گزارشی درباره آخرین اوضاع ورزش اول کشور
ویرانه افسرده کُشتی تقدیم به رئیس جدید
تهران (پانا) – حال و احوال این روزهای ورزش اول و سابقاً پر مدال ایران خوب نیست؛ موج استعفا در فدراسیون کشتی راه افتاده است، کرسی جهانی ایران از دست رفته و المپیک 2020 توکیو در راه است.
از روزهای پیش از بهار ۹۷ قابل پیشبینی بود که سال آرامی پیش روی کشتی ایران نخواهد بود و این روزها در حالی که ۸ ماه از سال میگذرد روزهای آشفتهبازار گوش شکستهها در ایران تمامی ندارد. اسفند سال گذشته بود که رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی پس از ماجرای معروف «علیرضا باید ببازی» با نوشتن نامهای انتقادهای تندوتیز خود را روانه وزارت ورزش و جوانان کرد و به بهانه اینکه وزارت ورزش کشتی را مورد توجه ویژه قرار نمیدهد تصمیم به جدایی گرفت. اهالی کشتی پس از استعفای خادم یکبهیک با او صحبت کردند تا از تصمیمی که گرفته منصرفش کنند، وزارت ورزش و جوانان هم با عدم موافقت با استعفای خادم به نوعی حمایت خودشان را از رئیس فدراسیون کشتی نشان دادند و او به اتاق مدیریتش برگشت و البته در اتفاقی نادر که شاید در هیچ کجای جهان مانند آن دیده نشود، علاوه بر مدیریت در فدراسیون، سکان هدایت تیم ملی کشتی آزاد را هم بر عهده گرفت.
ارز و ناکامی کشتی
در نوسانات اخیر قیمت ارز و با توجه به هزینه سنگین اعزام تیمهای کشتی به تورنمنتهای بینالمللی، قرار بر این شد که اگر بودجه مورد نیاز تأمین نشود تیم به صورت ناقص اعزام شود، اما وزارت ورزش و جوانان با اعلام حمایت از کشتی به بانک مرکزی نامه نوشت تا ارز ثانویه در اختیار این فدراسیون قرار بگیرد اما بنابر ادعای مسئولان فدراسیون کشتی این همکاری از سوی بانک مرکزی با این فدراسیون انجام نشد و در نهایت با یورو ۱۳۵۰۰ تومانی آنها راهی مجارستان شدند. همین موضوع جرقهای شد تا بعد از ناکامی بزرگ تیمهای ملی کشتی در رقابتهای جهانی مسئولان فدراسیون عدم تخصیص ارز و در اولویت نبودن ورزش برای بانک مرکزی را دلیل ناکامی خود قرار بدهند. فدراسیوننشینان با انتقادهای تند و تیز مبنی بر اینکه مورد حمایت قرار نمیگیرند و با کمبود بودجه روبهرو هستند از وضع موجود شکایت میکردند اما در مقابل وزارت ورزش هم کوتاه نیامد و با انتشار ریز پرداختی به کشتیگیران تا حدی جلوی انتقادها را گرفت.
اما این پایان ماجرا نبود،بعد از این اتفاق خادم رفتن را بر ماندن ترجیح داد و با نامهای استعفای خود را اعلام کرد و سپس بدنه فدراسیون از کادر فنی، شورای فنی تا مسئولان اجرایی به حمایت از رسول خادم برخاستند و استعفای خود را اعلام کردند. البته نباید فراموش کرد که پیش از این رسول خادم کرسی خود در اتحادیه جهانی کشتی را هم از دست داده بود تا قدرت ایران در عرصه بینالمللی کمتر شود.
ویرانه افسرده
در اینکه رسول خادم یکی از بزرگان کشتی ایران است شکی نیست و کسی نمیتواند این موضوع را کتمان کند که با وضع کنونی اقتصاد کشور و نوسان بازار ارز کشتی به عنوان یکی از پر اعزامترین ورزشهای ایران برای حضور در تورنمنتهای مختلف با مشکل روبهرو است، اما عدم نتیجهگیری و کسب ضعیفترین نتایج تاریخ در رقابتهای جهانی و از آن طرف از دست دادن کرسیهای جهانی تنها ویرانهای از ورزش اول کشور را به رئیس جدید این فدراسیون خواهد سپرد و شاید مدت طولانی بگذرد تا رئیس جدید بتواند این ویرانه را ترمیم کند.
ارسال دیدگاه