ظریف: در طول مذاکره و بعد از آن در برابر فشارهای داخل واقعاً به ستوه آمدیم
اروپاییها نشان دادندجرأت ندارند در برابر آمریکا درست بایستند
تهران (پانا) - وزیر امور خارجه کشورمان با بیان اینکه در دوران مذاکره نگرانی تیم مذاکرهکننده بیشتر از خنجرهایی بود که از پشت میخورد تأکید میکند که هیچوقت از دست طرف مقابل به ستوه نیامده، اما در طول مذاکره و بعد از آن در برابر فشارهای داخل واقعاً به ستوه آمده است.
محمدجواد ظریف در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب مصاحبهای با روزنامه اطلاعات داشته است که در بخش هایی از این گفتوگو، کانال ویژه مالی اروپا برای ایران که در روز پنجشنبه به صورت رسمی ثبت شد را اقدامی مثبت و ناکافی از سوی اروپا میداند و در عین حال از حملههای داخلی و اقدامات جناجی به شدت انتقاد میکند.
وزیر امور خارجه در پاسخ به سوالی درباره مذاکرات برجام و انتقادهای داخلی میگوید: «مشکل ما سر ۱۰-۲۰ سانتریفیوژ نیست. خیلی فرق نمیکند که ۶۰۰۰ سانتریفیوژ داشته باشیم یا ۲۰ هزار سانتریفیوژ؛ اگر سوخت بوشهر را میخواهیم ۱۹۰ هزار سانتریفیوژ از این مدل باید داشته باشیم که این تعداد در نطنز جا نمیشود چون نطنز کلا جای ۵۴ هزار سانتریفیوژ است. بنابراین عاقلانه است دنبال سانتریفیوژی برویم که تولیدش بالاتر باشد تا بتوانیم با استفاده از همین ساختمانهایی که در نطنز ساخته شده است سوخت بوشهر و حتی فراتر از آن را تأمین کنیم. آنچه مهم بود، تعداد سانتریفیوژ و شکل رآکتور آب سنگین اراک نبود. مهم اصل حفظ توان غنی سازی، حفظ فردو و حفظ ماهیت آب سنگین در اراک بود و این که بتوانیم برنامه هستهایمان را پیش ببریم وگرنه در قطعنامههای شورای امنیت از ما خواسته شده بودفعالیت تمامیاینها تعلیق شود. میخواستند فردو را گِل بگیرند، میخواستند اراک رابا بولدوزر تخریب کنند. نه فقط رآکتور را بلکه پالایشگاه آبسنگین راهم؛ ما اینها را به دست آوردیم یعنی هیچ امتیاز استراتژیک در حوزه هستهای ندادیم. همه دستاوردهای هستهای را حفظ کردیم. قطعنامههای شورای امنیت را برداشتیم و تحریم را هم لغو کردیم. ما باید این دستاوردها را به رسمیت بشناسیم.»
ظریف به بدعهدی امریکا و اروپا درچارچوب برجام اشاره میکند و با انتقاد از این رفتار آنان میگوید: «آمریکا و غرب در اجرای تعهدات اقتصادی خود کاملاً نشان دادند طرفهای مناسبی برای تعامل نیستند. آمریکا نشان داد بدعهد است و اروپاییها هم نشان دادند واقعاً در برابر آمریکا این جرأت را ندارند درست بایستند. راهاندازی ساز و کار تبادل تجاری با ایران، اگرچه دیر هنگام ولی مثبت است، در عین حال اروپاییها هنوز نتوانستهاند نشان دهند برای پیگیری منافع خود به اندازه لازم سرمایهگذاری میکنند که امیدواریم این جرأت راپیدا کنند و به نظر من از زمان خروج آمریکا از برجام تاکنون آن که باخت استراتژیک داشته اروپاست، چون نتوانست نشان دهد در نظام بینالملل موقعیتی دارد و این موضوع بسیار حیاتی است. ما چه باختی داشتیم؟ بله ما فشار اقتصادی را تحمل کردیم، اما سئوال این است که اگر از برجام خارج شویم، آیا فشار اقتصادی از روی جمهوری اسلامی برداشته میشود؟ ما آمریکا را منزوی و دستاوردهای خود را حفظ کردیم.»
