چرا شاه از ایران فرار کرد ؟

به گزارش خبرگزاری پانا، بعد از كودتای ۲۸ مرداد محمدرضاپهلوی به خواست آمریكا و انگلیس دیكتاتور بلامنازع ایران گردید و هر كاری كه انجام می‌داد باید منافع این دولتهای خارجی را هم مدنظر می‌داشت تا آنجا كه خود را سرسپرده، نوكر و مطیع فرمان آمریكا نشان می‌داد. و خود را متكی به آن قدرت می‌كرد و در مقابل به خواست ملت كه استقلال وطن و آزادی اجتماعی و انسانی و دینی بود بود توجهی نمی‌كرد.

در ۱۳۴۲ امام(ره) رسماً وارد صحنه می‌شوند و در برابر زیاده‌خواهی‌های شاه و تظلم‌خواهی مردم علیه شاه موضع‌گیری می‌كنند و در این راستا موجبات بیداری علماء و اندیشمندان و مردم را فراهم می‌آورند و در مقابل اقدامات ناصحیح و زیان‌آور شاه عكس‌العمل نشان می‌دهند.

حكومت محمدرضا شاه یك حكومت دیكتاتوری بود كه پایه‌های اقتدار خود را در بخش نظامی می‌دید و به تجهیز هر چه بیشتر آن می‌پرداخت. هزینه‌های كلانی از بخشهای اقتصادی و رفاهی جامعه می‌كاست و به این بخش هزینه می‌كرد و همچنین پست‌های حساس اداری را در اختیار این بخش قرار می‌داد طوری كه وظیفه اصلی این بخش در كنترل سیاسی جامعه و حفظ سلطنت خلاصه می‌شد.

این امر موجب نارضایتی بخش‌های دیگر جامعه از جمله طبقات پایین جامعه كه از نابرابری رنج می‌بردند می‌شد.

علت دیگر نارضایتی مردم و مخالفین سوء استفاده شاه از قدرت بود طوری كه در زمان محمدرضا شاه، قانون اساسی به طور كامل مورد سوء استفاده قرار می‌گرفت و در عمل از استقلال قوا خبری نبود و همه تصمیمات مهم به وسیله او صورت می‌گرفت و این یعنی استبداد.

از اقدامات دیگر پهلوی كه موجب نارضایتی مردم می‌شد مبارزه با مذهب و مظاهر و شعائر آن بود. رواج فساد و بی‌بندوباری، از طریق عطای مجوز به عشرتكده‌‌ها و...، تغییر تاریخ هجری به تاریخ شاهنشاهی و ... مذهب مردم را دچار خطر ‌نمود علاوه بر این مسائل مسأله كاپیتولاسیون، برتر شمردن عناصر وابسته به بیگانگان و ایرانیان غیر مسلمان بر ایرانیان مسلمان، نارضایتی را در اقشار مختلف مردم گسترش داد.

در زمینه اقتصاد، هم باید گفت كه تنها سرمایه خدادادی و ملی ایران یعنی نفت در دوره‌ پهلوی با توجه به رابطه‌ای كه با بیگانگان داشت و به خاطر عدم توانایی نیروهای داخلی در استخراج و تصفیه آن در اختیار خارجی‌ها قرار می‌گرفت و عایدات كمی به ایران می‌رسید.

كشاورزی وضع مناسبی نداشت و اغلب زمینها در اختیار مالكان و درباریان قرار داشت و این طبقه هم به گونه‌ای مردم روستایی را استثمار می‌كرد در مقابل روستائیان از حداقل امور رفاهی و امنیتی برخوردار بودند.

این اقدامات و هزاران اقدام دیگر رژیم شاه كه در راستای منافع بیگانه و ضرر مردم بود در نهایت موجب گردید كه افرادی مثل امام(ره) جهت مقابله با این وضع وارد صحنه شوند و با بیدار كردن مردم پایه‌های حكومتی را به لرزه درآورند نارضایتی‌ها به اغلب شهرها سرایت كرد و مردم در تظاهرات خیابانی شركت می‌كردند رژیم هم نمی‌توانست جلوی جوشش مردم را بگیرد چرا كه در این تظاهرات افراد میلیونی شركت می‌كردند.

سرانجام در روز ۲۶ دی ۱۳۵۷، شاه پس از سالها ظلم و جنایت در حق مردم مسلمان ایران، به همراه همسرش، ایران را به سمت مصر ترک کرد، در حالیکه حتی نزدیک ترین حامیان و اربابانش هم از پذیرفتن او امتناع کردند. پس از فرار شاه، ملت با آمدن به خیابان ها و اظهار شادمانی و پخش گل و شیرینی، این پیروزی بزرگ را جشن گرفتند و این زمانی بود که رژیم پهلوی پس از ۵۰ سال حکومت استبدادی، روزهای پایانی عمر خود را سپری می کرد؛ چنانکه در کمتر از یک ماه پس از فرار شاه، طومار عمر ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران در هم پیچیده شد.