در گفت‌وگو با پانا
آلیسیا دونجو بانگ: قصه‌گو حلقه اتصال میان فرهنگ مکتوب و عامه مردم است
تهران (پانا) –- قصه‌گوی کره‌ای معتقد است در زمان گذشته قصه‌گو حلقه اتصال میان فرهنگ مکتوب و عامه مردم بود که این نقش در زمانه فعلی به شکلی دیگر ادامه یافته است.
آلیسیا دونجو بانگ (Alicia Dongjoo Bang) قصه‌گوی کره‌ای و برگزیده بخش بین‌الملل بیست‌ویکمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی تهران که طی ایام برگزاری این جشنواره کارگاهی به نام «قصه‌های مدرن، نیاز امروز کودکان» را برای علاقه‌مندان هنر قصه‌گویی تدریس می‌کرد؛ در گفت‌وگویی با خبرنگار پانا آغار فعالیت حرفه‌ای خود در مقام قصه‌گوی را اینطور توصیف کرد: من سالها معلم بودم. آن زمان قصه‌ها را از روی کتاب برای بچه‌ها می‌خواندم. یک روز یکی از دانش‌آموزانم به من گفت «از روی کتاب نخوان. خودت قصه را تعریف کن» آن روز فهمیدم که شاگردانم چیزی بیش از روخوانی از من می‌خواهند. کتاب را بستم و توی چشم آن دانش‌آموز نگاه کردم و با لحنی تازه آغاز به گفتن قصه کردم. آنجا بود که حس کردم بالاخره «ارتباط برقرار شد!»
این هنرمند کره‌ای که طی سال‌های گذشته به عنوان قصه‌گوی حرفه‌ای در انواع فستیوال‌های جهانی حضور یافته است درباره ابزارهایی که قصه‌گو در تعریف داستان برای تاثیرگذاری بیشتر استفاده می‌کند گفت: من قصه‌های فولکلور کره‌ای را با نواختن برخی سازهای سنتی کشورم، مثل ویولن کره‌ای، تعریف می‌کنم. در این صورت هیجان داستان بالا می‌رود و بار دراماتیک قصه بیشتر خواهد شد.
خانم بانگ ادامه می‌دهد: تغییر صدا، حرکات دست و نشان دادن تصاویر کتاب می‌تواند به قصه‌گو کمک کند ارتباط محکمی با مخاطبش برقرار کند.
قصه‌گوها حلقه ارتباطی میان کتاب‌ها و عامه مردم هستند
برنده بخش بین‌الملل جشنواره قصه‌گویی امسال درباره ریشه‌دار بودن هنر قصه‌گویی در فرهنگ کشور کره گفت: در زمان قدیم در کشور من افرادی به نام «چونگ سو» کارشان این بود که شهر به شهر سفر می‌کردند و برای مردم قصه می‌گفتند. با توجه به اینکه در زمان قدیم تحصیل و سوادآموزی به طبقات ثروتمند جامعه اختصاص داشت این قصه‌گوها در واقع حلقه ارتباطی میان کتاب‌ها و عامه مردم بودند. آنها مطالب کتاب‌ها را با هنر قصه‌گویی به مردم منتقل می‌کردند. مردمی که از نعمت سواد محروم بودند.
وی ادامه داد: در زمان حاضر گرچه همه مردم از نعمت سواد برخوردارند و به انواع کتاب‌ها و منابع داستانی دسترسی دارند اما مشغله زیاد و گاه تنبلی افراد در کتابخوانی باعث می‌شود تنها قشر محدودی از مردم با کتاب و داستان‌خوانی مانوس باشند. اینجاست که نقش قصه‌گو به عنوان حلقه اتصال میان فرهنگ مکتوب و عامه مردم مطرح می‌شود و قصه‌گو می‌تواند گنجینه اخبار و اطلاعات کتاب‌ها را در قالب داستانی جذاب به مردم منتقل کند.
وی ادامه داد: پانسوری (Pansori) یک شیوه سنتی قصه‌گویی کره‌ای است که طی آن قصه‌گو با استفاده از موسیقی (سازهای کوبه‌ای) داستانی را روی صحنه روایت می‌کند. در واقع قصه‌گویی همراه با نواختن موسیقی در فرهنگ جوامع شرق آسیا بسیار ریشه‌دار است.
همیشه از مخاطبم الهام می‌گیرم
آلیسیا دونجو بانگ در ادامه به تاثیرگذاری مخاطب بر قصه‌گو اشاره کرد و گفت: من به عنوان قصه‌گو ذهن مخاطب را کارگردانی می‌کنم اما به همان میزان از مخاطبم نیز الهام می‌گیرم. یعنی تلاش می‌کنم بفهمم مخاطب چه می‌خواهد بشنود و همان را به او هدیه می‌کنم.
گفت‌وگو: عاطفه بزرگ‌نیا
ارسال دیدگاه