مصطفی هاشمیطبا *
نگاهی به مدیریت سرخابیها
در دوره مدیریت من، باشگاه پرسپولیس در اختیار سازمان تربیت بدنی نبود و مالکیت چندگانه داشت، اما بعدا دولتی شد و در اختیار ما قرار گرفت و باشگاه استقلال نیز در اختیار ما بود اما بحث خصوصیسازی در آن مطرح نبود. هیات دولت تصویب کرده که این دو باشگاه چون موسسه فرهنگی هستند، بنابراین به بخش خصوصی واگذار نمیشوند.
بحث بعدی در مورد مدیریت این دو باشگاه است، وزیر ورزش مدیران عامل این دو باشگاه را پیش از هیات مدیره انتخاب میکند، در حالی که این سلسله مراتب غلط است و ابتدا باید هیات مدیره انتخاب شده و سپس مدیرعامل توسط هیات مدیره روی کار بیاید.
بحث بعدی در مورد مدیریت در این دو باشگاه است. متاسفانه مدیران عاملی که طی سالهای گذشته در این دو باشگاه فعالیت کردند، تخصصی در حوزه مدیریت نداشتند، بهطور مثال محمد رویانیان فرمانده پلیس بهعنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب شد و یا رضا افتخاری مدیرعامل سابق استقلال که سابقه مدیریت آنچنانی نداشت.
بههر حال سوابق در کشور ما حرف اول را میزند و عدم آشنایی با اصول مدیریتی بهخصوص در دو باشگاه استقلال و پرسپولیس مشکلات سرخابیها را بیش از پیش میکند. نکته بعدی اینکه این دو باشگاه دارای بخش حقوقی قوی نیستند، این را در شکایت بازیکنان سابق استقلال و پرسپولیس به خصوص بازیکنان خارجی مشاهده میکنید، در صورتی که اگر این دو باشگاه دارای تشکیلات حقوقی قوی بودند این اتفاقات بهراحتی رخ نمیداد، بنابراین افرادی که از بدنه ورزش هستند باید برای مدیرعاملی این دو باشگاه انتخاب شوند.
تحقیق و تفحص از این باشگاهها زیاد بوده و بدون هیچ نتیجهای به سرانجام رسیده است. وقتی سلسله مراتب در این دو باشگاه رعایت نمیشود تحقیق و تفحص نیز تاثیری نخواهد داشت. دیوان محاسبات در این زمینه نقش نظارتی و هدایتی دارد، اما امیدی برای به سرانجام رسیدن این موضوع ندارم. نکته بعدی در خصوص بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ است. بههر حال عملکرد ورزشکاران در حد انتظار بود اما رشتههایی مثل دوچرخهسواری در این بازیها ضعیف ظاهر شدند، چون با امکانات موجود نتایج دور از انتظار نبود.
منبع: آرمان
* رئیس اسبق سازمان تربیتبدنی
ارسال دیدگاه