حیوان آزاری ریشه در آموزش نامناسب دارد

به‌‌گزارش ایران، به‌دنبال این ماجرا سرانجام صبح دیروز خبر دستگیری مرد حیوان آزار و همدست تصویربردارش منتشر شد. علی صداقت دادستان عمومی و انقلاب بهشهر درخصوص جزئیات این ماجرا عنوان کرد: در پی انتشار فیلمی منزجر‌کننده از حیوان آزاری در بهشهر دستور قضایی برای شناسایی و دستگیری عوامل بریدن‌ گوش الاغ صادر شد که هر دو متهم دستگیر شدند و برایشان پرونده قضایی تشکیل شد و مراحل پرونده در حال پیگیری است.

او ضمن اشاره به سوابق متهم ۲۸ ساله پرونده نیز گفت: متهم اصلی دارای سوابق کیفری در پرونده‌های سرقت مسلحانه در شهرستان‌های همجوار بوده است. حیوان آزاری به‌عنوان یک عمل غیراخلاقی و خلاف انسانیت و شرع اسلام بوده و موجب جریحه‌دار شدن افکار عمومی شده است که در این راستا دستگاه قضایی استان به‌طور قاطع با متخلفان برخورد قانونی خواهد کرد.

‌آموزش‌های نادرست در کودکی زمینه‌ساز فجایع در بزرگسالی
در همین رابطه مجید صفاری‌نیا رئیس انجمن روان‌شناسی اجتماعی کشور می‌گوید: انسانها ذاتاً به‌گونه‌ای متولد می‌شوند که در دوران کودکی ارتباط و علاقه خاصی به حیوانات دارند از این روست که بسیاری از انیمیشن‌ها و عروسک‌ها با کاراکترهای حیوانات عرضه می‌شود. ما در بحث روان‌شناسی مفهومی به‌نام همدلی داریم که باید از آن بدرستی استفاده کنیم و به کودکان‌مان آموزش دهیم. در این مفهوم ما باید با آموزش نگهداری و ارتباط برقرار کردن کودکان با حیوانات صفت همدلی را در آنها نهادینه کنیم تا آنها در بزرگسالی رفتار بهتری نسبت به حیوانات و حتی افراد جامعه داشته باشد. اما متأسفانه دغدغه امروز والدین آموزش زبان خارجه و موسیقی به کودکان است و مسأله مهمی مثل همدلی نادیده گرفته می‌شود. البته این به آن معنا نیست که کودکان نباید آموزشی مثل زبان را در برنامه یادگیری‌شان داشته باشند اما باید والدین بدانند که دغدغه اصلی برجسته کردن صفاتی مثل همدلی است که در نهایت می‌تواند به رفتار مسالمت‌آمیز او در بزرگسالی ختم شود.

او در ادامه می‌افزاید: مسأله بعدی جامعه‌پسندی است که این بحث هم باید از سوی والدین به کودکان‌شان آموزش داده شود. بچه‌ها باید تا قبل از ورود به مدرسه این مفاهیم را بیاموزند. هرچقدر این مفهوم بهتر آموزش داده شود تعامل و ارتباط بیشتری بین فرد با جامعه صورت می‌گیرد. نکته حائز اهمیت دیگر که سبب حیوان‌آزاری می‌شود، بازهم به‌همان دوران کودکی افراد برمی گردد و بسیاری از کودکانی که در کودکی محبت را از هردو والدین‌شان دریافت نمی‌کنند دچار این مشکلات در بزرگسالی می‌شوند. این حالات در بزرگسالی به نوعی بیماری شبیه به مازوخیسم و سادیسم که افراد مبتلا به آن در قبال کار وحشتناکی که انجام می‌دهند یا آنقدر بی‌تفاوت‌اند که زجر حیوان یا انسانی که آزارش می‌دهند برایشان اهمیتی ندارد یا از آزار و شکنجه موجودات - حال انسان یا حیوان - لذت می‌برند.

به اعتقاد من مجازات قضایی در برابر این افراد کارساز نیست و آنها باید مداوا شوند و تا زمانی‌که آنها درمان نشوند بازهم مرتکب چنین آزارهایی خواهند شد. تحقق این امر هم گسترش و ارزان شدن امور مشاوره‌ای و غربالگری افراد است. اگر این مسأله با جدیت دنبال شود به‌طور قطع در آینده کم‌تر شاهد چنین فجایعی خواهیم بود.