این قاتل را از منزلتان بیرون کنید
تهران (پانا) - کسی نمیداند پای ظروف یکبار مصرف دقیقا از چه زمانی به سفرههایمان باز شد. البته خیلی طولی هم نکشید که سفرههای طرحدار و سفرههای مهمانی که بیشترشان کتان اعلای دور توری بودند از دم دست جمع شدند.
به گزارش ایرنا، آمارها میگویند جوانترها بیشتر از سالخوردهها مشتری ظروف یک بار مصرف هستند. خیلیهایشان هم این سبک مصرفگرایی را به پای وقت نداشتن و دنبال سرعت زندگی روزمره دویدنها و نرسیدنها میاندازند. البته همین آمارها اطلاعات جزئیتری هم به ما میدهند.
هر خانوار ایرانی به ویژه در شهرهای بزرگ در سال ۱۰ کیلو مواد نفتی که تغییر شکل داده و تبدیل به ظروف و کالای یک بار مصرف شدهاند را زباله کرده و بیخ گردن طبیعت بینوا میاندازد.
کارشناسان میگویند خطر استفاده بیرویه از این کالاها از آنچه فکر میکنیم جدیتر است. اما گوش شنوا کجاست؟ ظروف یک بار مصرف جای خود را در سبد خرید خانوار پیدا کردهاند و شیرینی سهولت استفاده از آنها تلخی عوارض جبرانناپذیر مصرف بیرویه آنها را از ذهنمان پاک کرده است.
در سال ۹۳ پژوهشگاه مجلس آماری از مصرف سالیانه ظروف یک بار مصرف در کشور منتشر کرد. بر اساس این پیمایشها هر سال در کشور به میزان ۲/۱ میلیون تن پلاستیک مصرف و وارد چرخه پسماند میشود. سهم ظروف یک بار مصرف استفاده شده توسط خانوادههای ایرانی در این آمار حدود ۶۰۰ هزار تن در سال است. سهولت استفاده از این وسایل پلاستیکی دلیل اصلی اقبال مردم از فروشگاههای وسایل پلاستیکی است. تقریبا بیشتر مشتریان این فروشگاههای از مضرات استفاده از این یک بار مصرفها چیزهایی شنیدهاند اما به نظر میرسد این هشدارها برایشان چندان جدی نبوده و نمیتواند این بازار پر رونق را کساد کند.
اطراف قفسه فروش سفره و لیوان یک بار مصرف در فروشگاه مردانی کمتر خلوت میشود. چند خانم همزمان در حال برانداز کردن طرح سفرهها هستند. تنوع طرح و رنگ آنقدر بالاست که به هم سفارش میکنند سفرهای را انتخاب کنند که طرحش با نقش و نگار ظرفهای مهمانی هماهنگتر باشد. صاحب فروشگاه تا همین چند سال پیش در خیابان ظهیر الاسلام بازار کاغذ را رصد میکرد و در کار معامله مقوا بود. اما با کساد شدن آن بازار راهش به راسته پر رونق پلاستیک فروشهای راسته مولوی باز شد. مردانی میگوید پلاستیکهای گیاهی که در بازار وجود دارد خالص نیستند: «صنف تولید کنندگان ظروف پلاستیکی حدود ۲ هزار کارگاه تولیدی دارند. رقابت این کارگاهها در نهایت تعیین کننده قیمت نهایی این اجناس است. ولی سعی بر این است که قیمت تمام شده این ظروف طوری باشد که همه قشرها بتوانند خریدارشان شوند. بعضی از فروشندهها برندهای با کیفیتتر این ظروف را با عنوان ظروف صد در صد گیاهی به مردم میفروشند در حالی که این ادعا شان قابل اثبات نیست. مردم به دلیل این که این ظروف ممکن است پیامدهای بد کمتری برایشان داشته باشد را با قیمت بالاتر خریداری میکنند در حالی که پلیمر استفاده شده در این ظروف تماما گیاهی نیست.»
ارسال دیدگاه