گامی برای کاهش آسیبها در پایتخت
تهران (پانا) - برنامهریزی برای ارائه خدمات اجتماعی و حمایت از افراد آسیبدیده و در معرض آسیب به منظور کاهش آسیبهای اجتماعی، با استفاده از ظرفیتهای بخش خصوصی و نهادهای مدنی یکی از ماموریت های شهرداری تهران است .موضوعی که در دوران گذشته مدیریت شهری تهران، چندان مورد توجه واقع نشده بود و مدیران شهرداری در این دوره مدعی هستند که بیش از گذشته با محوریت مشارکت مردم از طریق راه اندازی پویش ها در این زمینه وارد عمل شده اند و گام های موثری برداشته اند.
مالک حسینی ، رئیس سازمان خدمات رفاه اجتماعی شهرداری تهران در این باره به پانا می گوید:« مدیریت شهری در گذشته کمتر به این موضوع حساس بوده و ابزارها و امکان لازم برای تحقق این هدف را هم کمتر فراهم کرده است. برای این ادعا بهتر است این پرسش را مطرح کنم که اگر بستر تعاملی وجود دارد معرفی کنید! حالا این نگاه با توجه به رویکرد های حاکم بر دوره جدید مدیریت شهری حاکم شده و به تبع آن برنامه های اجرایی تعریف شده و یا در حال اجراست. البته باید تاکید کنم این فرایند را مانند یک مسیر بلند مدت می بینم که دردوره های قبلی بخشی از این مسیر طراحی و اجرا شده حالا در مسیر تکاملی قرار گرفت و قطعا مدیریت شهری آینده با هر گرایشی باشد به واسطه تحولات اجتماعی ناگزیر است که امکان افزایش ظرفیت تعاملی میان شهروندان و مدیریت شهری را فراهم سازد.»
او به کمپین "تهرانیار" اشاره می کند و می گوید که این کمپین زاییده افکار تعدادی از فعالین اجتماعی و رسانه ای در حوزه مدیریت شهری بود، از آنجا شکل گرفت که کسانی که در شهر مسئولیت پذیر هستند برای حل مسائل پیش روی شهر از وقت وسرمایه خود هزینه می کنند تا به مردم کمکی کرده باشند دیده شدن همین افراد و معرفی آنها کمک می کند تا بقیه شهروندان هم انگیزه جدی در این حوزه پیدا کنند. تهرانیار از اینجا متولد شد و من احساس می کنم بعد از کرونا جامعه ما مخصوصا در شهرهایی مثل تهران به این سمت سوق داده شده که، مردم برای پشتیبانی متقابل از همدیگر باشیم تمایل بیشتری پیدا کرده اند و به عبارتی آن بی تفاوتی گذشته کم رنگ تر شده است در نتیجه می توان امید داشت که، سرمایه اجتماعی روند افزایشی به خود بگیرد.
او در کنار خدمات فوق به توسعه مددسراهایی که در تهران وجود دارد اشاره می کند و می افزاید:« از مهر و آبان سال گذشته دو کار انجام دادیم؛ یکی اینکه اول از همه تمام مددسرا هایی که بودند (مددسراهای دائمی) را شبانه روزی کردیم و دیگر نه در ساعت پذیرش محدودیت داشتیم و حتی وعده ناهار هم به این عزیزان می دادیم و انها الزامی نداشتند که ۷ صبح از آنجا خارج شوند.این خروج تدریجی باعث شد که نارضایتی را در محله ها کاهش دهد. ما هزینه را مدیریت کردیم و سعی کردیم بیشتر از اینکه هزینه ای به شهرداری اضافه کنیم، بهره وری را بالا ببریم. تقریبا با همان اعتباری که برای مددسراها بود با یک افزایش ۲۵ درصد هم توانستیم بقیه مددسرا ها را دائمی کنیم و هم آنها را شبانه روزی کنیم که این اتفاق بزرگی بود. در حوزه مردان هم توانستیم ۱۴ مددسرا را به ۱۶مددسرا تبدیل کنیم که الان جز ۴ منطقه یعنی ۷، ۱۰،۳ و۲ ما در همه مناطق دیگر حداقل یک مددسرا داریم. در منطقه ۵ و ۱۲ دو مددسرا داریم. برای آن ۴ منطقه هم در حال پیگیری هستیم و تقریبا منطقه ۱۰ تمام شده است و به احتمال زیاد منطقه ۳ هم به زودی وارد مدار می شود و در منطقه ۲ و ۷ هم پیگیر هستیم که این اتفاق بیفتد.»
