آیا فاصله‌گذاری اجتماعی در کاهش شیوع بیماری‌های همه‌گیر مفید است؟
تهران (پانا) - اطلاعات مربوط به همه‌گیری بیماری آنفلوانزای اسپانیایی نشان می‌دهد که فاصله‌گذاری اجتماعی باعث کند شدن بیماری شد و نرخ مرگ‌ومیر را تا ۵۰درصد کاهش داد.
به گزارش ایسنا و به گزارش نیوز، این تحقیق توسط محققان با بررسی پژوهشی از سه مقاله در سال‌های ۱۹۱۸تا۱۹۱۹ و مقایسه رویکردهای ایالات‌متحده در مواجهه با این بیماری همه‌گیر انجام‌شده است. این همه‌گیری تقریبا یک‌سوم جمعیت جهان را آلوده کرد و ۵۰ میلیون نفر را از بین برد.
اما در آن زمان نیز همه توافق نکردند که اقدامات زودگذر و محدودکننده اجتماعی، بهترین سیاست برای محدود کردن بیماری همه‌گیر باشد. برخی از ایالات‌متحده آمریکا اقدامات محدودی انجام دادند، درحالی‌که برخی دیگر اقدامات جدی اعمال کردند.
تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از سه مقاله پژوهشی که مربوط به همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی است، نشان می‌دهد شهرهایی که اقدامات اولیه در این زمینه اتخاذ کردند، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد بیماری و میزان مرگ‌ومیر کمتری در مقایسه با شهرهایی دیگر بدون اقدامات لازم داشتند. اقدامات اتخاذشده شهرها با موفقیت در کنترل این همه‌گیری شامل منع اجتماعات گسترده، بستن مدارس و کلیساها و دستورالعمل‌های ضدعفونی و بهداشتی بود.
استفان ای پامبوسیان، سلول‌شناس و آسیب‌شناس آزمایشگاه پزشکی دانشگاه لویولا شیکاگو گفت: "هر چه سیاست‌های فاصله‌گذاری اجتماعی سخت‌تر باشد، میزان مرگ‌ومیر کمتر می‌شود."
وی این تحقیق را برای کمک به توسعه استانداردهای مربوط به کارکنان و ایمنی در آزمایشگاه سلول‌شناسی لویولا، آزمایشگاه مطالعات بیماری‌های عفونی در سطح سلولی، ارائه کرده است.
شهرهایی که سخت‌ترین اقدامات را اجرا کردند و بیشترین کاهش شیوع بیماری و مرگ‌ومیر را داشتند شامل سان‌فرانسیسکو، سنت لوئیس، میلواکی و کانزاس سیتی بودند.
تجزیه‌وتحلیل این مقالات نشان می‌دهد، این شهرها طولانی‌ترین زمان را در رسیدن به اوج مرگ‌ومیر برای کارکنان بیمارستان و بیماران داشتند.
همه‌گیری آنفلوانزای اسپانیایی ۶۷۵هزار آمریکایی را به کام مرگ کشاند.
در حال حاضر اینترنت یا رسانه‌های اجتماعی، اطلاعات را با سرعتی چشمگیر ارائه می‌دهند اما در آن زمان اخبار مربوط به آنچه در ساحل شرقی ایالات‌متحده رخ می‌داد فوری در دسترس همه افراد در سواحل غربی قرار نگرفت درنتیجه عدم آگاهی نیز بیشتر بود.همچنین تجهیزات و امکانات آن زمان با الان متفاوت بود و بسیاری از مردم ایالات‌متحده با فقر، تغذیه ضعیف، بهداشت ضعیف، و ضعف پزشکی و دیگر موارد روبرو بودند.
پامبوسیان اظهار کرد: "بااین‌وجود اصول کاهش همه‌گیری امروزی نیز مانند گذشته مفید خواهد بود و با وجود شک و تردید در مورد کارایی این سیاست‌ها باید گفت که آنها آشکارا تغییر ایجاد خواهند کرد."
وی در ادامه افزود: اگرچه جهان امروز مکانی بسیار متفاوت از ۱۰۰ سال پیش است، اما اثربخشی اقدامات انجام‌شده طی بیماری همه‌گیر ۱۹۱۸-۱۹۱۸ به ما امید می‌دهد که اقدامات کنونی نیز تأثیرات همه‌گیری کووید-۱۹ را محدود خواهد کرد.
نتایج این تحقیق در نشریه انجمن سیتوپاتولوژی امریکا منتشرشده است.
ارسال دیدگاه