او درعین حال با تاکید بر این که برجام رانباید دستاورد یک دولت،یک گروه یا دستاورد دیپلماسی دانست خاطرنشان کرد: «برجام دستاورد این ملت با هدایت و حمایتهای رهبری است و دستاوردهای آن خیلی فراتر از اقتصادی است. دستاوردهای اقتصادی برجام و ناتوانی اروپا و آمریکا در رعایت تعهدات اقتصادیشان مهم است و نشاندهنده ناتوانی و قابل اعتمادنبودن آنهاست، اما این دستاوردها معادل برجام نیست.»
از ظرف مقابل به ستوه نیامدیم اما از فشارهای داخل به ستوه آمدیم
او با انتقاد از این که دراین مساله مهم یعنی مذاکرات هستهای و برجام هیچوقت همافزایی داخلی مشاهده نشده است تصریح میکند: «در دوران مذاکره نگرانی ما بیشتر از خنجرهایی بود که از پشت میخوردیم تا به مذاکره. هیچوقت از دست طرف مقابل به ستوه نیامدیم، اما در طول مذاکره و بعد از آن در برابر فشارهای داخل واقعاً به ستوه آمدیم. معتقدیم اگر اینها نبود، برجام میتوانست در همان دو سال اول اجرا، علیرغم همه بدعهدیهای آمریکا و همه کاستیها و ضعف اروپا و دیگر کشورها، شرایطی را ایجاد کند که خروج از برجام برای آقای ترامپ بسیار بسیار پرهزینهتر باشد. میتوانستیم در دو سالِ بعد از برجام، کشور را بسیار غیرقابل تحریمتر از شرایطی کنیم که اکنون هستیم. راه داشت. البته راهش نگاه به غرب نبود. راه آن یک نگاه جامع به دنیا بود و نیاز اولیهاش این بود که اعلام نکنیم کدام آدم عاقلی میآید دراین سرزمین سرمایهگذاری کند.»
بازرگان و تاجر هیچ زمانی برای نمایش وارد کشوری نمیشوند
او با اشاره به این مطلب که به روزنامههای جناحی اعتقاد نداردمیگوید: «اعتقاد دارم روزنامه باید واقعیات را بگوید مثل روزنامه اطلاعات نگاه ملی داشته باشد. تیتر روزنامهها را نگاه کنید: «پرواز هواپیماهای کاغذی بر فراز آسمان انتخابات» یعنی خواستهای ملی ما را در حد یک دعوای انتخاباتی به حضیض کشاندند. ببینید در این مدت چقدر هیأت به ایران آمد. برخی میگویند همه اینها نمایش است؛ بله ممکن است کار دولتیها نمایش باشد، ولی بازرگان و تاجر هیچ زمانی برای نمایش وارد کشوری نمی شوند. کدام تاجری را دیدید بدون این که امیدی به تجارت داشته باشد فقط برای نمایش تجاری به کشوری قدم بگذارد؟»
ظریف ادامه داد: «ما را در برابر خارجیها طوری معرفی کردند که انگار برای اهداف کوتاه انتخاباتی وارد این مذاکره میشویم. بهجای آنکه ما را در سطح بالا در مقابل طرف خارجی قرار دهند که از موضع ملی این کار را انجام میدهیم ،ما را فروکاستند به کسی که نیازمند است برای دعوای انتخاباتی. منِ وزیر خارجه از چه زمانی سیاسی و جناحی بودم که اکنون بخواهم باشم؟ اینها واقعیاتی بود که وجود داشت. این واقعیات حتی امروز در شرایطی که در یک جنگ اقتصادی قرار گرفتهایم تشدید شده است و برخی همان سیاستها و اهداف را دنبال میکنند و این به نظر من کاستی عمدهای است که در آن زمان بوده و اکنون هم هست.»
حمله همزمان نتانیاهو و احزاب داخلی به ظریف
ظریف ادامه میدهد: «آن زمان ممکن بود بگوییم تصویر کاملاً روشن نبود، اما اکنون که تصویر کاملاً روشن است. روزی نیست که آقای پمپئو به من به اسم حمله نکند. خیال نکنید برای خود حسابی باز کردم، ولی آقای نتانیاهو در مجمع عمومی درسخنرانیاش به من حمله میکند. آیا درست است که من همزمان هم توسط نتانیاهو مورد حمله قرار بگیرم و هم توسط دوستان داخل؟به خاطر حرف واحدی که درباره رژیم صهیونیستی میزنم، همزمان آقای نتانیاهو و دوستان داخل به من انگ دروغگویی میزنند. ببینید ما چقدر منافع ملی را فدای اهداف سیاسی میکنیم.»
ارسال دیدگاه