تماشای فوتبال به قیمت اعتیاد

متاسفانه در جامعه «نه گفتن» برای بسیار ی از افراد سخت شده است. به همین دلیل شخص در دورهمی‌های دوستانه وقتی ‌با فرد معتاد به سیگار یا قلیان همنشین می‌شود نمی‌تواند از خود بدرستی محافظت کند، چون به اشتباه تصور می‌کند اگر به کشیدن سیگار یا قلیان نه بگوید در جمع همسن و سال‌هایش کوچک شمرده می‌شود.

براساس تحقیقاتی که تالکوت پارسونز، جامعه‌شناسان آمریکایی قرن بیستم روی گروهی از جوانان و نوجوانان انجام داد، تاثیری که گروه همسالان بر یکدیگر می‌گذارند بیش از تاثیر خانواده بر این قشر است. زیرا آنها احساس می‌کنند کاری که همسالانشان انجام می‌دهند از روی میل است و در آن اجبار یا نصیحت خانواده دخالتی ندارد. ‌

براساس نتایج تحقیق پارسونز و مشاهدات میدانی که تاکنون داشته‌ام جمع شدن در قهوه‌خانه به هر علت و بهانه‌ای مفید نخواهد بود. از سوی دیگر آپارتمان نشینی و خانه‌های کوچک امروزی امکان جمع شدن جوان‌ها در خانه را از آنها سلب کرده است به همین خاطر باید راهکاری مناسب یافت.

جمع شدن برای دیدن فوتبال به هیجان آن می‌افزاید و از نظر جامعه‌شناسان به اجتماعی شدن، بینش داشتن، رفتار صحیح در جمع، چگونگی اظهارنظر، چگونگی شاد بودن کمک می‌کند. اما این امر توجیه درستی نیست برای قرار گرفتن در جمع‌هایی که مصرف دخانیات در آنها شایع است.

به طور کل و بر اساس تحقیقات انجام شده در شهرهایی مانند تهران و اصفهان جمع شدن بدون حضور ناظر از جمله پدر و مادر یا بزرگ‌تر‌ها آسیب‌زا خواهد بود. فحش دادن، مصرف سیگار و قلیان،کری خوانی و درگیری‌های لفظی از جمله آسیب‌ها در نبود ناظر است.

بهترین راه حل برای سالم سازی این دورهمی ها،استفاده از مکان‌های جایگزین مانند سینما و پارک‌هایی است که تلویزیون‌های بزرگ دارند. فرد در پارک و سینما به علت بسته نبودن محیط و احساس وجود ناظر و در معرض دید قرار گرفتن کمتر دچار آسیب می‌شود.

منبع: جام جم

*جامعه‌شناس