ویرگولِ بازیگوش و حقوق 1402 بازنشستگان!

تایپیست محترم هم حتما حواسش باشد، سرِ خود، مثل سال پیش، قانون ننویسد برای قشری که از جیب خود نان می خورند. دولت محترم را به زحمت نیندازید، زحمت ما که نمک زندگی است! کم به خیابان نیامدند کسانی که سازندگان خیابان و خانه و حتی آبادگران بیابان اند. همان روز ها به صراحت نوشتیم که خیابان جای بازنشستگان نیست. نباید جوری رفتار شود که برای اصلاح فرایند مجبور باشند بر آسفالتی، پای بکوبند که به دست خود بر زمین پوشانده اند. خیلی حرف بود که بخشی گفته آمد و بسیاری، ناگفته و نانوشته ماند. قصد بیان آنچه رفت را ندارم فقط یادآور می شوم که امسال را مراقبت کنند حضرات که مسائل سال پیش تکرار نشود. ناظر به عدالتِ بیمه ای و با در نظر داشتِ میزانِ بیمه پردازی، حقوق و مستمری ها را به روز کنند تا فردای مان سخت تر از امروز نشود. هرچند طلبکاری ۲۵ درصدی متناسب سازی سال ۱۴۰۰ و متناسب سازی ۱۴۰۱ همچنان، باقی است. همین هم باعث می شود امروز مان سخت تر از دیروز بگذرد. به ویژه که تورم، مهر دریده، همه چیز را زیر دست و پا له می کند. دیگر فرصتی برای مزمزه کردن آرزو ها نیست برای جوانان. موی سفید کرده های تولید که از برنامه های خود هم فرسنگ ها عقب می مانند. این قطار گرانی، با شتابی که دارد، امید و آرزو و برنامه و طرح، همه را زیر می گیرد. نگذارند روزهای ۱۴۰۲، همه چیز به سیاق ۱۴۰۱ باشد. به تاکید می گویم، مراقب ویرگول باشید که امسال، باز شر، به پا نکند. کلمات را هم مواظبت کنید که درست، جانمایی شوند در جملات و الا اگر زخمِ ویرگول، بهبود یابد، خطِ اثر آن کلمات، همچنان باقی است در اذهان. بازنشستگان، متناسب با حق بیمه ای که پرداخت کرده اند، توقع حقوق دارند. نه یک ریال بیشتر و نه یک ریال کمتر. عدالت هم همین را می گوید نه آنچه سال پیش اتفاق افتاد و برخی ها به خطا به آن عنوان عدالت دادند که در حقیقت قربانی کردن این مفهوم متعالی و جامعه ساز بود، پیش پای یک تصمیم غلط. ویرگول هم بارکشِ این گناه شد. ان شاالله خبرهای خوش بشنویم از تصمییم های درستِ دولتِ محترم و مجلسِ گرامی.