امانی، عضو شورای شهر تهران: حمل‌ونقل عمومی باید اولویت اول باشد

شهربانو امانی کمیته ایمنی شورای اسلامی شهر تهران در یکصدو بیست و ششمین جلسه طی نطقی بر توجه ویژه مدیریت شهری به حمل و نقل عمومی تاکید کرد.

امانی با تبریک روز زنان و گرامیداشت روز مادر گفت: آرزو دارم همانقدر که این روز نمادین، نزد دل‌های ما به حساب مادران گذاشته می‌شود، نزد افکارمان، به حساب زنان گذاشته شود. مادران نقطه پرگار خانواده‌اند و زنان نقطه پرگار جامعه. تردیدی نیست که در پس هر جامعه‌‌ موفقی و هر ملت توسعه یافته‌ای، بستر پرقدرت و پرحضور زنانه‌ای حاکم است. زن بنیان توسعه در جمعیت‌هاست. شهر نیز به عنوان واحدی از اجتماع، تابع همین قانون است. تصور شهری توسعه یافته، بدون حضور فعال زنان، غیر ممکن است. توسعه هم بیابد،پایدار نمی‌ماند.

وی ادامه داد: زن و زمین از یک جنس‌اند. هردو آمیخته به صلح و تعادل‌اند. صلح و تعادل به معنای وسیع آن. رشد و توسعه، بدون صلح، بدون زن، بدون زمین، برخلاف طبیعت است و پایدار نمی‌ماند. خوشبختانه در مدیریت شهری تهران، در سطوح کارشناسی و مدیریت میانی، از حضور زنان بهره‌مندیم ولی دو بخش مهم دیگر بشدت از حضور زنان تهی است. شورایاری‌ها و مدیریت راهبردی که از نظر من اهمیت شورایاری‌ها بسیار بیشتر است. همه بانوان شهر تهران را دعوت می‌کنم به جدی گرفتن این موضوع مهم. شورایاری‌ها، مهمترین و وسیع‌ترین لایه اثرگذار در مدیریت شهری است. هر چه حضور زنان در آن بیشتر باشد، افکار راهبردی و اعمال اجرایی، در مسیر درست‌تری قرار خواهند گرفت.

امانی با تاکید بر اینکه دختران و بانوان جوان تهرانی، شورایاری‌ها را جدی بگیرید، گفت: همه شما را به ایجاد کمپین‌های رقابتی دعوت می‌کنم. مدیریت محلات را به‌دست بگیرید. منتظر اعطای فرصت نمانید. بهترین فرصت اکنون پیش روی شماست. جامعه نیز پذیرفته است اثر حضور زن را و از حضور شما استقبال خواهد کرد. از اکنون پیروزید. تردیدی ندارم و این پیروزی، نوید بخش دو پیروزی دیگر خواهد بود. پیروزی در مطالبات زنان و پیروزی در توسعه پایدار. پیروزی‌های همراه با صلح و البته ماندگار.

او همچنین روز وکیل مدافع را نیز تبریک گفته و بیان کرد: وکلای مدافع عزیز، تبریک من را بپذیرید. شما مدافعان حق و عدالتید. در جامعه امروز ایران که فساد دامنش را گرفته، به یاری قاضیان شریف این مرزو بوم، احیای عدالت کنید. شرافت شما، وثیقه قَسَمِ‌تان است.

امانی ادامه داد: عدالت در مسلخ است. هرچه در چنته دارید رو کنید. منتظر پرونده و قرارداد نمانید. پرونده عدالت روی میز شماست و نگاه ملت به اقدام شما. اکنون دیگر وقت دفاع از خود عدالت است نه پرونده‌هایش. افراد عَرَضَند. شاکیان عَرَضَند. متهمان عرضند. سبب شمایید که عدالت اجرا شود. کاری را که شما می‌توانید بکنید، هیچ سیاستمداری نمی‌تواند بکند. از سیاسیون چه انتظاری است؟ از مدیران چه انتظاری است؟ مانده‌اند در اجرای عدالت. مانده‌اند در مهار فساد. مانده‌اند در مهار ظلم. ظلم و فساد مانع توسعه‌اند. هیچ جامعه‌ای توسعه نمی‌یابد مگر مدافعان جدی بر عدالت داشته باشد. انشالله این روز بر شما که سبب عدالتید مبارک باشد.

رئیس کمیته ایمنی و حمل و نقل شورا در ادامه با تبریک روز مهندس عنوان کرد: مهندسان گرامی و عزیز که عمدتا مدیران ما نیز شمایید. مشاورین و کارشناسان ما نیز شمایید. روزتان با تاخیر مبارک. خداوند حفظتان کند. با شما حرف مهمی دارم. گلایه دارم. درد دل مادرانه دارم. روز مادر هم هست، گلایه‌ام را به حساب یک شکایت مادرانه بگذارید. بودجه آورده اید. تصحیح و تاییدش باید بکنیم. چه چیز را؟ رقم‌ها را؟ درصدها؟ یا رویکردشما را؟ کدام را باید تصحیح و تایید کنیم؟ عزیزان من، ۱۳۵۷ میلیارد تومان را میتوان تصحیح کرد؟ از کل بودجه حمل و نقل تهران، ۲۵ درصدش را اختصاص داده‌اید به خودرومحوری! در بیش از صد ردیف!