حسینی به چالش شهرداری تهران در موضوع مددسرای ویژه زنان اشاره می کند و می گوید:« در پهنه جنوب در شوش یک مددسرا زنان داشتیم، در پهنه شمال و شمال غرب در چیتگر یک مددسرا برای زنان داشتیم و در پهنه شرق هیچ مددسرایی برای زنان نداشتیم و همانطور که می دانید، مصرف کننده های مواد حاضر هستند بیرون بمانند و سرما را تحمل کنند اما از پاتوقشان فاصله نگیرند. ما اینکار را مدیریت کردیم و در شرق یک مددسرا احداث کردیم و همچنین یک مددسرا ویژه در شب یلدای سال گذشته مشرف به دره فرحزاد افتتاح شد (بخاطر مشکلات و تعداد زنان آسیب دیده ای که در دره فرحزاد وجود داشت)، پس ما در زیر ساختمان برای زنان از نظر تعداد یک افزایش صد در صدی داشتیم و از نظر تخت هم تقریبا می توان گفت که بیشتر از ۲۵ درصد به ظرفیت تختمان اضافه شد.»
او به مددسرهای فعال در این زمینه اشاره می کند و می گوید: «خیلی ها شاید بپرسند وقتی مددسرا دائم دارید چرا سیار می گذارید؟ آن زمانی که بارندگی شدید یا برف می شود افرادی که در پاتوق هایی که در معرض دید نیستند و در پاتوق های مصرفشان هستند، یا مثلا یک فرد در راه مانده ای است (مثلا به تهران آمده و مشکلی برای او پیش آمده است یا کارگر فصلی است)، اینها در حالت عادی کاری به مددسرای دائم ندارند و گیر افتاده اند و یا شرایط این را نداشتند که خودشان را به مددسرا برسانند، برای اینکه دچار مشکل نشوند از این مددسراها استفاده می کنیم.»
حسنی به همکاری با سمن های فعال در این زمینه اشاره می کند و می گوید:« با همکاری چندتا از NGO ها آماری حدود ۴۰۰ نقطه که شامل گود، حصار و گاراژ زباله گردی است را شناسایی کردیم که همه اینها بیرون از حریم شهر تهران است و طبیعتا ما نمی توانیم به آنجا ورود کنیم و اگر هم شناسایی کنیم امکان برخورد نداریم. از این رو از طریق سمن های فعال خدماتی ارایه می دهیم . یک خدماتی را شروع کردیم از زمان شیوع کرونا ۱۱ هزار پُرس غذای گرم در گودها و گاراژها برای کودکانی که در آنجا هستند و ممکن است سوءتغذیه بگیرند توزیع کردیم و یا وسایل بهداشتی و لباس به آنها دادیم و کمک کردیم که حداقل بهتر زندگی کنند.»
او به همکاری شهرداری و بهزیستی اشاره می کند و ادامه می دهد تاکنون شهرداری ۷ مرکز ( مرکز یاسر ، مرکز ترکمان ، مراکز بهاران مناطق ۵و۸ ، مجتمع فوریت های خدمات اجتماعی ، مرکز جوانکده ، باغچه حواس مامن ) برای ساماندهی کودکان کار و خیابان در اختیار سازمان بهزیستی قرارداده است.
حسنی به توسعه زیرساخت ها می پردازد و می گوید« امیدواری ما این است که تا زمان اعلام شده سه مددسرا را احداث کنیم و تا مرحله تجهیز پیش رویم و دو تا هم برای امسال گذاشته ایم که این پنج تعهدی است که برای پنج پهنه تهران است و ما تا امروز هیچ سازه ای نداشتیم که سازه مددسرا باشد یعنی سازه کاربری دیگری داشته مثلا چاپخانه همشهری بوده و الان به مددسرا تبدیل شده است. اینها اولین سازه هایی است که تخصصی طراحی و اجرا می شود. ما در این حوزه مطالعات خیلی خوبی کردیم، برای همین امسال در حوزه کودکان در معرض آسیب و مناطق کم برخوردار ما ۵ مرکز خدمات سیار در قالب اتوبوس های چند منظوره که آموزش در آن انجام شود دیده ایم که کاری متفاوت است و امسال وارد مدار می شود و کار خرید اتوبوس ها شروع شده است و در حال مناسب سازی هستیم. می خواهم این پیام را بدهم که ما همه تلاشمان را می کنیم و از وضعی که وجود دارد راضی نیستیم و احساس می کنیم که می تواند خیلی بهتر از این باشد اما اتفاقی که دارد می افتد یعنی اگر با همین ریل گذاری جلو رویم تهران را شهر آرام تر، زیباتر و دوست داشتنی تری برای همه گروه ها و افراد می کند و شهر با آرامش تری خواهیم داشت.»
ارسال دیدگاه