نقش تسکینی و درمانی ادبیات در کرونا

به گزارش روابط‌ عمومی خانه کتاب و ادبیات ایران، در آخرین بخش «وبینار بین‌المللی ادبیات در روزگار کرونا» که ظهر امروز (یکشنبه بیستم تیرماه ۱۴۰۰) برگزار شد، محسن جوادی گفت: ادبیات فارسی از مضامین و مفاهیمی اعم از شادی و غم پُر است؛ این مفاهیم بازآفرینی تجربه‌های زیسته مردم است. بازگویی تجربه‌های غم و شادی در زبان شعر و در قالب داستان درس‌آموزی‌های زیادی برای خوانندگان دارد؛ به‌ویژه می‌تواند برای کسانی که بعد از وقوع این تجربه‌ها، اشعار و داستان‌ها را می‌خوانند درس‌آموز بوده و برانگیزاننده احساسات باشد و در آن‌ها همدردی و همدلی ایجاد کند. این امر برای کسانی که گرفتار مصیبت شده‌اند، مهم و سودمند است.

معاون امور فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با تاکید بر این‌که شعر و داستان برای کسانی که با این بیماری‌ها مواجه هستند، نقش تسکینی و درمانی دارد، اظهار کرد: شعر و داستان می‌تواند توجه افراد دیگری را به مصیبت‌زدگان معطوف کند. این اتفاق عنصر ارزشمندی است که از عهده شعر و داستان بر می‌آید. در دوران شیوع ویروس کرونا شاعران و نویسندگان تلاش کردند در قالب‌های زیبا و هنری شعر و داستان، امید به زندگی، نشاط و شور زندگی را در مردم زنده نگه دارند و اجازه ندهند سنگینی این مصیبت بر آن‌ها آوار شود؛ بلکه با احساس همدردی و غم‌خواری درصدد جبران این مشکل برآمدند.

او افزود: در ایام کرونا، امکان حضور برای تسلی و همدردی با افرادی که مصیبت داشتند فراهم نبود اما شعر و ادبیات داستانی توانست تا حدی این نقیصه را برطرف کند. وظیفه خود می‌دانم از همه شاعران و نویسندگان کشورهای مختلف از جمله ایران و کشورهای همسایه که توانستند به زبان فارسی این نقش را ایفا کنند و روح زندگی و نشاط را زنده نگه دارند تقدیر و تشکر کنم.

محسن جوادی در پایان از دست‌اندرکاران این برنامه تشکر کرد.

وبینار بین‌المللی «ادبیات در روزگار کرونا» با حضور ۱۵ استاد از پنج کشور هند، افغانستان، ایران، پاکستان و عراق در روزهای شنبه و یکشنبه (نوزدهم و بیستم تیرماه ۱۴۰۰) به صورت مجازی از سوی خانه کتاب و ادبیات ایران برگزار شد.