگوی ما هستند؛ برای اینکه پیش از این برای تماشای فیلم به مرکز شهر باید میآمدند و کلافگی رفتوآمد و مشکلات پارکینگ لذت تماشای فیلم را از آنها سلب میکرد اما در حال حاضر دیگر برای تماشای فیلم دردسری ندارند چرا که سالن سینما در منطقه آنها و در دسترسشان قرار دارد.
از اسماعیلی درباره چگونگی اکران فیلمهای نوروز و میزان رضایت مخاطبان میپرسیم که او توضیح میدهد: حقیقتش را بخواهید مقوله اکران، بسیار پیچیده شده، با اینکه چهار دهه از انقلاب میگذرد هنوز ما آییننامهای مدون و مشخص با برنامهریزی دقیقی که بتواند چیدمان اکران را طوری مدیریت کند که فیلمهایی مناسب با شرایط روز نمایش داده شود، نداریم. تا سال ٩٨ همیشه مشکل کمبود سالن سینما داشتیم و تولیدات سینما بیش از ظرفیت و گنجایش سینماها بود در واقع تعادل بین تولید و توزیع وجود نداشت. اگر در سال ۱۰۰ فیلم در سینما تولید میشد ٧٠فیلم فرصت نمایش پیدا میکرد و حدود سی فیلم یا اکران نمیشدند یا به صورت تکسانس به نمایش درمیآمدند. بحثها هم حول مافیای پخش و اکران نشدن فیلمها زیاد مطرح میشد. اما در حال حاضر تعداد سالنهای سینما افزایش پیدا کرده و سینماهای فرسوده هم از چرخه اکران خارج شدهاند و خیلی سینماهای مرکز شهر تعطیل هستند و مجتمعهای تجاری چند منظوره و مدرن به چرخه اکران اضافه شده باز میبینیم نزدیک به ٢٠٠ فیلم پشت خط اکران ماندهاند.
وی به چرایی این مشکل میپردازد و میگوید: تا سال ٩٧ و ٩٨ با اینکه با کمبود سالنهای سینما مواجه بودیم اما باز برگشت سرمایه و استقبال مخاطبان از فیلمهای روی پرده بیشتر بود ولی در حاضر میبینیم که سالنهای سینما به لحاظ تعداد مخاطب رو به افول هستند و فیلمها فروش زیادی ندارند.اسماعیلی درباره ترکیببندی اکران فیلمها در نوروز معتقد است؛ کیفیت فیلمها قابلتوجه بوده اما میگوید: این فیلمها، نباید چیدمان نوروز را تشکیل میدادند. قرار گرفتن چند فیلم با موضوع جدی برای نوروز صلاح نبود و باید تنوع در اکران رعایت میشد. این چیدمان باعث شد که فیلمها خودشان به هم آسیب وارد کردند. با توجه به اینکه مردم دو سال با کرونا درگیر بودند و به لحاظ روحی شرایط خوبی نداشتند، باید دو، سه فیلم کمدی در دستور اکران نوروز قرار میگرفت که امتداد مخاطبان فیلمهای دینامیت، قهرمان و گشت ارشاد را در سالنها شاهد باشیم؛ ولی متاسفانه اکران فیلمهای جدی - که اتفاقا کیفیت خوبی هم دارند- باعث دوری مخاطب از سینما شد.
وی میگوید: اگر با سازندگان دو کمدی که مشکل ممیزی دارند تعامل بیشتری میشد و فیلمهای مربوطه نمایش داده میشدند، این همکاری و تعامل مسوولان با فیلمسازان در نهایت به نفع سینما تمام میشد.از طرف دیگر بحث تکراری اطلاعرسانی هم برای فیلمها مطرح است که شهرداری و صداوسیما متاسفانه کوتاهی کرده و به سینماگران کمک نمیکنند. این مراکز اگر برای فیلمها تبلیغ نمیکنند، حداقل میتوانند مردم را به سالنها دعوت کنند. باور کنید هنوز بعضی از مردم نمیدانند سالنهای سینما باز است.
اسماعیلی افزایش قیمت بلیت سینماها را در ریزش مخاطب بحث درستی نمیداند و میگوید: وقتی قیمت پاپ کورن سی هزار تومان و ساندویچ بیش از صد هزار تومان است بلیت چهل و پنج هزارتومانی برای مردم چیزی نیست و میبینیم که برای تماشای فیلمها عرضه میکنند البته به شرطی که فیلم خوب باشد. بعضا سالنهای تئاتر با هزینه بلیت هفتاد هزارتومان کاملا پر است. این موضوع برای سینما هم صادق است. یک زمانی هزینه تولید فیلم یک میلیارد بود آن زمان بلیت بیست هزار تومانی معقول بود ولی الان که هزینه تولید فیلمها بیش از پنج شش میلیارد رسیده است، اصلا بلیت چهلوپنج تومان رقمی نیست. ضمن اینکه روزهای بلیت نیمبها همچنان هست و تا قبل از افطار هم بلیتها نیمبهاست.
