سالروزشهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد

نام مبارک امام پنجم محمد بود .لقب آن حضرت باقر یاباقرالعلوم است ، بدین جهت که دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت . القاب دیگری مانند شاکر و صابر و هادی نیز برای آن حضرت ذکر کرده اند که هریک باز گوینده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است.

کنیه امام ابوجعفر بود . مادرش فاطمه دختر امام حسن مجتبی (ع) است . بنابراین نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اکبر حضرت امام حسن (ع) و از سوی پدر به امام حسین (ع) می رسید . پدرش حضرت سیدالساجدین ، امام زین العابدین ، علی بن الحسین (ع) است .

تولد حضرت باقر (ع) در روز جمعه سوم ماه صفر سال ۵۷هجری در مدینه اتفاق افتاد . در واقعه جانگداز کربلا همراه پدر و در کنار جدش حضرت سید الشهداء (ع)کودکی بود که به چهارمین بهار زندگیش نزدیک می شد .

دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال ۹۵هجری قمری که سال درگذشت امام زین العابدین (ع) میباشد، آغاز شد و تا سال ۱۱۴هجری قمری یعنی به مدت ۱۹سال و چند ماه ادامه داشته است .

امامان بزرگوار و بعد شاگردانشان وارثان و نگهبانان حقیقی تعلیمات پیامبر (ص) و ناموس و قانون عدالت بودند ، و می بایست به تربیت شاگردانی عالم و عامل و یارانی شایسته و فداکار دست یازند ، و فقه آل محمد (ص) را جمع و تدوین و تدریس کنند .

به همین جهت محضر امام باقر (ع) مرکز علماء و دانشمندان و راویان حدیث و خطیبان و شاعران بنام بود . در مکتب تربیتی امام باقر (ع) علم و فضیلت به مردم آموخته می شد .

امام سجاد (ع) با زبان دعا و مناجات و یادآوری از مظالم اموی و امر به معروف و نهی از منکر و امام باقر ( ع ) با تشکیل حلقه های درس ، زمینه این امر مهم را فراهم نمود و مسائل لازم دینی را برای مردم روشن کرد .

به تدریج ، به ویژه در زمان امام محمد باقر (ع) مردم کم کم لذت علوم اهل بیت(ع) و معارف اسلامی را درک می کردند ، و مانند تشنه لبی که سالها از لذات آب گوارا محروم مانده و یا قدر آن را ندانسته باشد ، زلال گوارای دانش امام باقر (ع) را دریافتند و تسلیم مقام علمی امام (ع) شدند.

حضرت امام محمد باقر (ع) ۱۹سال و ده ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین ( ع ) زندگی کرد و در تمام این مدت به انجام دادن وظایف خطیر امامت ، نشر و تبلیغ فرهنگ اسلامی ، تعلیم شاگردان ، رهبری اصحاب و مردم ، اجرا کردن سنت های جد بزرگوارش در میان مردم ، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحیح رهبری و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعی و امام معصوم ، که تنها خلیفه راستین خدا و رسول (ص) در زمین است ، پرداخت و لحظه ای از این وظیفه غفلت نفرمود .

سرانجام ایشان در هفتم ذی الحجه سال ۱۱۴ هجری در سن ۵۷ سالگی و با توطئه هشام بن عبدالملک از خلفای ملعون اموی در مدینه منوره مسموم و به شهادت رسید و پیکر پاکشان در قبرستان بقیع در مدینه و در کنار قبور نورانی پدر، عمو و فرزند ارجمندشان که ملجاء و زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان است،به خاک سپرده شد.

/ خبرنگار : ریحانه فتحی /