۷۰ درصد دختران دانش‌آموز کم‌تحرک و در معرض اضافه وزن هستند

زهرا رضایی، دانشجوی دکترای تربیت بدنی و مربی دبیرستان‌های گرگان در گفت‌وگو با پانا، با اشاره به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش که یکی از ساحت های رشد و تربیت دانش آموزان را ساحت تربیت جسمی و بدنی می‌داند، درخصوص ساعات اختصاص یافته به ورزش و تربیت بدنی در برنامه درسی و اینکه آیا این زمان می تواند تامین کننده رشد افراد در این ساحت باشد اظهار کرد: ساعات تربیت بدنی در مقطع ابتدایی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. دانش آموزان این مقطع از نظر جسمی و بدنی در مرحله رشد و تکامل هستند و این ساعات کمی که در هفته به ورزش اختصاص یافته می تواند کمک کننده باشد. از نظر روحی و روانی هم زنگ ورزش می تواند کمک بسزایی در داشتن دانش آموزان شاد و پر انرژی داشته باشد. از نظر اجتماعی دانش آموزان با ورود به مدرسه وارد اجتماعی بزرگتر از خانواده می‌شوند و با شرکت فعال در زنگ ورزش می‌توانند نقش کوچکی را در اجتماع به عنوان هم گروهی در تیم های ورزشی و کلاسی به عهده بگیرد و با مسئولیت پذیری، نظم، تلاش و پشتکار آشنا شود و در این حیطه ها خود را رشد و پرورش دهد. البته برای تاثیر گذاری ورزش حداقل سه جلسه یک ساعت و نیمه در هفته احتیاج داریم،حال آنکه در مدارس دو تایم ۴۵ دقیقه ای در هفته برا هر پایه برای این درس در نظر گرفته شده، که زمان استفاده مفید از این ۴۵ دقیقه نهایت ۳۰ دقیقه خواهد بود. علاوه بر آن تعداد بالای دانش آموزان در هر کلاس استفاده مفید از زمان ورزش را برای هر دانش آموز به حداقل میرساند.

وی در خصوص مشکلات تربیت بدنی در مدارس گفت: مشکلاتی مثل کمبود بودجه، کمبود امکانات و فضاهای ورزشی ایمن در مدارس، حجم زیاد کارهای جانبی که پررنگ تر از وظیفه اصلی معلمان ورزش است، نبود زمان کافی که باید صرف آموزش شود نه صرف ارسال گزارش از معضلات این بخش است .

این مربی تربیت بدنی دراین خصوص توضیح داد: برای ارزشیابی دانش آموزان فرم های جدیدی طراحی کردند که معلم فقط در حیاط مدرسه باید این فرم ها را پر کند و تقریبا همه وقت معلم به کاغذ بازی می گذرد و چه بسا بسیاری از کارها را معلم در زمان استراحت در خانه انجام می‌دهد. اینها مستندسازی از کارهایی است که انجام می‌شود تا زمان بازدید حرفی برای گفتن داشته باشد. همچنین در اجرای طرح های ملی ورزش که برای هر پایه اختصاص یافته اند مثل ژیمناستیک (دوم) شنا (سوم) طناورز (چهارم) تنیس روی میز (پنجم) دوومیدانی (ششم ) نیازمند فضا و امکانات استاندارد مناسب، کافی و متناسب با دانش آموزان هستیم که از بین آنها فقط طرح طناورز کاربردی و قابل اجراست و بقیه طرح ها در مدارس خیلی کم قابل اجراست. در حالیکه این طرح ها در ماموریت ورزش مدارس جزو نقاط قوت در نظر گرفته شده است، حال آن که مواردی که بصورت کامل قابل اجرا نباشد به عنوان نقطه ضعف است.

وی با اشاره به نقش دانش و تجربه مربیان در رسیدن به اهداف برنامه درسی در بخش تربیت بدنی گفت: همانطور که قبلا بیان شد اگر طرح های جانبی و زمان بر این اجازه را بدهند که معلم به کار اصلی خود بپردازد حتما دانش و تجربه باعث افزایش کارآیی و اثربخشی می شود و این اثربخشی و کارآیی با وجود امکانات مناسب و کافی امکان پذیر است. با این وجود در حالت کلی افزایش دانش و تجربه مربیان باعث استفاده بهینه از زمان و ارتباط موثرتر مربی با دانش آموزان می‌شود و معلم کلاس درس را خوب اداره می کند و دانش آموزان با انگیزه بیشتر و فعالتر به ورزش می پردازند.

رضایی افزود: متاسفانه مربیان ورزش با افزایش سابقه کاری و تجربه دچار مشکلات جسمی متعدد می شوند و گاه به علت حق الزحمه پایین کار معلمی، هر سال شاهد تلاش معلمان ورزش برای تغییر پست به معاونت و.... هستیم که باید چاره ای برای آن اندیشیده شود.

این مربی دبیرستان‌های گرگان با اشاره به نامطلوب بودن ورزش دختران در مدارس کشور گفت: شاید بیش از ۷۰ درصد دختران شدیدا کم تحرک و دارای اضافه وزن هستند و تمایلی به ورزش ندارند.

وی ادامه داد: در بسیاری مدارس ما ورزش دختران عملا در فصل های سرد سال فلج شده و ساعات درس تربیت بدنی به بطالت سپری می‌شود و این فقط و فقط به علت نبودن فضای مناسب در مدرسه اتفاق می‌افتد .

رضایی برای بهبود وضعیت ورزش دانش آموزان دختر پیشنهاد کرد در ساختمان مدارس در کنار فضاهای پرورشی و انبار و سایت های نمایشی، فضایی هم برای ورزش در نظر گرفته شود و افزود: فکر می کنم در یک نگاه کلی، باتغییر فرهنگ نسبت به دهه قبل، وضعیت ورزش دختران بهتر شده و خانواده ها در این قسمت سرمایه گذاری بیشتری می‌کنند، ولی هنوز جای زیادی برای آموزش و تغییر نگرش وجود دارد. البته یکی از مشکلاتی که در این بخش داریم این است که متاسفانه در مناطق کمتر توسعه یافته یا شهرهای کوچک دختران حامی قوی برای ورزش ندارند و متاسفانه بسیاری از دانش آموزان دختر علیرغم داشتن استعداد به علت عدم حمایت خانواده ها و ترجیح دادن کارهای دیگر از ادامه فعالیت بازمانده و استعدادهایشانمجال شکوفایی پیدا نمی‌کند.