بیژن یاور*
آخرین چهارشنبه سال
در آستانه ورود به قرن جدید و همچنین سال نو شمسی هستیم، لذا بهتر است آمادگی پذیرش تغییر در برخی رفتارهایمان و عادت‌هایمان را داشته باشیم. سعی کنیم روزمرگی‌ها و عادی‌انگاری‌هایی را که اکثر اوقات مانند سمی زندگی ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد ترک کنیم.
تقریباً در حدود یک‌سالی هست که بیماری ناشی از ویروس کرونا، دنیا و کشورمان را تحت تأثیر خود قرار داده است به گونه‌ای که بسیاری بر این باورند در دوران پس از این بیماری یا بهتر بگوییم دوره پساکرونا بسیاری از رفتارها و مناسبات تحت تأثیر این همه‌گیری تغییر خواهد کرد. در شرایط کنونی و در زمستان فعلی تعداد مبتلایان و آسیب‌دیدگان بیماری ناشی از ویروس کرونا در حال افزایش است. این مخاطره خود به اندازه کافی و در حد لازم نیاز به مداقه و توجه ویژه دارد اما با افزوده شدن مخاطره‌ای دیگر که با چاشنی هیجان نیز همراه باشد، شرایط می‌تواند دشوارتر گردد. در مراسم چهارشنبه‌سوری یا چهارشنبه آخر سال معمولاً جوانان و نوجوانان فعالیت بیشتری دارند، این گروه سنی دقیقاً همان گروهی است که در برابر ویروس کرونای انگلیسی آسیب پذیرتر هستند. از طرفی ازدحام جمعیت در مراسم چهارشنبه آخر سال هر چند ممکن است برای ساعاتی بیشتر طول نکشد اما امسال با پایان یافتن این مراسم نمی‌توان اطمینان حاصل کرد که خطر برطرف شده باشد و ممکن است در روزهای بعد علائم کووید۱۹ ظاهر گردد. لذا امسال توجهی مضاعف باید مدنظر بوده و بیشتر از سال قبل نیازمند ملاحظات ویژه‌ای است.
با وجود کووید۱۹، ریسک آسیب‌پذیری بالا رفته و تاب‌آوری پایین می‌آید. مخاطراتی که در چهارشنبه آخر سال می‌تواند رخ دهد عبارتند از: انفجار، آتش‌سوزی، ازدحام جمعیت، ابتلا به بیماری ناشی از ویروس کرونا و... این نکته زمانی اهمیت دوچندان می‌یابد که دو مخاطره در کنش متقابل با همدیگر تأثیرات مضاعفی را ایجاد نمایند. به طور مثال مخاطره «ازدحام جمعیت» به خودی خود و در صورتی که حرکتی توسط جمعیت صورت نپذیرفته و فشردگی ایجاد نگردد کمی دارای ریسک کمی زیادی نیست اما با وجود کووید۱۹ و فاصله نزدیک‌تر افراد نسبت به هم، کمتر از حد مجاز که تقریباً دومتر باید باشد طبیعی است که در اثر هیجانات و ماجراجویی‌ها، ریسک ابتلا با کاهش فاصله افراد نسبت به هم بسیار بیشتر گردد، حال آنکه در شرایط عادی چنین شرایطی رخ نخواهد داد.
در شرایط فعلی حتی افرادی که پروتکل‌ها را رعایت می‌کنند و آسیب‌پذیر هم هستند نیز ممکن است در معرض بیماری توسط افرادی که رعایت نمی‌کنند قرار بگیرند. پس اگر به هر دلیلی پروتکل‌ها را جدی نمی‌گیریم، تلاش کنیم که حداقل برای حفظ سلامتی دیگران پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنیم. بیاییم قرن جدید و سال نو را با رویکرد تغییر نگرش منجر به تغییر رفتار به سمت پیشگیری و مدیریت جامع ریسک آغاز نماییم. متفاوت بیندیشیم!
*مدرس دانشگاه و صاحبنظر در حوزه مدیریت بحران، ریسک و پدافند غیرعام
منبع: ایران
ارسال دیدگاه