فیلمبردار آثار ورنر هرتسوگ مهمان جشنواره جهانی فیلم فجر می‌شود

به گزارش ستاد خبری سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، توماس ماخ از فیلمبرداران مطرح جهان که سابقه‌ همکاری با کارگردان‌های بزرگی مانند ورنر هرتسوگ، ادگار رایتز، الکساندر کلوگه، ورنر شروتر را در کارنامه دارد برای برگزاری کارگاه فیلمبرداری تخصصی در این دوره از جشنواره جهانی فیلم فجر حضور پیدا می‌‌کند.

توماس ماخ متولد چهارم آوریل ۱۹۳۷ فیلمبردار و تهیه‌کننده آلمانی است که فعالیت‌هایش در عرصه فیلمسازی بیش از پنج دهه در سینما و تلویزیون تداوم داشته است. او به خاطر همکاری‌های متعددش با فیلمسازان مطرحی چون ورنر هرتسوگ، ادگار رایتز، الکساندر کلوگه، ورنر شروتر و... شناخته می‌شود. به عبارت دیگر، کار ماخ در مقام فیلمبردار در سروشکل دادن به موفقیت موج نوی سینمای آلمان و جذابیت‌های زیبایی‌شناختی آثار آن بسیار چشمگیر است.

او در طول پنجاه سال گذشته با کارگردانان متفاوت و به همان اندازه نامعمولی همکاری کرده و علاوه بر این فیلمبردار آثار نسلی از زنان فیلمساز از جمله هِلما ساندرس‌برامس و اولا اشتاکل بوده که در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۸۰ دیدگاه منحصربه‌فردشان را برای سینما به همراه آوردند.

در باب اهمیت توماس ماخ می‌توان این طور هم گفت که اغلب فیلم‌هایی که او تصویرشان را ضبط و ثبت کرده است، جوایز جهانی معتبری را کسب کرده‌اند. خود او هم بارها برای دستاوردهایش در جوایز سینمایی آلمان مورد تجلیل قرار گرفته است.

بعضی از فیلم‌های مشهورتر ماخ عبارتند از «آگیره، خشم پروردگار» (ورنر هرتسوگ، ۱۹۷۲)، «هاینریش» (هِلما ساندرس‌برامس، ۱۹۷۶-۱۹۷۷)، «پادشاهی ناپل» (ورنر شروتر، ۱۹۷۸)، «پالرمو یا وولفسبورگ» (شروتر، ۱۹۸۰)، «فیتزکارالدو» (هرتسوگ، ۱۹۸۲)، «قدرت احساس» (الکساندر کلوگه، ۱۹۸۳)، «آخرین سفر والر» (کریستیان واگنر، ۱۹۸۹)، مجموعه فیلم‌های «هایمات» (ادگار رایتز، ۲۰۰۲-۲۰۰۴) و...

جان جیلت منتقد سینما در مارس ۱۹۸۹ در وصف توماس ماخ در نشریه «فیلم دوپ» چنین نوشت: «اگر رائول کوتار فیلمبردار حالا حکم پدرخوانده اولین کارگردانان موج نوی فرانسه را پیدا کرده است، ماخ فیلمبردار آلمانی نیز همین جایگاه را در سینمای نوی آلمان دارد. او تقریباً فیلمبردار اصلی همه فیلم‌های کوتاه و بلند ادگار رایتز و الکساندر کلوگه است که هر دو نقشی اساسی در شکل‌گیری سینمای آلمان از دهه ۱۹۶۰ به این طرف داشته‌اند...»