اسماعیلی در پایان به شورای عالی اکران و تصمیمگیرندهها برای اکران عید فطر و دیگر فصلهای سال توصیه میکند که فیلمهای کمدی خوبی نمایش دهند تا بین مخاطب و سینما فاصله نیفتد؛ چرا که بازگشت و دعوت دوباره مردم به سالن سخت خواهد بود. ضمن اینکه ماه محرم هم در پیش است و باید سینماها رونق خود را به دست آورند. با توجه به اینکه تهیهکننده و سینمادارها در ایام کرونا آسیب دیدند به فکر بهبود فضا باشند. نه تنها نوروز و عید فطر که تنوع اکران باید در تمام فصلها وجود داشته باشد. نباید همه فیلمهای خوب را در یک اکران جمع کنیم و سینماها در ادامه سال فیلم خوب مخاطبپسند برای مردم نداشته باشند. هر ماه باید یک فیلم خوب تجاری در سینماها نمایش داده شود تا مخاطبان از سینماها فاصله نگیرند. دیگر بعد از چهاردهه نیاز است که آییننامهای در این باره نوشته شود و طی توافق بین تهیهکننده و سینمادار در تمام سال فیلمهای خوب داشته باشیم.
فیلم خوب در هر شرایطی مخاطب دارد
مجتبی بهزادیان مدیر سینما فرهنگ تهران میگوید: اگر واقعبینانه بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم از ٤ اسفند سال ٩٨ سینماها به خاطر شرایط وخیم کرونایی تعطیل بود تا اوایل تیر ٩٩. به عبارتی ما سال ٩٩ اکران نوروزی نداشتیم تا سال ١٤٠٠ که ترکیب فیلمهای نوروزی چندان قوی و مخاطبپسند نبودند و نتوانستند مردم را به سالنها دعوت کنند؛ البته که شیوع دوباره کرونا هم بیتاثیر نبود؛ چرا که سینماها را به تعطیلی دوباره کشاند.
وی شرایط سینماها را در دو سال گذشته به «بیماری در کماست» تشبیه میکند و میگوید: «از مردادماه سال گذشته با اکران دینامیت آرامآرام مردم به سینما رفتن ترغیب شدند و در ادامه با اکران فیلمهای قهرمان و گشت ٣ با افزایش مخاطب در سالن سینماها هم روبهرو بودیم.بهزادیان میگوید: حالا درنظر بگیرید اکران نوروزی امسال در شرایطی آغاز شد که مردم بعد از دو سال میتوانستند به سفر بروند و دید و بازدید داشته باشند و از شهرهایشان خارج شوند. با این نکاتی که اشاره کردم، به نظرم اکران نوروزی بدی نداشتیم و فروشها به نسبت قابلقبول بود ولی این گیشه قطعا نسبت به نوروز سالهای ٩٧ و ٩٨ راضیکننده نیست.
بهزادیان درباره برنامهریزی مناسب برای گیشه پررونق و جذب بیشتر مخاطب برای اکران عید فطر و دیگر فصلهای سال میگوید: سینما تابع عرضه و تقاضاست. اگر فیلم خوب اکران شود قطعا مخاطبان به سالنها میآیند؛ کما اینکه در اوج پیک پنجم و در حالی که کشور به لحاظ کرونایی شرایط بسیار وحشتناک و نامطلوبی داشت از فیلم دینامیت استقبال کردند. امیدوارم برای اکران عید فطر و هم دیگر ماههای سال فیلم خوب برای سینماها تدارک دیده شود. البته که این وسط نقش تبلیغات هم بیتاثیر نیست و نیازمند همکاری بالای تلویزیون هستیم.
از این سینمادار درباره تاثیر افزایش قیمت بلیت در میزان جذب مخاطب سوال میپرسم. میگوید: همه ما در این کشور زندگی میکنیم و میدانیم افزایش هزینه در تمام بخشهای زندگی ما اتفاق افتاده، سینماها هم خارج از این قاعده نیستند و باید از پس مخارج نیروی انسانی و تجهیزات خود بر بیایند. به نظر من افزایش قیمت بلیت سینما مقولهای اجتنابناپذیر بود. حتی اگر منجر به از دست دادن بخشی از مخاطبان فیلمها بشویم.
ارسال دیدگاه