بوی ماه مهر، بوی درس و مدرسه از راه رسید

بوی مهر، بوی مهربانی، بوی لبخند، بوی درس و مدرسه و شوق کودکانه در پیاده روها، بوی نمره های بیست، بوی دفتر حساب و مشق های ناتمام، بوی دوستی و محبت.

چه زیباست فرارسیدن این فصل نورانی و حیات بخش که از گذشته های دور، نیاکان ما با آمدنش ردای مباهات به تن می کردند و با نگاهی سرشار از مهربانی به انتظار آمدنش اشک شوق جاری می کردند.

زدودن غبار ظلمت و جهل، رویش غنچه های علم و دانش، گام نهادن در سرزمین نور، گسترانیدن سفره های موفقیت در سرآغاز فصل مهر است.

مبارزه با فقر فرهنگی و اسارت فکری و کوشش برای قطع ریشه های وابستگی در اندیشه و فرهنگ و هنر و صنعت و علوم و مِهر، موسم پاشیدن بذر «علم» و «عاطفه» در مزرعه اندیشه ها و دل هاست، مهرماه، بهار کسب دانش و تجربه اندوزی است.

دیوارهای مدرسه از این همه هیاهوی دلارام، پوست تازگی انداخته است و از زنگ مدرسه، بوی لرزه های اندام شَعَف درفضا پیچیده است، گویا همه چیز به رقص درآمده

تولد مدرسه، روز اتمام ساخت آن نبوده است؛ روز اوّل مهر، میلاد آن است. از همان روز نخست تن داد که برای بچه ها او را بسازند؛ بچه هایی که فردا روز، ایران را می سازند.

درس، سیراب کننده جان عطشناک دانش آموز و دانشجوست و زنگ مدرسه، ترنّم گوش نواز و دلنشین آموختن است.

کسی چه می داند، شاید این کودکی که گوشه حیاط، تک و تنها ایستاده، همان که الان بی همبازی است، همان که اندکی خجالتی است، نه ایران را که جهان را به تولدی دیگر برساند.

فراموش نکنیم که شروع سال تحصیلی جدید از بهترین روزهای دانش آموزان است و به فکر رفع نیازها و مشکلات تحصیلی برخی از آنان باشیم.

*دانش‌آموز خبرنگار