دبیر بازنشسته تاریخ در گفتوگو با پانا:
روستاها و مناطق عشایری همچون عقیقی سبز بر سینه ایرانزمین میدرخشند
ملارد (پانا) - دبیر بازنشسته تاریخ، روستاها و مناطق عشایری را همچون عقیقی سبز دانست که بر سینه ایرانزمین میدرخشند و روز ملی روستا و عشایر را فرصت مغتنمی برای شناخت زندگی پربار و دستاوردهای افرادی که در روستا زندگی میکنند برشمرد.
با شنیدن کلمه «روستا» اولین مواردی که به ذهن هر ایرانی میرسد، هوای پاک، حس دلنشین، بوی نان تنوری و صدای خروس در دقایق اول طلوع آفتاب است. تجربه این حسهای ناب، تنها با سفری به روستا قابل درک است و این نعمتی است که ساکنین شهرهای بزرگ از آن برخوردار نیستند.
پانزدهم مهر، مصادف با ششم اکتبر به عنوان روز روستا و عشایر نامگذاری شده است. گنجینهای ارزشمند که همچون گردنبندی با عقیقهای سبزرنگ بر گردن ایران، خودنمایی میکند. این روز در تقویم ایران، فرصت بسیار مغتنمی برای شناخت زندگی مردم عشایر و دستاوردهای مناطق روستایی است. به همین منظور گفتوگویی با محمود قاسمینیا، دبیر بازنشسته تاریخ داشتیم که در ادامه میخوانید:
محمود قاسمینیا با اشاره به اهمیت وجود روستاها و مناطق عشایری در ایران عنوان کرد: «همانطور که وجود شهرهای بزرگ و صنعتی در هر کشوری ضروری است، وجود روستا و مناطق عشایری نیز همانقدر مهم و قابل توجه است؛ چرا که روستاها گنجینه بزرگی از نعمات به ارزش عشق، صفا، غیرت و سربلندی هستند. روستاها و مناطق عشایری، کمکهای گستردهای در حوزههای تاریخی، فرهنگی، گردشگری، تولیدات کشاورزی و دامی به جامعه بشریت داشتهاند.»
وی افزود: «یکی از شاخههای مثبت و قابل توجه وجود روستا و مناطق عشایری در ایرانزمین، حفظ و دوام فرهنگهای کهن ایرانی و سنتهای ارزشمندی است که نسلبهنسل، سینهبهسینه توسط قشر روستانشین جامعه نگهداری میشود. حفظ آداب و رسوم ایرانی، موسیقی اصیل سنتی، ترویج و گسترش هنرهای دستی، تداوم جشنهای محلی و ترویج سادهزیستی نیز عواملی است که موجب شده امروزه ارزش روستاها بهتر و بیشتر بین اقشار مختلف جامعه شناخته شود.»
قاسمینیا درباره اصالت مردم روستانشین ایران گفت: «مردم عشایر و روستانشین ایران، بارها و بارها در طول تاریخ، برگهای زرینی از خود در دفتر ایرانزمین بر جای گذاشتهاند. آنها الگوهای بارز و کاملی از غیرت، شجاعت، مردانگی و اصالت هستند، جوانمردانه برای زندگی خود میجنگند و با تمام وجود برای خانوادههای خود کار میکنند و بیشک مردم روستانشین و عشایری، عاملان حفظ شرف و شجاعت در تاریخ ایرانزمین هستند.»
این دبیر بازنشسته در رابطه با هنرهای کمنظیر و بینظیر قشر روستانشین کشور تصریح کرد: «با شنیدن کلمه روستا هنرهای بینظیری در ذهنمان تصور میکنیم. هنرهایی که فقط مختص دستان پینهبسته و هنرمندان اصیل ایرانی است و مردم روستا نیز بسیار هنرمند هستند و هنرهایی مثل قالیبافی، ساخت صنایع دستی، حصیربافی، دوخت انواع لباسهای محلی با آینه و سنگ، نواختن انواع موسیقیهای محلی و اصیل ایرانی و معماری، تنها گوشهای از هنر هنرمندانی است که امروزه حافظان اصالت صنایع دستی و سنتی ایران هستند.»
قاسمینیا با اشاره به سختیها و مشکلات روستانشینی که مردم روستا متحمل میشوند، گفت: «سختی در هر زندگی برای هر قشری وجود دارد اما سختیهای زندگی عشایری و روستایی از دیگر مناطق، بسیار بیشتر است. مردم روستایی و عشایری سختیهایی مثل کمبود مدرسه و فضای تحصیلی، کمبود شغل کافی مناسب جوانان، خسارتهایی نظیر خشکسالی، سیل و زلزله، نبود امکانات کافی جهت واکسناسیون دامها و نبود اینترنت و آنتن برای ارتباط با دیگران را نیز متحمل میشوند.»
ارسال دیدگاه