بخشی، کارشناس اقتصادی در گفتوگو با پانا درباره اهمیت آموزش اقتصاد در مدارس؛
آموزشهای اقتصادی بهاندازه مهارتهای اجتماعی در مدارس مهم است
باید بین صنعت و مدارس ارتباط مناسب برقرار باشد/ اگر به بچههایمان تلاش و کار را از همان ابتدا یادآوری کنیم، بعدها اقتصاد متحولی خواهیم داشت
تهران (پانا) - یک کارشناس اقتصادی معتقد است برای توسعه اقتصاد دانشبنیان در مدارس باید از سیستم حفظی دور شده و در کنار اینکه دانشآموزان مهارت حل مسئله را یاد میگیرند مهارتهای اقتصادی را هم بیاموزند.
یکی از موضوعات اساسی در اقتصاد دانشبنیان آموزش نیروی انسانی و مسئله مهارت است. بسیاری از کارشناسان اقتصادی معتقدند تربیت نیروی انسانی از دوران تحصیل در مدرسه آغاز میشود و آموزش و پرورش در این مهم نقش پررنگی دارد.
نقش آموزش و پرورش در اقتصاد دانشبنیان
لطفعلی بخشی، کارشناس اقتصادی در گفتوگو با پانا با اشاره به اینکه پایه و اساس اقتصاد دانشبنیان، آموزش نیروی انسانی و توجه به مهارت است، گفت: «نقش آموزش و پرورش در اقتصاد دانشبنیان بسیار مهم است و برای این مهم آموزش و پرورش باید در برخی از روشهای آموزشی که حافظه محور است، تجدیدنظر کند.»
سیستم حفظی در مدارس کشنده خلاقیت بود
این کارشناس اقتصادی گفت: «برای اجراییشدن این مهم باید روی سواد و دانش معلمی که در مدرسه تدریس میکند، تکامل بیشتری داشت. سالها قبل سیستم حفظی در آموزش و پرورش حاکم بود و این بچهها بزرگ شدهاند و اکنون در جریان زندگی و جامعه افتادهاند اما از آن حفظیات چیزی به یاد ندارند. سیستم حفظی کشنده خلاقیت است که متأسفانه سالها بر آموزش و پرورش ما حاکم بود اما اکنون شرایط تغییر کرده است و خوشبختانه تا حدودی روشها بهروزتر شدهاند.»
پایه اقتصاد دانشبنیان در آموزش کارگروهی و مهارت حل مسئله است
بخشی با تأکید بر آموزش کار گروهی به دانشآموزان بهعنوان پایه اقتصاد دانشبنیان اظهار کرد: «در کشورهای دیگر از همان ابتدا بچهها به کار گروهی تشویق میشوند. آموزش و پرورش هم باید به بچهها کار گروهی، فکر کردن و پیدا کردن راهحل را آموزش دهد تا بتوانیم به اقتصاد دانشبنیان فکر کنیم. افرادی که در رأس آموزش و پرورشاند معلمها هستند که باید کسانی در این حرفه قرار بگیرند که خودشان دارای بهترین ایدهها باشند.»
بخشی با بیان اینکه ارتباط مدرسه و صنعت باید برقرار باشد، عنوان کرد: «نباید از ارتباط هنرستانها و کار و دانشها با کارخانهها و شرکتهای تولیدی غفلت کنیم. کارآموزی ضرورت دارد و نباید صرفاً در دانشگاه این اتفاق بیافتد. اگر آقای مهندس کنونی از همان دوران مدرسه اجبار شود که سه ماه به کارخانه برود و کار کند، وقتی به سن کار برسد و در جریان تولید اقتصادی بیافتد قطعاً بهرهوری چند برابری ایجاد خواهد کرد.»
طرح کاد که در گذشته وجود داشت ثمرات خوبی برای اقتصاد کشور داشت
وی با اشاره به طرح کاد که در گذشته در مدارس اجرایی میشد، گفت: «طرح کاد در گذشته واقعاً طرح خوبی بود و اگر کار تحقیقی در مورد بچههایی که آن دوره را گذراندهاند بشود قطعاً متوجه میشویم که اکنون توانمندیهای خوبی در حرفه و کسبوکار دارند. دانشآموز از تئوری به جایی نمیرسد و در عمل باید از همان سنین کم تجربههای اقتصادی داشته باشد تا بعد از تحصیلش جامعه بتواند برای توسعه اقتصادی روی این نیروی باتجربه حساب کند.»
وی افزود: «وقتی از همان ابتدا به بچهها میگوییم، بابا آب داد، اگرچه خوب است اما در واقع از همان اول بچه را وابسته میکنیم که انتظار داشته باشد بابا برای او آب بیاورد درحالیکه این نگارش میتواند، بهتر شود. تجربهای شنیدهام از کشور ژاپن این است که بچهها در صف سرود جمعی را میخوانند که معنیاش این است، ما کشور فقیری هستیم و سخت باید تلاش و کوشش کنیم تا موفق باشیم درحالیکه در ایران ما از همان ابتدا به بچهها میگوییم ما ثروتمندیم و نفت زیر پایمان است.»
اهمیت آموزش مهارت اقتصادی در کنار مهارت اجتماعی
وی افزود: «اگر به بچههایمان تلاش و کار را از همان ابتدا یادآوری کنیم، برایش درونی میشود و بعد اقتصاد متحولی خواهیم داشت.»
بخشی گفت: «در کشور فنلاند به بچهها از نحوه خوردن غذا تا مرتبکردن خانه و مهارت گفتوگو با دوستانشان آموزش داده میشود و آموزش این مهارتهای اجتماعی در مدارس ما باید باشد و در کنارش مهارتهای اقتصادی هم باید آموزش داده شود. در این شرایط میتوانیم درباره توسعه اقتصاد دانشبنیان صحبت کنیم.»
ارسال دیدگاه