اولین‌های ماندگار در ورزش بانوان ایران؛ از سیمین صفامهر و جمیله صفوری تا پارمیدا محمودیان
تهران (پانا)- پارمیدا محمودیان نامی است که برای اولین باردر عرصه بین المللی وزنه‌برداری بانوان ایران شنیده شد؛ وزنه برداری ایران حال باید در انتظار آینده باشد تا اولین مدال تاریخ خود در بخش بانوان را جشن بگیرد.
اولین‌ها همیشه در ذهن خواهند ماند؛ ورزش نیز از این قاعده مستثنی نیست. از المپیک ۱۹۰۰ پاریس که ابراهیم ملکوم در شمشیربازی اولین ایرانی حاضر در المپیک شد تا المپیک ۱۹۴۸ لندن که جعفر سلماسی به مدال برنر وزنه‌برداری رسید یا در المپیک ۱۹۵۸ ملبورن که امامعلی حبیبی و جهان پهلوان تختی در کشتی اولین مدال طلای ایران در المپیک را به‌دست آوردند، همیشه تاریخ‌سازی‌ها دیدنی و به یاد ماندنی بوده است.
عصر دیروز ورزش بانوان ایران اولین دیگری را ثبت کرد؛ پارمیدا محمودیان به دوری بلند‌مدت وزنه‌برداری بانوان ایران در عرصه‌های بین‌المللی پایان داد و تبدیل به اولین زن وزنه بردار ایران شد که روی تخته رفت. حالا وزنه‌برداری بانوان ایران در انتظار اولین دیگری است تا نامش در کنار اولین‌های دیگر ورزش ایران ثبت کند.
اولین‌های ورزش بانوان در ایران
سال ۱۹۶۴ را باید دارای اولینی ماندگار برای ورزش بانوان ایران دانست؛ جایی که سیمین صفامهر در دوومیدانی و در ماده دوی ۱۰۰ متر و جمیله صفوری در ژیمناستیک به عنوان اولین زنان ایرانی المپیکی شناخته شدند، هرچند نتوانستند به مدال برسند.
اما اولین بار که زنان ایرانی به یک مدال معتبر رسیدند به ۵۲ سال قبل برمی‌گردد؛ زمانی که در بازی‌های آسیایی ۱۹۶۶ به میزبانی تایلند، والیبال بانوان ایران دست به کاری بزرگ زد و به مدال برنز رسید؛ مدالی که نه تنها دیگر برای بانوان ایران در والیبال تکرار نشد بلکه سالهاست والیبال بانوان در ایران حسرت رسیدن به جمع چهار تیم برتر قاره کهن باقی مانده است. لیلا امامی، پری فردی، مینا فتحی، سکینه خرازی، عذرا ملک، روحی پندنواز، ژاله سید هادی‌زاده، نسرین شکوفی و مریم توت اعضا تیمی بودند که در بازی‌های آسیایی ۱۹۶۶ به مدال برنز رسیدند.
برای کسب اولین طلا، بانوان ایران هشت سال منتظر ماندند و در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران شمشیربازی بانوان ایران در بخش تیمی به مدال طلا رسید. مهوش صفایی، گیتی محبان، ژیلا الماسی، مریم شریعت‌زاده و مریم آچک اعضا تیمی بودند که برای ایران اولین طلای بانوان در مسابقه‌ای معتبر را به‌دست آوردند. البته این مسابقات برای بانوان ایران دارای اولین دیگری بود؛ جایی که مهوش صفایی موفق شد اولین مدال انفرادی بانوان ایران در مسابقه‌ای معتبر را با رنگ برنز بدست آورد.
در تاریخ ورزش پس از انقلاب و در پارالمپیک بارسلونا ۱۹۹۲سه بانوی ایران برای اولین بار در تاریخ پارالمپیک راهی این بازی‌ها شدند. مهناز کاظمی، منصوره اسوادی و سارا عزیزی بانوانی بودند که در تنیس روی میز المپیکی شدند.
اما پس از انقلاب اولین باری که یک زن ایرانی سهمیه المپیک گرفت در سال ۲۰۰۰ بود؛ جایی که منیژه کاظمی در تیراندازی به المپیک سیدنی رسید و چهل و سوم شد. در همان مسابقات و در پارالمپیک اولین مدال تاریخ بانوان ایران در پارالمپیک به دست آمد و نیره آکف موفق به کسب مدال برنز شد.
دو سال بعد اولین مدال بانوان ایران در رقابتی سطح اول کسب شد. بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان بانوان ایران در شمشیربازی به مدال برنز تیمی رسیدند و همچنین پروانه تهرانی در تکواندو موفق شد اولین مدال انفرادی بانوان را با رنگ برنز پس از انقلاب بدست آورد.
خدیجه آزادپور نام ماندگار دیگری در وزش بانوان ایران است که در سال ۲۰۱۰ و در بازی‌های آسیایی گوانگژو به مدال طلا در رشته ووشو رسید و نامش را برای برای همیشه در تاریخ ورزش ایران ماندگار کرد. در همان رقابت‌ها و در پارا آسیایی مرضیه صادقی موفق شد مدال طلای تیراندازی را به دست آورد.
سال ۲۰۱۲ برای ورزش بانوان ایران در پارالمپیک سالی ویژه بود؛ زهرا نعمتی در تیر و کمان المپیک لندن برای اولین بار در تاریخ برای ورزش پارالمپیکی ایران در بخش بانوان به مدال طلا رسید و همچنان بهترین تیر و کمان باز معلول جهان باقی مانده است.
تاریخ گذشت تا سال ۲۰۱۶ رسید؛ المپیک ریو با ستاره‌ای به نام کیمیا علیزاده ورزش بانوان ایران تاریخ‌سازی جدیدی را پیش روی خود دید. ستاره تکواندو ایران با کسب مدال برنز حرکتی بزرگ برای ورزش بانوان ایران انجام داد تا آینده را برای ورزش این قشر از جامعه ایرانی روشن کند.
ارسال دیدگاه