گفت‌وگوی پانا با کارگردان دهه هشتادی برنامه «کافه کتاب»
حسین رضا بیانوندی: در حوزه کتاب‌خوانی دهه هشتادی‌ها برنامه‌سازی نمی‌شد خودم آستین بالا زدم
تهران(پانا) - برنامه تلویزیونی «کافه کتاب» حاصل دسترنج شبانه‌روزی یک گروه از نسل دهه هشتادی هاست که از ۲۴ آبان و مصادف با هفته کتاب و کتاب‌خوانی به روی آنتن شبکه امید خواهد رفت. کتاب و کتاب‌خوانی و نویسندگی، موضوعی است که کمتر کسی در آن برنامه‌سازی کرده به‌ویژه برنامه‌سازی نوجوان که کسی تا به امروز به آن نپرداخته بود.
«کافه کتاب» برنامه‌ای گرم و صمیمی است که اولین تیم نوجوان برنامه‌ساز در صداوسیما آن را ساخته‌اند. این برنامه از چالشی فراموش‌شده در میان نوجوانان امروز سخن می‌گوید و قصد دارد کمی فرهنگ مطالعه و کتاب‌خوانی را در نوجوانان رواج دهد. این برنامه به تهیه‌کنندگی «امیررضا افتخاری» و کارگردانی «حسین رضا بیانوندی» است. گفت‌وگوی پانا با « حسین رضا بیانوندی »کارگردان و تدوینگر برنامه که خود یک دهه هشتادی فعال است را می‌خوانید.
برنامه «کافه کتاب» چگونه برنامه‌ای است و پخش آن به چه صورت است؟
برنامه کافه کتاب یک برنامه مطالبه‌گر در حوزه نویسندگی و کتاب‌خوانی برای نوجوانان است که توسط یک تیم تماماً نوجوان و دهه هشتادی ساخته شده و به مناسب هفته کتاب‌خوانی و از ۲۴ آبان ماه سال جاری هرروز ساعت ۱۳:۱۵ از قاب شبکه امید، مهمان نگاه‌های گرم تمام نوجوانان کشور خواهد بود. این برنامه از بخش‌های متفاوتی مثل معرفی نوجوانان دست به قلم و هنرمند، گفت‌وگو با افراد شاخص و تأثیرگذار در حوزه نویسندگی و کتاب و بخش‌های سرگرم‌کننده‌و نوجوان پسند دیگری تشکیل شده است.
چطور شد که در همین نوجوانی ایده ساخت «کافه کتاب» به ذهن‌تان رسید؟
از ابتدا شکل‌گیری تیم هنری ما ساخت یک برنامه‌تلویزیونی در اهداف فعالیت‌های من بود، اما اینکه ایده«کافه کتاب» از کجا شکل گرفت؛ یک بحثی مفصل است. ما از آغاز طرح یک برنامه تلویزیونی را طراحی و آماده کرده بودیم و دنبال پرورش آن با استفاده از تجربیات افراد صاحب‌نظر در حوزه برنامه‌سازی بودیم. طرح برنامه ما از بخش‌های مختلفی تشکیل شده بود که طی جمع‌بندی‌های اعضای تیم قرار شد که تمرکزمان را روی یکی از بخش‌های آن بگذاریم و آن طرح را به یک برنامه تلویزیونی مجزا و مستقل تبدیل کنیم که نتیجه‌اش امروز برنامه‌ای به اسم «کافه کتاب» شد. در راه ساخت «کافه کتاب» هم مانع‌های زیادی بود اما خداراشکر بزرگ‌ترها به ما اعتماد کردند و امیدواریم حاصل تمام این تلاش‌های گروهی و شبانه‌روزی، برنامه‌ای مورد رضایت ذائقه مخاطب باشد.
چرا از بین این همه موضوع سراغ مبحث کتاب و کتاب‌خوانی رفتید؟
کتاب و کتاب‌خوانی و نویسندگی، موضوعی است که کمتر کسی در آن برنامه‌سازی کرده به‌ویژه برنامه‌سازی نوجوان که کسی تا به امروز به آن نپرداخته بود. نوجوانان امروزی خیلی کم کتاب می‌خوانند و می‌توان گفت بیشتر نوجوانان فقط کتاب‌های درسی را، آن هم به‌زور نمره و مدرسه می‌خوانند. به همین دلیل امروزه این موضوع بسیار مهم به یک فقر عظیم در حوزه نوجوانان مبدل گشته است.
