معلم مدرسه استثنایی مکتب علی(ع) در گفت‌وگو با پانا:
معلم استثنایی باید به تعداد دانش‌آموزانش مهارت ارتباطی داشته باشد
تهران (پانا) - آموزگار مدرسه استثنایی مکتب علی (ع) تهران تاکید کرد که یک معلم در مدرسه استثنایی باید به تعداد دانش‌آموزان کلاس خود، روش تدریس و مهارت ارتباطی داشته باشد.
مهدی جابری در گفت‌وگو با خبرنگار پانا اظهار داشت: «کلاس من متشکل از شش دانش‌آموز استثنایی طیف ذهنی است که البته پنج نفر از آنها در زمینه جسمی و حرکتی و همچنین گفتاری نیازمند خدمات خاص هستند.»
این معلم مدرسه استثنایی که نخستین سال فعالیت خود را تجربه می‌کند، افزود: «من حدود ۱۷ سال سابقه و تجربه فعالیت رسانه‌ای دارم که بخش قابل توجهی از آن در حوزه افراد دارای معلولیت بوده است، یعنی در این مدت از نزدیک با این بخش از جامعه در تعامل بوده‌ام و به طور کامل با دغدغه‌ها، مشکلات و انتظارات‌شان آشنا هستم اما باید اعتراف کنم که تدریس در مدرسه استثنایی چند برابر بیش از آنکه قبلا تصور می‌کردم، شرایط خاص خود را دارد و فقط با عشق و علاقه است که می‌توان به این مسیر ادامه داد.»
جابری ادامه داد: «کار معلمی چه در مدرسه عادی و چه استثنایی، غیر از علاقه و عشق به انسان‌ها نیست و کسی که معلم می‌شود برخلاف بسیاری از مشاغل، اولویت خود را محبت و مهربانی با انسان‌ها بویژه کودکان و نوجوانان قرار داده است.»
صبر حرف اول را می‌زند
وی با اشاره به ویژگی‌های یک معلم مدرسه استثنایی گفت: «معلمی که قدم به کلاس استثنایی می‌گذارد باید آمادگی ذهنی برای مواجهه با شرایط استثنایی و خاص را داشته باشد، چون او قرار است با بچه‌هایی فوق‌العاده مهربان مواجه شود که شاید مهربانی را به شکل دیگری در رفتار و گفتار خودشان نشان می‌دهند؛ بنابراین چنین معلمی باید بیشتر صبر و تحمل داشته باشد تا بتواند به یک ادبیات مشترک با دانش‌آموزان استثنایی کلاس خود برسد.»
جابری در ادامه به تجربه‌های خود اشاره و اظهار می‌کند: «به طور مثال تقریبا یک ماه طول کشید تا من بتوانم با سه نفر از دانش‌آموزانم که به ظاهر گفتار واضح و مشخصی ندارند، به یک ادبیات مشترک برسم و تا حد زیادی متوجه کلام و بیان آنها بشوم.»
معلم مدرسه استثنایی مکتب علی(ع) تهران افزود: «شاید من و این دانش‌آموزان جزو معدود افرادی در جامعه باشیم که می‌توانیم به طور متقابل یکدیگر را بفهمیم و با هم ارتباط دوستانه و نزدیک داشته باشیم؛ یعنی اگر به جای من، یک نفر دیگر کنار این دانش‌آموز قرار گیرد، برای فهم یکدیگر دچار مشکل شوند. همین موضوع به من انگیزه، انرژی و غرور بیشتری می‌دهد چون این افتخار و فرصت نصیبم شده است تا کنار چنین دانش‌آموزانی قرار بگیرم که دنیایی زیبا و کمتر شناخته‌شده دارند و من باید بتوانم شش دنیای جدید را در کلاس خود کشف کنم.»
