نواهای خراسان در دومین شب اجرای موسیقی مقامی طنین‌انداز شد

به گزارش خبرنگار پانا ، موسیقی مقامی یادگار جلوه‌هایی ویژه از فرهنگ و تمدن مشرق زمین است. فرهنگی که گوشه گوشه از این سرزمین در شکل‌گیری و تداوم آن سهیم بوده و نوعی موسیقی که می‌توان گفت تاکنون از خطر هرگونه تحریف و دگرگونی به دور مانده است.
اجرای برنامه "ایران در نصف‌جهان" در مکان باغ غدیر و هنرسرای خورشید اصفهان به مناسبت دهه کرامت با هدف احیای موسیقی‌های مقامی کشور در شهر اصفهان برنامه‌ریزی شده که یکشنبه، دومین شب برگزاری با حضور جمعی از علاقه‌مندان سپری شد.
در دومین روز از برگزاری این جشنواره استقبال و ازدحام جمعیت در هنرسرای خورشید، خبر از اتفاقاتی خوب در این عرصه را می‌دهد. گردهمایی جمعی از هنرمندان موسیقی آئینی با ظواهری متفاوت حکایت از فرهنگی ریشه‌دار می‌کند.
ابتدای برنامه با اجرای گروه "فردای جام" همراه بود که در بخش نخست اجرا مقام های اصیل و حماسی خراسان را به عنوان یکی از شاخه‌های موسیقی درون‌گرا نواختند. بخشی که توانست شادی بسیاری از تماشاگران را برانگیزد و به گونه‌ای آداب و رسوم خراسان، برای دقایقی تماشاچیان را از اصفهان به دور کرد.
این گروه متشکل از جوانان متبحر شهرستان تربت جام به سرپرستی حسینعلی مردان شاهی حدود 8 سال است که در حوزه موسیقی مقامی فعالیت می‌کنند. سعید غفاری نوازنده دوتار، منصور رضایی نوازنده بم دوتار، مرتضی رضایی نوازنده دهل محمود پناله نوازنده کمانچه، حسین علی‌مردان شاهی نوازنده دوتار و عبدالبصیر احمدی به عنوان خواننده از اعضای این گروه هستند.
جشنواره موسیقی مقامی به همراه تجلیل از استادان صاحب در این شاخه از موسیقی از ابتدای این هفته در هنرسرای خورشید اصفهان وابسته به سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان برگزار می‌شود. در دومین شب از جشنواره مراسم تقدیر از استاد محدرضا حاجی پور انجام شد .
حاجی‌پور در حاشیه برگزاری دومین شب از جشنواره موسیقی مقامی اظهار داشت: شناخت کامل از هویت‌های یک سرزمین به اصالت هر سرزمین برمی‌گردد؛ تا زمانی که از اصالت خود دوری کنیم، نمی‌توانیم به خواسته‌ها و آمال خود برسیم؛ قسمتی از موسیقی‌های مقامی از نغمه‌های بسیار شادی برخودار است و عموماً شادابی و سرزندگی را برای مخاطب به ارمغان می‌آورد اما گاهی باید به حال ظرفیت و قدمت موسیقی مقامی ایران گریست چراکه نباید به سمت نابودی حرکت کند بنابراین باید داشته‌های خود را بهتر بشناسیم.
وی افزود: در تمامی عرصه‌ها به خصوص در هنر موسیقی، عشق و علاقه وافر به کار سبب پشت سرگذاشتن سختی‌ها و مشکلات می‌شود؛ همچنین کارهایی از این قبیل در درازمدت سبب دستیابی به اهداف می‌شود و می‌تواند بر افکارعمومی تاثیرگذار باشد.
این استاد موسیقی ایران با اشاره به قدمت تاریخی موسیقی مقامی گفت: اقوام مختلف ایران مانند ریشه‌های یک درخت هستند و ثمره این درخت کشوری با فرهنگ و برخوردار از تمدنی دیرینه است. اگر موسیقی و نغمه‌ها بروز پیدا نکنند و آداب و رسومی در اقوام ایرانی شکل نگیرد، این درخت به تکامل و پرباری دست نمی‌یابد.
وی اضافه کرد: سختی تمام کارهای فرهنگی و هنری باید به جان خریده شود چرا که با وجود شرایط، کار فرهنگی و هنری انسان عاشق می‌خواهد.
این پیشکسوت موسیقی مقامی افزود: عرصه موسیقی در کشور ما با بسیاری از مقوله‌ها همراه نیست شاید این به حرکت اشتباه ما بر می‌گردد اما موسیقی اقوام ایرانی از انسان‌هایی عاشق در این عرصه دنبال می‌شود و نیاز به توجه و بررسی دارد.
وی درباره اشترکات موسیقی مقامی بیان کرد: زیباترین نقطه عاشقانه و عارفانه قطعه‌ها و نغمه‌ها، وجه مشترک موسیقی نواحی ایران است چراکه از یک موضوع و هویت روایت می‌کنند؛ به بیانی دیگر در تمامی نواحی ایران مقام‌ها از اشتراک‌هایی پیروی می‌کنند و زیباترین نقطه کار در اشتراک‌های اقوامی ایرانی نمایان می‌شود و معادل اشعار خراسانی با توجه به سبک بیان و نغمه در موسیقی لر و بختیاری و... وجود دارد.