به نظر شما بهتر است نوجوانان برای خودشان تولیدات رسانه‌ای داشته باشند یا بزرگ‌ترها برای آن‌ها برنامه بسازند؟
به نظر من بهتر است نوجوانان خودشان برای خودشان تولیدات رسانه‌ای داشته باشند اما تمام این فعالیت‌ها زیر نظر افراد باتجربه و دغدغه‌مند باشد؛ زیرا نوجوانان خودشان، تفکرات خودشان را بیشتر و بهتر از همه می‌شناسند و فقط به کمی کمک نیاز دارند. اگر این کار گروهی که نوجوانان با بزرگ‌ترها صورت بگیرد، قطعاً حاصل کار نتیجه‌ای بسیار تأثیرگذاری خواهد داشت.
نظر شما درباره تولیدات رسانه‌ای مخصوص نوجوانان چیست؟
تولیدات رسانه‌ای که برای نوجوان‌ها انجام شده، اکثراً توسط افرادی بوده که تفاوت نسل‌شان با نوجوانان بیش از یک دهه بوده است و این موضوع باعث می‌شود که نتوانند کامل نوجوانان را بشناسند و درنتیجه تولیدات خوبی به دست نوجوانان نمی‌‌رسد و نوجوانان نیز از این تولیدات لذتی نمی‌برند.
آیا در مسیر تولید برنامه به موقعیتی برخورد کردید که دیگران به دلیل نوجوان بودن تیم تولید، شما را دست کم بگیرند؟
قطعاً این اتفاق برای بیشتر نوجوانان فعال در عرصه‌های متفاوت افتاده است که تنها به دلیل سن کم، به آن‌ها اهمیت زیادی داده نشده یا آن‌ها را زیاد جدی نگرفته‌اند. برای تیم «کافه کتاب» همچنین اتفاقاتی رخ داده است، اما ما توانستیم اعتماد آن‌ها را جلب کنیم و خودمان را گروهی حرفه‌ای و کاربلد نشان دهیم و بعد از مدتی ورق برگشت و خیلی از اطرافیان، ما را تشویق کردند و حتی به ما کمک کردند که واقعاً باید از آن‌ها به‌صورت ویژه تشکر کنیم.
به نظر شما تمام نوجوانان مثل تیم شما باید به دنبال رؤیاهایشان بروند، هرچقدر هم ناممکن و دور به نظر برسد؟
من معتقدم که خداوند وقتی فکر یک هدف و رؤیا را در ذهن یک انسان قرار می‌دهد، توانایی و قدرت رسیدن به آن هدف و نقطه را هم در وجود آن شخص قرار می‌دهد و آن فرد فقط در مسیر هدف باید بی‌وقفه تلاش کند و به خدا توکل کند. پس هر فرد باید بدون لحظه‌ای شک و تردید به سمت اهدافش قدم بردارد.
حرف آخر شما به مخاطبان ما چیست؟
در آخر باید بگوییم که امیدوارم اولین تجربه برنامه‌سازی تیم نوجوان و دهه هشتادی «کافه کتاب» مثمر ثمر واقع بشود و با دیدن برنامه ما لذت ببرند. همچنین توانسته باشیم حرف دل نویسنده‌ها را نیز گفته باشیم. در این موقعیت جا دارد ازعوامل تلاشگر برنامه: سردبیر: زهرا قربانی؛ مشاور پروژه: حسین شکیب راد؛ مدیرتولید: امیرحسین علی نیافرد؛ دستیار تولید: مهدی پسرعلی؛ نویسندگان: زهرا قربانی، آپاما شالبافیان، محمد منتظر؛ تصویربرداران: امیر شیرزایی، محمد رضایی، محمد سرمدی؛ موشن گرافیک: سید ابوالفضل سیروس نژاد؛ گرافیست: زهرا عباس زاده؛ منشی صحنه: عرفانه فراهانی؛ گویندگان: مطهره پاکدل، عرفانه فراهانی؛ روابط عمومی: سید معین الدین هاشمی؛ برنامه ریز: محمد مهدی سلمانیان؛ عکاس: نیما قطبی تشکر لازم را به جا بیاورم.
مینو سادات آقائی نژاد، خبرنگار دانش‌آموز پانا
ارسال دیدگاه