وی ادامه داد: مردم تهران کم گفتند مشکل ما ترافیک و آلودگی هواست؟! کارشناسان کم گفتند مشکل ما خودرومحوریست؟! ما کم گفتیم؟ خود شما کم تایید کردید که بله مشکل ما خودرومحوریست؟! مردم از ما علامت عمودی ترافیک خواسته‌اند؟ مردم از ما جدول و سنگدال خواسته‌اند؟ مردم از ما نرده و گاردریل خواسته‌اند؟ مردم از ما تعریض خیابان خواسته‌اند؟ مردم از ما پل عابر پیاده خواسته‌اند؟ مردم از ما اتوبان خواستند؟ روگذر و زیرگذر و تقاطع غیرهمسطح خواستند؟

امانی خواسته مردم تهران را توسعه حمل و نقل عمومی دانست و گفت: مردم با صدای رسا گفتند مترو را توسعه دهید! اتوبوس‌ها را افزایش دهید! دود را کم کنید! صدا را کم کنید! ماشین‌ها را کم کنید و ما باید هنوز برای عبور و مرور ماشین‌ها هزینه کنیم؟! آنهم ۱۳۵۷ میلیارد تومان؟!! بودجه کل سازمان محیط زیست اینقدر نیست! از بودجه فرهنگ کشور بیشتر است. از بودجه وزارت کشور هم بیشتر است!

وی ادامه داد: از معاونت حمل و نقل می‌پرسم. از معاونت برنامه‌ریزی می‌پرسم. از معاونت مناطق می‌پرسم. از شهردار تهران می‌پرسم. مهندسان و مدیران تحصیلکرده ما، چرا تغییر رویکردها را نادیده گرفته‌اند؟ یا نکند مصادیق خودرومحوری را نمی‌دانند؟ از من دل آزرده نشوید. این ۱۳۵۷ میلیارد که هیچ، همان ۲ درصدی هم که از بودجه به پیاده اختصاص داده‌اید را نباید خرج کنیم، جز موارد ضروری! دلخوش به کدام اجرای بی‌نقص باید باشیم که اجازه دهیم ۳۱ میلیاردتومان صرف تعمیر پیاده‌رو‌ها و همسطح‌سازی دریچه‌ها شود؟ کدام دریچه همسطح است که ۳۱ میلیارد دیگر برای بقیه‌اش لازم است؟ دلخوش به کدام شاهکار مهندسی و اجرا در تردد معلولان باشیم که اجازه دهیم ۱۵ میلیارد دیگر صرف بهسازی معابر برای معلولان شود؟ شهر ما ۹۰۰ پل عابر دارد! معاون ترافیک شهرداری گفته‌اند باید این پلها را جمع کنیم، اولویت به عابر دهیم، بازهم مناطق ۳۴ میلیارد تومان درخواست داده‌اند برای روگذر و زیرگذر عابر پیاده!

امانی خطاب به محمد جواد حق‌شناس گفت: جناب آقای حق‌شناس، من هم با شما موافقم، رستم دستانم آرزوست! عزیزان مهندس و مدیر و کارشناس من. در شهر ما، خانه‌ها و مراکز فعالیت از حمل و نقل عمومی دورند. نه حمل و نقل عمومی‌مان به طور کامل توسعه یافته است و نه هنوز tod اجرا شده است، لذا طبیعی است که سفرها پیاده مدار نشود. شرط اصلی برای ترویج پیاده مداری، گسترش حمل و نقل عمومی است. این شرطِ زیربنایی است. شرطی لازم، که البته کافی نیست. شرط کفایتش، معابر پیاده پسند و پیاده‌روهای خوب است.

وی در پایان تاکید کرد: پس اولویت‌ها را درنظر بگیریم. حمل و نقل عمومی اولویت اول است و پس از آن، معابر و پیاده‌روها. اتوبوس و مترو نباشد، منِ شهروند، با خودرو از خانه‌ام بیرون خواهم آمد نه با پای پیاده. پس چه نیازی به پیاده‌رو دارم؟! باید تمرکز و اولویتمان را بر گسترش حمل و نقل عمومی بگذاریم، مراکز سکونت و فعالیت را به حمل و نقل عمومی نزدیک کنیم و به موازات، خیابان‌ها و معابرمان را با اجرای بی‌نقص کامل کنیم. نقشه راه همین است و انشالله که این فریاد مادرانه گوش شنوایی داشته باشد.