معرفی نانوسیال‌های جاذب قابل بازیابی در جداسازی گاز سولفید هیدروژن

محسن نصر اصفهانی عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان درخصوص اجرای این طرح تحقیقاتی توضیح داد: گاز سولفید هیدورژن یکی از سمی ترین ترکیباتی است که در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی و صنایعی همچون تصفیه خانه های فاضلاب شهری، مشکلات فراوانی را به وجود می آورد. این گاز که گاهی با دی اکسید کربن همراه است در صورت وجود رطوبت باعث خوردگی شدید تجهیزات فرآیندی می شود، در صورت نشت به محیط باعث مسمومیت پرسنل بهره بردار و در موارد شدید منجر به مرگ افراد می شود.

این عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان افزود: مهم ترین هدفی که در این طرح وجود دارد بررسی روشی نوین برای تصفیه بیوگاز به عنوان یک منبع سوخت تجدید پذیر است. در این طرح جاذب نانوسیالی معرفی شده است که بتواند فرایند جداسازی گاز سولفید هیدروژن را با راندمان بالا و هزینه عملیاتی کم فراهم آورد.

وی خاطرنشان کرد: جاذب های متعددی از جمله ترکیبات آمینی یا محلول سود(جاذب های مایع) و نیز کربن فعال برای جداسازی و جذب این گازهای سمی استفاده می شود، اما از آنجا که این جاذب ها قابل بازیابی نبوده و یا برای بازیابی نیازمند صرف هزینه بالایی هستند لذا استفاده از آن ها معضلی برای صنایع است. بنابراین با استفاده از جاذب نانوسیال معرفی شده در این طرح جذب و جداسازی گاز به صورت فیزیکی انجام می شود. با صرف کمترین هزینه به واسطه افزایش اندک دمای جاذب یا کاهش فشار آن یا با استفاده از روش های بیولوژیکی مانند فرایند لجن فعال، گاز جذب شده از جاذب خارج شده و جاذب بازیابی خواهد شد.

نصر اصفهانی تصریح کرد: نانوسیال های مورد استفاده در این طرح نانو سیال "اکسید سیلیس- آب" و "اکسید گرافن- آب" است که غیرسمی بوده و برای پرسنل بهره بردار این واحدها مخاطرات سلامت به بار نخواهد آورد، همچنین به دلیل قابلیت بازیابی جاذب منجر به کاهش هزینه عملیاتی نسبت به سایر جاذب های شیمیایی می شود به علاوه نسبت به آب خالص نیز منجر به کاهش اندازه تجهیزات و در نتیجه کاهش سرمایه لازم برای واحد جاذب می شود.

این محقق دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: با توجه به نتایج امیدوار کننده کسب شده در این طرح قابل استفاده در کلیه صنایعی است که نیازمند جداسازی گازهای اسیدی سولفید هیدورژن و دی اکسید کربن باشد از جمله این صنایع می توان به صنعت نفت، پالایشگاه های گاز طبیعی، واحدهای پتروشیمی و تصفیه خانه های فاضلاب شهری اشاره کرد.

وی همچنین درخصوص ارزیابی طرح مذکور در صنایع نیز توضیح داد: با توجه به اینکه این طرح از پروژه های دکتری بوده است ارزیابی طرح از طریق مدیریت آبفای اصفهان انجام شده است. همچنین با توجه به اینکه این موضوع برای تصفیه خانه های فاضلاب نیز قابلیت استفاده دارد در بخشی از فاضلاب شهری شمال شهر اصفهان نیز ارزیابی شده است.

نصراصفهانی خاطرنشان کرد: در حال حاضر مشغول کارهای مقدماتی برای ثبت اختراع این طرح تحقیقاتی هستیم که پس از ثبت اختراع فعالیت های ابتدایی برای موضوع تجاری سازی انجام می شود.