کدام استان‌ها به کمپین ملی نه به ماهی قرمز پیوسته‌اند

اسارت و کشتار در فرهنگ غنی ایرانی جایی ندارد. در زندگی آپارتمانی امکان تأمین حداقل‌های رفاه حیوانات خانگی از ما سلب شده است، تا جایی که حتی گاهی نمی‌توانیم ماهی‌ها را بیش از چند روز زنده نگه‌داریم. مادام که امکان نگهداری صحیح این موجود مظلوم را نداشته باشیم، باید از خریدن و کشتنش پرهیز کنیم.

صابر محمدی، مدیر اجرایی و عضو هیأت مدیره مجمع فعالان زیست محیطی کشور، در گفت‌وگو با پانا درباره فعالیت کمپین نه به ماهی قرمز اظهار کرد: این کمپین با هشتک #نه_ به_ماهی_قرمز برای مبارزه با قتل عام ماهی‌های قرمز عید از سوی مجمع فعالان زیست محیطی کشور شکل گرفته است که به دو صورت خیابانی و آموزش در مدارس برگزار می‌شود.

این فعال محیط زیست درباره دلایل راه‌اندازی کمپین ملی نه به ماهی قرمز گفت: هدف اصلی از راه‌اندازی این کمپین، مبارزه با اسارت و قتل بی‌دلیل حیوانات و مقابله با تحریف آداب‌ورسوم ایرانی است.

عضو هیأت مدیره مجمع فعالان زیست محیطی کشور افزود: در این کمپین دلایل نخریدن ماهی قرمز به مردم آموزش داده و فرهنگسازی می‌شود. این کمپین ابتدا در استان تهران اجرا شد و سپس گسترش یافت. اکنون ۹ استان خوزستان، مازندران، گیلان، تهران، آذربایجان شرقی، قزوین، البرز، فارس و اصفهان به آن ملحق شده‌اند و در مجموع در ۱۳ استان فعالیت داریم.

وی با اشاره به فعالیت کمپین نه به ماهی قرمز در مدارس گفت: فعالیت کمپین در مدارس از طریق توزیع بروشور و تراکت با محتوای چرایی نخریدن ماهی قرمز انجام می‌شود. برای جایگزین شدن ماهی قرمز در سفره هفت سین، دو پیشنهاد داده می‌شود که یکی انداختن سیب قرمز به جای ماهی در تنگ و همچنین خرید ماهی‌های سه‌بعدی است که به صورت سفالی در بازار به فروش می‌رسد.

عضو هیأت مدیره مجمع فعالان زیست محیطی کشور با بیان اینکه مهم‌ترین دلیل مرگ‌ومیر بالای ماهی‌های قرمز ناآشنایی مردم با نحوه نگهداری صحیح از آنهاست، گفت: برخلاف آنچه تصور می‌شود بسیاری از مردم کشورمان اطلاعاتشان درباره این حیوان کوچک بسیار مختصر است و بعضاً دارای اطلاعاتی غلط هستند.

به گفته محمدی، ترس، تغییر دما، بیماری‌های عفونی و محیطی، خفگی، بیماری تغذیه‌ای، اسیدی شدن آب، قلیایی شدن آب، ضربه، مسمومیت آمونیاکی، مسمومیت با دی‌اکسید کربن و مسمومیت با کلر از جمله از دلایل مرگ‌ومیر ماهی‌های قرمز است.

وی در پایان به مردم توصیه کرد: اگر پیش‌تر ماهی قرمز، سمندر و یا لاک‌پشت گوش قرمز خریده‌اید، از رهاسازی آن بدون مشورت با کارشناسان بپرهیزید. به یاد داشته باشید که هرگز هیچ جانور اسیری را بدون آگاهی و در زیستگاه دلخواه رها نکنید.

چرا نه به ماهی قرمز؟

این فعال محیط زیست چرایی نخریدن ماهی قرمز را به شرح زیر اعلام کرد:

۱- ماهی قرمز گونه بومی طبیعت ایران نیست و رهاسازی آن در آب‌های طبیعی نظیر رودخانه و دریاچه‌ها می‌تواند سبب ایجاد مشکلات فراوانی برای زیستگاه‌های طبیعی و گونه‌های بومی شود.

۲- طول عمر ماهی قرمز بین پنج سال تا ده سال است که بعضاً به چهل سال هم می‌رسد. ولی در کشور ما به علت ناآگاهی کافی، مرگ زودهنگام این ماهی‌ها شایع شده است.

۳- ماهی قرمز در برابر آلودگی‌ها بسیار مقاوم است و با ازدیاد جمعیت، موجب کاهش جمعیت ماهی‌های بومی محیط میزبان می‌شود.

۴- برای کاهش و جلوگیری از تأثیرات مخرب زیست‌محیطی از رهاسازی ماهی‌های قرمز در بسترهای آبی اطراف شهر و حتی استخرهای بزرگ داخل شهر خودداری کنید.

۵- مدفوع ماهی قرمز باعث رشد سریع جلبک‌ها و کاهش میزان اکسیژن محیط آبی می‌شود.

۶- ماهی قرمز با تغذیه بیش‌ازحد از گیاهان و مواد آلی بستر محیط‌های آبی موجب از بین رفتن گیاهانی که آشیانه و محل تخم‌ریزی سایر آبزیان هستند، می‌شود.

۷- باله ماهی قرمز، مستعد عفونت‌های خونی و بیماری‌های قارچی و پوستی است. از تماس مستقیم با بدن این ماهی‌ها خودداری کنید.

۸- بهار فصل تخم‌ریزی ماهی‌ها و گونه‌های آبزی است. ماهیان قرمز پس از رهاسازی در رودخانه، تخم‌های سایر آبزیان را می‌خورند و جمعیت آنان را به خطر می‌اندازند.

۹- دمای آب حدوداً ۲۳ درجه سانتی گراد، دمای مناسب برای حیات ماهی قرمز است که در سفره هفت‌سین این مقدار دما متغیر و قابل‌کنترل نیست.

۱۰- برای یک ماهی قرمز با طول ۵ سانتی‌متر حداقل ۷٫۵ لیتر آب لازم است. یک تنگ کوچک به‌هیچ‌عنوان جای مناسبی برای این ماهی نیست.

۱۱- تعدادی از این ماهی‌ها به علت گرسنگی از بین می‌روند زیرا بسیاری فکر می‌کنند که غذای این ماهی‌ها در آب وجود دارد. سرنوشت ماهی‌های قرمز مرگ است. سرنوشتی که برخی نمی‌خواهند ببینند، بشنوند و بدانند! ماهی قرمز برای منفعت مادی تکثیر می‌شود و زمانی که سودی نداشته باشد حتی برای سال بعد هم نگهداری نمی‌شود!