در گفت‌وگوی پانا با یک کارشناس صنعتی مطرح شد؛
رابطه علت و معلولی پایداری شغلی با پرداخت حقوق متناسب
تهران (پانا) - یک کارشناس صنعتی بیان کرد بحث پایداری شغلی به طور حتم اتکای جدی به حقوق متناسب و جذابیت‌های مالی دارد در غیر این صورت نیروی آموزش‌دیده، بیکاری را به کاری با درآمد پائین ترجیح می‌دهد و مترصد فرصتی می‌ماند تا کاری با حقوق مناسب پیدا کند.
سیدشجاع‌الدین امامی‌رئوف در گفت‌وگو با پانا، عنوان کرد: «یکی از موضوعاتی که موجب جذب نیروی کار می‌شود، دریافت حقوق متناسب است. این موضوع وقتی شکل بهتری می‌گیرد که بازار محصولات نهایی که در صنایع مختلف تولید می‌شود به گونه‌ای باشد که بتواند هزینه‌های پرداخت حقوق متناسب به نیروی کار را تامین کند.»
وی افزود: «پرداخت حقوق مکفی قانون نانوشته عرضه و تقاضا است و لزوما بحث آموزش، تعیین‌کننده تامین نیروی انسانی مورد نیاز نیست. ممکن است افرادی به درستی در مدارس، هنرستان‌ها، مراکز فنی و حرفه‌ای و حتی در دانشگاه‌ها آموزش ببینند اما حقوق پرداختی، انگیزه‌ای برای ماندگاری شغلی آنها فراهم نکند. بحث پایداری شغلی به طور حتم، اتکای جدی به حقوق متناسب و جذابیت‌های مالی دارد؛ در غیر این صورت نیروی آموزش‌دیده، بیکاری را به کاری با درآمد پائین ترجیح می‌دهد و مترصد فرصتی می‌ماند تا کاری با حقوق مناسب پیدا کند.»
امامی رئوف خاطرنشان کرد: «سلیقه فکری متقاضیان در بازار کار نیز تفاوت جدی با گذشته دارد. ممکن است نیروی کار تمایل داشته باشد در طول ماه کمتر وقت بگذارد اما درآمد بیشتری داشته باشد.»
وی درباره افزایش هنرستان‌های نساجی و مذاکراتی که می‌توان با آموزش و پرورش در این زمینه داشت نیز افزود: «تعدادی هنرستان نساجی نیز از گذشته وجود داشته است.در اصفهان در اواخر دهه ۸۰ مرکز فنی و حرفه‌ای مجهزی برای نساجی تشکیل شد و ماشین‌آلات به روز و مناسبی نیز برای این مرکز آموزشی خریداری شد اما نتوانست اهداف مورد نظر آموزشی خود را محقق کند.»
کارشناس صنعتی بیان کرد: «مدیریت‌های کوتاه‌مدت و غیراثرگذار موجب شده تا بحث‌های آموزشی و سرمایه‌گذاری‌هایی که به این منظور هزینه شده است به هدر برود.دراقتصاد ایران که ساختاری دولتی دارد و مدیران نیز با تغییر دولت‌ها تغییر می‌کنند تجربیات مثبت در مورد تامین اهداف سرمایه‌گذاری نیز محدود می‌شود.»
امامی رئوف خاطرنشان کرد: «باید از تولیداتی که جذابیت دارند، حمایت شود و با برنامه‌ریزی‌های درست نیروی مورد نیاز آن را نیز تامین کرد. در مورد صنعت نساجی، واردات بی‌رویه پارچه به کشور نشان می‌دهد این صنعت برای دولت‌ها اولویت نبوده است.این شرایط موجب محدودشدن درآمد واحدهای نساجی شده و سرمایه‌گذاری‌ها نیز محدود شده است و محدودیت سرمایه‌گذاری نیز آموزش نیروی انسانی مورد نیاز برای این دسته از مشاغل را از دستور کار خارج می‌کند.»
وی افزود: «اگر شرایط از تولید و صنعت حمایتی باشد صنعتگران به فکر بلندمدت مشاغل نیز خواهند بود. در دوره‌های رونق صنعت نساجی برخی کارخانجات در اطراف کارخانجات زمین خریداری و مسکن مورد نیاز کارگران را می‌ساختند تا تامین شغلی پایدار برای این دسته از مشاغل را داشته باشند.»
ارسال دیدگاه