استاندار فارس: جامعه بشری زمانی آرمانی می شود که اخلاق در آن بیشترین رشد را داشته باشد

به نقل از ایرنا، عنایت الله رحیمی شامگاه جمعه در آیین بزرگداشت روز حافظ افزود: در نگاه حکمت آمیز حافظ عشق گوهری ترین سرمایه انسان است و حافظ همواره از منظر عشق به انسان می نگرد و عشق همان کیمیایی است که حافظ را محبوب دل ها کرده و خلق را به تحسین او واداشته است.

استاندار فارس گفت: حافظ بر پایه مهرورزی آسایش دو گیتی را در مروت و مدارا می بیند.

رحیمی افزود: اگر امروز عاشقانه به هستی نگاه می شد و اندیشه‌ها و مکتب‌ها و مذهب‌ها به این درک صمیمانه عنایت داشتند چه جهان دل انگیزی ماوای انسان و انسانیت می شد و در این صورت چه دشمنی‌ها که به دوستی‌ها بدل نمی‌گشت.

وی ادامه داد: امروز بشر بیش از هر زمانی نیازمند عقلانیت، معنویت و عشق ورزی است و بدون توجه به ارزش دوست داشتن شوربختانه آتش نفرت و نفرین و خونریزی شعله ور تر می شود و حل این مشکل قطعا به دست طبیبان، هنرمندان و فرهنگورانی است که از حافظ و سعدی می آموزند.

استاندار فارس گفت: در نگاهی دیگر به شعر و اندیشه حافظ، کرامت انسانی در باور او نمایان می شود و جایگاه رفیع می‌یابد.

رحیمی افزود: ریاستیزی حافظ یکی از کلیدی ترین عناصر برای رمزگشایی از فلسفه اخلاق گرایی اوست و در حوزه اخلاقیات فردی و اجتماعی حافظ دردمند و اصلاح گر است.

وی ادامه داد: جامعه بشری آن زمان آسمانی و آرمانی می شود که اخلاق در آن بیشترین رشد را داشته باشد، چه بسا که ظاهر اجتماع به آثار طاعات و عبادات آراسته باشد اما باطن آن از ارزش و اخلاق و سجایای معرفتی تهی باشد و این دور شدن از دین و آیین پیامبران از جمله پیامبر مکرم اسلام است.

استاندار فارس گفت: باید در کنار حافظ به طراوت معرفت و زیبایی عشق به دلربایی معنویت و والایی اخلاق و گره‌گشایی شعر و ادب ایمان بیاوریم و با تمام وجود در یابیم که پس از قرن‌های قرن کسی هنوز محبوب دل هاست که عشق ورزی را برای انسان به ارمغان آورده است.

رحیمی افزود: کسی می تواند مرزهای جغرافیایی و تاریخی و فکری و مذهبی درنوردند که اندیشه اش از خامی و تعصب و نژادپرستی و ریاکاری و ظاهرسازی پاک و مبرا باشد.

جمشید جعفر پور رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس نیز در این مراسم گفت: هنر حافظ به جز از لحاظ صنعت شعر که در اوج فصاحت و بلاغت است قابلیت بی نظیر چندلایگی و تحمل تفاسیر متعدد و تاب آوری برداشت های متنوع و گاه متضاد است.

وی افزود: دوران سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی پرتلاطم قرن هشتم سبب شد حافظ زبان رمز آلود و پرابهام و ایهام را اختیار کند تا هر کس به فراخور درک خود بهره برد.

وی ادامه داد: در زمان حافظ برخی شریعت را وسیله دستیابی به مطامع دنیوی قرار دادند، اینکه بخش اعظمی از اشعار حافظ در مزمت زهد ریاحی و کاسب کاری دینی است از شرایط اجتماعی آن زمان ناشی می شود.