تلف شدن ۷۲۶ کل و بز در پی طاعون نشخوارکنندگان کوچک/ کمبود واکسن ˝PPr˝

کیوان هوشمند در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی پانا، درباره شیوع بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک اظهار داشت: طاعون نشخوارکنندگان یک بیماری ویروسی به شمار می رود که صرفا از طریق دام اهلی به حیات وحش یعنی همان نشخوارکنندگان کوچک یعنی بین کل و بز وحشی، قوچ و میش وحشی و آهو منتقل می شود.

این فعال حوزه محیط زیست با تأکید بر اینکه بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک به هیچ گونه حیوان دیگری قابل سرایت نیست، گفت: در واقع بیماری بین گونه هایی که اسامی آن ها در بالا ذکر شد واگیردار است و مابقی گونه های جانوری درگیر این بیماری نمی شوند.

وی با اشاره به علائم بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک نیز گفت: علائم این بیماری ویروسی شامل تب شدید، ترشحات بینی و دهان، التهاب در بافت دهان و اختلالات تنفسی است که در نهایت از طریق اسهال و از دست رفتن آب بدن حیوان تلف می شود. از ابتدای امسال تا حالا در ۳ استان مرکزی، البرز و زنجان تا کنون این بیماری مشاهده شده است.

هوشمند افزود: در منطقه حفاظت شده هفتاد قله استان مرکزی، مناطق حفاظت شده طالقان در استان البرز و همچنین منطقه شکارممنوع خرمنه سرطارم استان زنجان این بیماری مشاهده شده است.

وی با اشاره به آمار تلفات ناشی از بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک نیز گفت: تا امروز ۱۱۴ کل و بز در طارم ۱۱۲ کل و بز در طالقان و حدود ۵۰۰ کل، بز، قوچ و میش در هفتاد قله استان مرکزی که در مجموع ۷۲۶ رأس تلف شده است. البته این آمار صرفا مرگ و میر گونه هایی است که لاشه شان پیدا شده است. مسلما تعداد بیشتری از این گونه ها در گوشه و کنار مسیرهای صعب العلاج و ارتفاعات تلف شده اند و اکیپ های محافظتی نتوانستند آن ها را مشاهده کنند.

این فعال حوزه محیط زیست درخصوص روش های درمانی بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک اظهار داشت: متأسفانه بیماری وقتی وارد منطقه ای می شود و حیات وحش را درگیر می کند، درمان خاصی ندارد. ضمن اینکه گونه های وحشی نیز قابل گرفتن نیستند اما می توان این بیماری را کنترل و پیشگیری کرد و تنها راه کنترل و پیشگیری هم این است که دامهای اهلی که در حاشیه و یا داخل زیست گاه های حیات وحش هستند نسبت به این بیماری واکسینه شوند.

هوشمند با بیان اینکه تولید واکسن طاعون نشخوارکنندگان کوچک(PPr) در کشور به اندازه ایده آل نیست، گفت: میزان تولید این واکسن خیلی کم است و واردات واکسن نیز به دلیل مسایل تحریم به میزان کافی وارد کشور نمی شود. از طرفی سازمان دامپزشکی کلیه دام ها را واکسینه نمی کند و منتظر می ماند تا اگر بیماری مشاهده شد در آن منطقه اقدام کند. البته اگر دام هایی که حاشیه مناطق حفاظت شده هستند واکسینه شوند جلوی شیوع این بیماری تا حدودی گرفته می شود.