بهزاد گلستانی*
سد معبر در لباس تابستانی و با چاشنی تغذیه
موضوع حقوق شهروندی در عصر حاضر به یکی از اولویت های زندگی با متد شهرنشینی تبدیل شده و مورد مطالبه عموم مردم در جامعه قرار گرفته است؛ در این بین معضلات و دغدغه های بسیاری برای تحقق این امر مهم در مسیر راه وجود دارد که سد معبر یکی از این موارد به حساب می آید.
سد معبر همچنان معضل بزرگ کلانشهرها محسوب می شود؛ معضلی که پیامدهای آن در ابعاد مختلف بر شهر، شهروندان و حتی نگاه های گردشگران تاثیرگذار است.
طی ماه های گذشته اقدامات بسیار خوبی در جهت رفع این مهم در مجموعه مدیریت شهری ارومیه صورت گرفته که سهم بسیار زیادی در افزایش حجم ترافیک، نازیبایی شهر و از بین بردن ایمنی پیاده راه ها داشته اند.
سد معبر تنها مختص به دست فروشانی نیست که به واسطه ی نبود فضای مناسب اشتغال برای امرار معاش به دست فروشی روی آورده اند و تنها مسیر کسب درآمد برایشان، عرضه کالا یا خدمتی در حاشیه خیابان است یا حتی بارفروشانی که گاه و بیگاه در نقاطی مشخص وانت هایشان را متوقف کرده و میوه و تره بار می فروشند؛ سد معبر به کسبه و صاحبان اصنافی هم که مسیرها و معابر سواره و پیاده را به اشکال مختلف مسدود و محدود می کنند هم اطلاق می شود.
یکی از بزرگترین مشکلات شهر ارومیه در این بخش به خصوص در فصل تابستان سد معبر برخی از رستوران ها ، بستنی فروشی و ... است ؛ سد معبر عمومی و اشغال پیاده روها و استفاده غیر مجاز آنها و میدان ها و پارک ها و باغ های عمومی برای کسب و سکنی ممنوع و شهرداری مکلف است از آن جلوگیری کرده و در رفع موانع و آزاد کردن معابر رأسا اقدام کند .
اگرچه علاوه بر شهرداری، دادستانی هم در مقام مدعی العموم به عنوان حافظ حقوق عامه و مردم این فضا و امکان را دارد که به رفع انسداد معابر توسط افراد حقیقی و حقوقی از طرق قانونی ورود کند.
چند سالی میشود که شاهدیم در ارومیه اصناف با چیدمانی مانند میز، صندلی، نیمکت و آلاچیق در پیادهرو مجاور مغازه، از این فضاهای عمومی برای نشستن مشتریان و سرو نوشیدنی، بستنی و غذا استفاده میکنند. رستوران هایی که بعضاً به دلیل گرمی هوا و در برخی موارد نیز به دلیل پذیرش بیشتر مشتری و درآمد بیشتر دست به این اقدام زده و باعث سلب آسایش و نقض حقوق شهروندی شده و عبور و مرور را مختل میکنند .
رستوران ها و مکان های سرو خوراکی و ها و نوشیدنی های مختلف به دلیل نام و آوازه شان در مقابل تمامی ارگان های نظارتی سینه سپر کرده برایشان غیر از کسب درآمد موضوع دیگری اهمیت ندارد.
این موضوع علاوه بر بحث سد معبری در موضوعات اجتماعی و اخلاقی نیز جایی برای بحث دارد شاید این سد معبرها برای این افراد سود زیادی داشته باشد اما شاید پدری به همراه خانواده خود که از آنجا رد میشوند ولی به دلیل مشکل مالی توانایی خرید را ندارند باید پیش خانواده خود شرمنده و سرافکنده باشد؟
طبق روایات اسلامی نیز این موضوع که کسی چیزی بخورد و بینندهای(حتی حیوان) او را نگاه کند و آن شخص از خوراکی که میخورد به او ندهد ،مشکل دارد ؛ اینکه عدهای در ملاء عام و در معابر غذا یا هر خوردنی دیگری بخورند و شهروندان از آنجا عبور کنند و این صحنه را تماشا کنند مصداق همان روایات است و توصیه نشده است.
از طرفی دیگر اگر مباحث عبور و مرور را در نظر بگیریم و این چیدمان میز و صندلی در معابر و پیادهروها عبور و مرور را برای شهروندان مشکل کند مصداق سد معبر میشود که تضییع حق الناس است، چرا که پیادهرو محل عبور و مرور و متعلق به همه شهروندان است و حرکت پسندیدهای نیست.
در این بین زحمت کشان و پاکبانان شهر که هر روز با تحمل سختی فراوان اقدام به تمیزی این مکان های پر از آشغال میکنند نیز گلایه های بسیاری از این مکان ها دارند و خواستار پیگیر این موضوع مهم هستند.
نکته جالب این موضوع این است که ارگانی که به این موضوع رسیدگی میکند همان ارگان متولی فعالیت های این زحمتکشان است.
*خبرنگار
ارسال دیدگاه