بودجه۱۴۰۱؛ آزمون بزرگ دولت جدید
تهران (پانا) - دولت سیزدهم بودجه سال آینده را به مجلس ارائه کرده است. این شاید نخستین آزمون بزرگ دولت تازه در اداره کشور باشد. اما مشکل بزرگ بودجه ۱۴۰۱ چیست؟
به گزارش تجارتنیوز، هنوز تکلیف نهایی لایحه بودجه در مجلس مشخص نیست و ممکن است که نمایندگان، در فرایند تبدیل آن به قانون، تغییرات زیادی را در متن ارسالی دولت اعمال کنند.
با وجود این، برخی از کارشناسان اقتصادی به بودجه و آثار آن خوشبین نیستند.
از جمله علی سعدوندی، کارشناس اقتصادی که اعتقاد دارد نکات منفی لایحه بودجه ۱۴۰۱ بیشتر از نکات مثبت آن است.
او پس از ارائه لایحه بودجه به مجلس به خبرفوری گفت که ایران در ۵۰ سال گذشته سردمدار رکود تورمی در دنیا بوده و طولانیترین دوره تورم تاریخ بشر متعلق به ایران است.
به گفته سعدوندی، انتظار میرفت که روند بودجه اصلاح شود اما متأسفانه هیچ تغییری که بتوانیم بگوییم وضعیت میتواند اصلاح شود، در بودجه قابل مشاهده نیست.
این کارشناس اقتصادی اعتقاد دارد: یکی از نکات منفی این است که بودجه ارزی از ریالی تفکیک نشده و هرچه ما درآمد نفتی داشته باشیم منتقل میشود به پایهی پولی و تورم ایجاد میکند.
مرتضی ایمانیراد، اقتصاددان اما معتقد است که در شرایط کنونی فرق زیادی نمیکند که چه کسی رئیس دولت است.
به اعتقاد او، آن چیزی که جهت اقتصاد ایران را در سالهای آینده مشخص میکند نه سیاستهای اقتصادی دولت که چالشهای مزمن اقتصادی کشور است.
ایمانیراد در صفحه اینستاگرام خود به حجم فزاینده نقدینگی، بیکاری فراینده، بحران سیستم بانکی، انباشت سرمایه منفی در اقتصاد و کاهش ارتباط با نظام جهانی به عنوان تعدادی از این چالشهای مزمن اشاره کرده است.
او در ادامه نوشته: بزرگترین مشکل بودجه آینده سال آینده، در اعداد ارائه شده نیست بلکه در این واقعیت است که بودجه قابل پیادهسازی در اقتصاد ایران نیست.
این اقتصاددان افزوده: در نتیجه اعداد واقعی در پایان سال تفاوت زیادی با قانون بودجه دارند.
به اعتقاد او شرایط درست مانند برنامههای ۵ ساله است که آرزوهای دولت را در برمیگیرند اما در انتهای هر دوره، متغیرها چیز دیگری میگویند.
دولت قرار است سن بازنشستگی را بیشتر کند، توزیع از ۴۲۰۰ تومانی را پایان دهد، مبلغ یارانه نقدی را بیشتر نکند، مشترکان پرمصرف آب را جریمه کند، فشارهای مالیاتی را بیشتر کند، عوارض خروج از کشور را افزایش دهد، معافیتهای مالیاتی صادرکنندگان را مشروط به پیمانسپاری ارزی کند، حقوق کارکنان را بیشتر از ۱۰ درصد افزایش ندهد و بودجه قابل توجهی را هم برای طرحهای عمرانی لحاظ نکند.
همه این جملات تنها یک معنا دارد، همان انقباض و این یعنی افزایش سختیها و تنگناهای اقتصادی برای مردم.
ارسال دیدگاه