طوفانِ الاقصی در تارو پود اسرائیل

مهم این است که به اعتراف صهیونیست ها، فلسطینی های به غیرت برخاسته از زمین و زیر زمین و دریا و هوا، به دشمن هجوم برده اند. هرچه می خواهند صهیونیست ها و حامیان شان بر این موج به آسمان برخاسته، نام بگذارند برای مظلومان این یک طوفان مقدس است. تجلی خشم مقدسی که چون خون در رگ فلسطینی ها می خوشد.

این خروش، یک جهاد مقدس است. آنان که پیش از این ها می زدند، سر جنازه می ایستادند و عربده می کشیدند و هماورد می طلبیدند و بعد مغرورانه می رفتند الان در ازدحام ترس و لرز، چون موش به سوراخ می خزند. این حقی است که دارد در آن سرزمین احقاق می شود بعد احیای غیرت مسلمانی. این حق مردم سرزمین اشغال شده است که از اشغالگران متنفر باشند.

حق دارند به تقاص هزاران روز سرخی که از سر گزرانده اند، سر دشمن را در جوی خون برند. حق دارند، در دفاع از سرزمین و هویت خود، زمین را مثل فرشی لغزنده از زیر پای دشمن بکشند. حالا کسانی به اسم شهروند هم با سر به زمین خوردند نه تنها عیب ندارد که باید هم چنین شود. آنان نه شهروند، که اشغالگران شهر دیگران اند.

این را تجربه تاریخی انسان ضرب المثل سازی کرده است که؛ "آنان که در سرزمین دیگران خانه بنا می کنند، آجر و سیمان خود را هم خواهند باخت". امروز آغازی است بر تحقق این ضرب المثل در سرزمین فلسطین. به غارت آمدگان، داشته های خود را خواهند گذاشت، با جیب پاره و تن زخمی پا به جاده فرار خواهند گذاشت. امروز نشد فردا چنین خواهند کرد. این تکلیف محتوم متجاوزان است.باید بروند همه کسانی که به هزار حیله و نیرنگ آمدند و از دهان تفنگ سخن گفتند. باید بروند.

کارشناس رسانه / امروز خراسان جنوبی