شهید بهشتی معمار بزرگ قوه قضائیه

شهید دکتر بهشتی در اصفهان متولد شدو در سال 1321 وارد حوزه علمیه شد و در فاصله سال‏های 1335 تا 1338، دوره دکترای فلسفه الهیات را گذراند و در آذرماه 1357 به فرمان امام خمینی ‏(ره) شورای انقلاب را تشکیل داد و در تدوین قانون اساسی نقش مهمی داشت

در هفتم تیر ماه 1360 دو بمب بسیار قوی در محل دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی منفجر شدو جمعی از از مقامات مملکتی از جمله آیت الله دکتر بهشتی ، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و وزرا به درجه رفیع شهادت نائل آمدند.

امام راحل در پیامی به مناسبت این حادثه فرمودند:من این ضایعه بزرگ را به همه ملت‌مان تسلیت عرض می‌کنم وبنای دشمن‌ها بر این میباشد، افرادی که لیاقتشان بیشتر است بیشتر مورد حمله قرار بگیرند، و این را من کرارا گفته‌ام که مرحوم آقای "بهشتی" در این مملکت مظلوم زیست ، مظلوم مرد و خار چشم دشمنان اسلام بود.

شهید بهشتی انسان جامع و وارسته ای بود که به آموختن اکتفا نکرد، بلکه عمل کردن را سرلوحه کار خویش و لازمه آموختن قرار داد و قله های کمال را با دو بال علم و عمل فتح کرد و موفقیت او نیز مرهون هماهنگی بین این دو مهم بود، چرا که ناهماهنگی بین علم و عمل چه بسا انسان را از رسیدن به ساحل خوش بختی محروم می سازد و در گرداب نیستی می افکند. صفحه صفحه زندگی این رادمرد فرزانه، حاکی از ایمان و ایثار و اخلاص است و بدین سبب حیات سبزش برای عصرها و نسل ها آموزنده خواهد بود.

شهید مظلوم دکتر بهشتی را می توان یکی از معماران بزرگ تجدید بنای تفکر انقلابی و تشکیلاتی انقلاب اسلامی ایران به شمار آورد؛ زیرا در زیر لوای رهبری امام امت به هدایت انقلاب پرداخت و آن را از انحراف و انزوا یا توقف و رکود محفوظ داشت و سرانجام در همین راه خون پاکش برای تداوم بخشیدن به انقلاب و رسوا کردن چهره اهریمنان و منافقان، بر زمین ریخت و روح پاکش به آسمان پرواز کرد.

هفتم تیر روز قوه قضائیه

قضاوت از جمله کارهایی است که در قرآن به آن اشاره شده است. حضرت امام خمینی (ره) در این باره چنین می فرمایند: منصب قضاوت از منصب های با عظمتی است که خداوند آن را برای پیامبر اکرم (ص) ، و از طرف او برای ائمه معصومین (ع) و از طرف معصومین (ع)برای فقیه جامع الشرایط قرار داده است.

حضرت علی علیه السلام در مورد گزینش قضات، خطاب به مالک اشتر فرمودند: قاضی باید کسی باشد که فشار کار بر او دشوار نیاید،. ستیز متخاصمان او را به لجاجت نکشاند، بر لغزش پایدار نباشد،چشم طمع به مال دیگران ندوزد، در شهادت، درنگش از همه بیشتر ودر آشکار شدن کارها از همه شکیباتر باشد.

/خبرنگار:سمیه محمدی/