معلم استثنایی باید دنیای هر یک از بچه‌ها را کشف کند
جابری با تاکید بر اینکه در کلاس استثنایی برخلاف کلاس عادی نمی‌توان یک مبحث و درس را به طور همزمان برای همه بچه‌های کلاس تدریس کرد، یادآور شد: «دنیای دانش‌آموزان استثنایی باید توسط معلم کشف شود و قطعا معلمی که به بچه‌ها عشق می‌ورزد، می‌تواند برخی از زیبایی‌های این سرزمین بکر و جدید را شناسایی و کشف کند؛ به اعتقاد من معلم مدرسه استثنایی باید به تعداد دانش‌آموزانش روش تدریس به کار گیرد و به تعداد آنها، مهارت ارتباطی داشته باشد؛ چون با توجه به تفاوت‌های بچه‌های استثنایی نمی‌توان با یک شیوه ارتباطی و فقط با یک روش تدریس در کلاس حاضر شد.»
ما معلم‌ها باید «مردمک‌شناس» باشیم!
وی ادامه داد: «در کلاس استثنایی، شما باید بتوانی از نگاه دانش‌آموز، حرکت دست یا پا، چگونگی قرار گرفتن اعضای بدن و حالت نشستن او متوجه مقصود و منظورش بشوی و با او ارتباط بگیری؛ من معتقدم که معلم مدرسه استثنایی باید «مردمک‌شناس» باشد؛ یعنی از چشم‌های دانش‌آموز راهی به افکار و اندیشه او باز کند. چنین معلمی حتما می‌تواند یک مردم‌شناس موفق باشد که راه و روش تعامل با بچه‌های کلاسش را به عنوان بخشی از مردم جامعه می‌داند.»
تقویت اعتماد به نفس و احترام به خود در بچه‌های استثنایی ضروری است
این فعال رسانه‌ای در پاسخ به این سوال که دانش‌آموزان استثنایی چه نیازهای متفاوتی در امر آموزش دارند، گفت: از هر نظر که تصور کنید، آموزش بچه‌های استثنایی بسته به اینکه در کدام طیف قرار دارند، راه و روش خاص خود را دارد اما اگر بخواهم به طور کلی صحبت کنم، باید بگویم که فراگیری مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی یکی از مهمترین نیازهای مشترک دانش‌آموزان استثنایی است؛ این بچه‌ها باید قدم به قدم یاد بگیرند که چگونه با انسان‌ها و دنیای پیرامون خود ارتباط مبتنی بر احترام و درک متقابل داشته باشند و اعتماد به نفس، احترام به خود و کرامت انسانی‌شان را تحت هیچ شرایطی از دست ندهند.»
جابری تاکید کرد: «اکثر دانش‌آموزان مدارس عادی و استثنایی، معلمشان را الگو می‌دانند و نگاه معلم به آنها برایشان بسیار مهم است؛ بنابراین نکته حایز اهمیت این است که دانش‌آموز استثنایی از معلم خود حس ارزشمند بودن را دریافت کنند؛ بر همین اساس، روز اول که وارد کلاس شدم به دانش‌آموزانم گفتم که شما در آینده انسان‌های موفقی برای جامعه خواهید بود و من از همین الان به شما افتخار می‌کنم. همین جملات را در دفتر رابط برای پدرها و مادرها نوشتم و در طول سال تحصیلی نیز سعی کردم به بچه‌ها ثابت کنم که انسان‌های مهمی برای من، خانواده و جامعه هستند.»
معلم مدرسه استثنایی مکتب علی (ع) اظهار داشت: «حتی چگونگی تعامل با خانواده‌های دانش‌آموزانی که در مدارس استثنایی درس می‌خوانند اهمیت بالایی دارد و معلم باید به این موضوع حساس باشد؛ چراکه برخی از این خانواده‌ها به خودی خود با شرایط خاصی مواجه هستند و اگر معلم نیز توجه کافی نداشته باشد، امکان دارد که بر مشکلات خانوادگی آنها افزوده شود. بنابراین من سعی می‌کنم احساس ارزشمند بودن بچه‌ها را به خانواده‌های آنها نیز منتقل کنم تا خانواده‌ها بیش از پیش به چنین فرزندانی افتخار کنند و آنها را بیشتر و بیشتر بپذیرند و مسیر بچه‌ها را برای زندگی خوب در جامعه و در آینده نزدیک آماده کنند.»
ارسال دیدگاه