بررسی دلایل کم حافظگی
به جنگ فراموشی بروید
تهران (پانا) - «زیاد درس میخونم ولی همه چیز رو زود فراموش میکنم و انگار هیچی نخوندم. چه کار کنم؟» مسئله حافظه و عملکرد آن با توجه به مشغله های ذهنی این روزهای انسانها، تبدیل به امری پیچیده شده است.
بهگزارش خراسان، برای بررسی این مسئله، لازم است اول حافظه و عملکرد آن را بشناسیم. حافظه، توانایی انسان در یادگیری، نگهداری و یادآوری اطلاعات است که سه نوع دارد: حافظه حسی، کوتاهمدت و بلندمدت. در حافظه حسی، اطلاعاتی ثبت میشود که آنها را از طریق حواسمان دریافت میکنیم؛ این اطلاعات در صورتی نگهداری میشوند و به حافظه کوتاهمدت انتقال مییابند که دو مولفه مهمِ توجه و دقت وارد میدان شوند. بنابراین، فراموشی در غیاب توجه و دقت، یعنی در مواقع حواسپرتی رخ میدهد. حالا سروکله حواسپرتی از کجا پیدا میشود؟ حواس پرتی، دو منبع درونی و بیرونی دارد؛ درونیها، افکار منفی راجع به خود، علاقه نداشتن به درس، استرس، خستگی و خیالبافی است؛ بیرونیها هم سروصدا، گرما، نور و اینچیزها.
ریشه فراموشی کجاست؟
اطلاعات بعد از حافظه حسی، وارد حافظه کوتاهمدت میشوند که گنجایش محدودی دارد. برای اینکه اطلاعات از این حافظه، وارد حافظه بلندمدت و بهعبارتی دربرابرِ فراموشی مقاوم شوند، باید آنها را تکرار و تمرین و رمزنگاری کنیم. تمرین و تکرار باید در فاصلههای زمانی مشخصی انجام شود تا بهکار بیاید. ۸۰درصد اطلاعات طی ۲۴ ساعت اولیه بعد از مطالعه، فراموش میشوند. ۸۰درصد! عدد زیادی است. پس چه کار کنیم؟ مرور اول درس را بگذاریم برای ۲۴ ساعت بعد از مطالعه. مرورهای بعدی، پس از یکهفته، یکماه و چهار ماه. این حالت ایدهآلِ سپردن اطلاعات به حافظه است. بقیه تکنیکها را حتما از معلمهایت شنیدهای؛ رمزنگاری که یعنی کدگذاشتن و ارتباط دادن اطلاعات کلیدی درس به اطلاعات فرعی، کشیدن نمودار از مباحث سرفصلها و ایجاد تصویر ذهنی برای مفاهیم. همه ما این ترفندها را میشناسیم و کافی است با امتحان کردن هرکدامشان، آنهایی را که بیشتر برای خودمان جواب میدهد، بهکار ببریم.
حافظهها! پیوندتان مبارک!
حافظه بلندمدت همانطور که از اسمش پیداست، اطلاعات بیشتری را برای زمان طولانیتری نگهداری میکند. اطلاعات جدید در این حافظه، باید بهخوبی فهمیده شوند تا بتوانیم آنها را به اطلاعاتی که قبلا یاد گرفتهایم، ارتباط دهیم. ایجاد پیوند بین قدیمیها و تازهواردها کمک میکند مطالب در حافظه بلندمدت، بهدرستی طبقهبندی شود چون دادههای قبلی، جای پای محکمی در حافظه دارند. برایتان پیش آمده موقع یادآوری درس گفتهباشید «عه! نوک زبونم بود؟» این جمله یعنی اطلاعات، بهدرستی طبقهبندی نشده و صرفا خوانده شدهاند. دلیل دیگر فراموشی، تداخل اطلاعات در حافظه بلندمدت است؛ برای حل این مشکل، بهتر است دروس مشابه را در زمانهای متفاوت و با فاصله زمانی بخوانی.
حالا که تابستان است و درس و مدرسه تعطیل، جواب این سوال به چه کارمان میآید؟ همانطور که از حرفهای کارشناس مشخص است، شناختن حافظه و عملکردش از آن راهحلهای فوری شب امتحانی نیست و وقتی جواب میدهد که از قبل راجع به آن اطلاع داشتهباشیم.
ارسال دیدگاه