«چراغ های ناتمام» از نوع روایت آژانس شیشه ای بهره برده است

به گزارش خبرنگار فرهنگی پانا، نشست فیلم «چراغ های ناتمام» که امروز در کاخ جشنواره به نمایش گذاشته شد، با حضور مصطفی سلطانی کارگردان، مجتبی امینی تهیه کننده، شهرزاد عقیبی طراح چهره پردازی، مجید صالحی، محسن جسور فیلمنامه نویس، وحید مقدسی صداگذار و اهالی رسانه برگزار شد.

این نشست که با اعتراض حاضران نسبت به فیلمنامه و اشکالات فیلم همراه بود با توضیحات عوامل فیلم ازجمله فیلمنامه نویس آغاز شد. محسن جسور از ایده اولیه همراه کار بودم تا پایان تدوین و از شیخ طادی و سلطانی تشکر می کنم که بازنویسی متن را آن دو عزیز انجام دادند.

وی افزود: در این فیلم ما فارغ از اینکه چه کسی مقصر است به مفهوم و مضمون ایثار پرداختیم و در فرار از کلیشه ها از ابتدای پروژه می دانستیم با این اتهامات روبه رو خواهیم شد ولی برایمان مهم نبود. اوج خلاقیت ما استفاده از کلیشه ها و ایجاد نوآوری است.

امینی تهیه کننده فیلم نیز در پاسخ به انتقادات اظهار کرد: فیلم ما هم نریشن دارد، هم دیالوگ و هم بازی... حتی از نوع روایت آژانس شیشه ای هم در آن استفاده شد است. هر فیلمی پیامی دارد که می شود شعار آن فیلم...

تقی پور بازیگر سینما و تلویزیون نیز در این نشست حضور داشت و درباره این فیلم گفت: همیشه مشکل ما در سناریو و فیلمنامه است. شما دو سوژه را در دل داستان قرار دادید که به آن اطمه زد و سبب شد به هیچکدام خوب پرداخت نشود. یکی آدمی که می خواهد کار درست انجام دهد و درست بنویسد از طرفی زندگی او را به تصویر کشیده اید و پیوندش دادید به جبهه و جنگ. این اتفاق شخصیت را آلوده می کند و تکلیف داستان را نامعلوم نگاه می دارد. دو موضوع که هنوز به درستی پرورش داده نشده و به بهره برداری نرسیده است. این دوگانگی موضوع و نوشته به فیلم لطمه زده است.

در بخش دیگر نشست سلطانی کارگردان فیلم درباره مجبد صالحب و استفاده از او د راین نقش گفت: ما اگر بیش از این در لباس و گریم آقای صالحی تغییر ایجاد می کردیم می رفتیم شخص دیگری را می آوردیم و نیازی به ایشون نداشتیم من با خیال راحت دوست داشتم ایشون بازی کند و نریشن را خودش بگوید و فکر می نم به قدری مخاطبان از یکجایی از فیلم با او ارتباط گرفتند که پیشینه بازی های او را فراموش کردند.

مجید صالحی نیز در پایان خاطر نشان کرد: ابتدا بگویم که برای اولین بار است که در جشنواره فیلم فجر حضور پیدا می‌کنم و از این موضوع خوشحالم. نکته دیگری که باید در مورد بازی‌ام به آن اشاره کنم این است که بازی کردن این نقش برایم بسیار سخت بود.اگر نقشی که در فیلم سینمایی «استراحت مطلق» بازی کردم را در نظر بیاوریم متوجه می‌شویم که آن کاراکتر جای کار و خودنمایی بیشتری دارد، اما نقشی که الان در این فیلم بازی کردم این طور نبود و نوع عصبانیت‌ها و ناراحتی‌هایش درونی‌تر است.