نوای رستاک در شیراز به گوش می رسد

به گزارش خبرگزاری پانا، گروه موسیقی رستاک که علاقمندان و طرفداران بسیاری دارد، بار دیگر در شیراز به روی صحنه می رود.
بنابه گفته عبدالرضا زارعی، مدیرعامل مؤسسه فرهنگی، هنری رهاورد پارسیان این کنسرت در تاریخ های ۹ و ۱۰ خرداد درساعات ۱۸ و ۲۱ درتالار حافظ اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس به روی اجرا خواهد داشت.
زارعی ضمن تشکر از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و دیگر کسانی که در این زمینه همکاری و همراهی داشته اند، گفت: موسیقی محلی ریشه فرهنگی و آیینی ما است و چه خوب است که این نظام فرهنگی به بهترین وجه خود را نشان دهد.گروه رستاک با تمرکز بر اشاعه هرچه بیشتر فرهنگ بومی، از زمان تشکیل خود نقش به سزایی در معرفی عمومی تر موسیقی اقوام ایرانی در سطح گسترده ای از جامعه داشته است.
وی افزود: دیدن اشتیاق مردم، ما را برآن داشت تا بار دیگر از این گروه برای اجرای برنامه در شیراز دعوت نماییم. امیدواریم که با حمایت مسؤولین و علاقمندان، این برنامه موسیقی به بهترین شکل ممکن انجام شود.
زارعی همچنین به نقش مؤثر تهیه کنندگان آشنا به اصول و معیارهای کیفی برگزاری یک برنامه به خصوص کنسرت های موسیقی اشاره نمود و گفت: به شخصه دوست خوبم، مسعود امینی را با وجود جوانی، یکی از بهترین تهیه کنندگان عرصه موسیقی می دانم که تمام جنبه های حرفه ای موضوع را مورد توجه دارد و بایستی در همین جا از فرصت استفاده نمایم و از وی تشکر نمایم.
گروه موسیقی رستاک، فعالیت خود را در تابستان سال ۱۳۷۶ در قالب یک گروه موسیقی تجربی (Experimental Music Group) آغاز کرد. این گروه با الهام از عناصر شنیداری موسیقی بومی ایران و با رویکرد به گونه‌ای از موسیقی با قابلیت برقراری ارتباط با سایر فرهنگ‌ها، اقدام به تحقیق و برگزاری جلساتی با حضور هنرمندان و اساتید حوزه‌های متفاوت موسیقی نمود.
اساسی‌ترین موضوعات مورد بحث در این جلسات، بازجست نغمه‌های اصیل و کهن موسیقی مقامی ایران است که به شیوه‌ای نو در حوزه موسیقی معاصر ایران سریان یابد. حکایت این گونه‌ی موسیقی که ماهیت نغمات خود را از موسیقی کهن ملل گوناگون اخذ کند، بسیار مفصل است و تلاش رستاک تجربه‌ای است در حوزه این ژانر موسیقایی.
در ماه آخر فصل بهار امسال به بهانه اجرای گروه موسیقیایی رستاک که قرار است درتاریخهای نهم و دهم خرداد ماه جاری بر روی صحنه تالار حافظ فرهنگ و ارشاداسلامی استان فارس اجرا شود به سراغ سیامک سپهری سرپرست و فرزاد مرادی خواننده اصلی این گروه نیز رفتیم و مصاحبه ای اختصاصی را انجام داده که متن کامل این مصاحبه از نظرتان می‌گذرد.
گروه موسیقیایی رستاک که از سال ۷۶ کار خود را با پژوهش بر روی موسیقی نواحی ایران آغاز کرده است، سعی دارد تا نوعی متفاوت از نغمه‌های موسیقی مقامی را در موسیقی معاصر ایران به جریان بیاندازد.
با توجه به اینکه فعالیت رستاک متوجه موسیقی محلی و نواحی ایران است، آیا با سازها و نواهای بومی و سنتی آشنایی دارید؟
سیامک سپهری: بخش مهمی از کار ما به تحقیق در ارتباط با موسیقی مناطق مختلف ایران اختصاص دارد. دوستان معمولا آشنایی کلی از موسیقی مناطق مختلف ایران دارند. البته هر کدام از ما به فراخور علاقه مان، ممکن است به موسیقی منطقه خاصی بیشتر جذب شده باشد و به این ترتیب شناخت بیشتری نسبت به آن منطقه و موسیقی آن داشته باشد. موسیقی فارس، برای من همیشه جذاب بوده است.
موسیقی نواحی و سنتی در سال های گذشته به آن صورت طرفدار خاصی نداشته، آیا این مسئله در تشکیل رستاک برای شما واهمه ای ایجاد نمی کرد؟
سیامک سپهری: در واقع رستاک، برداشتی از موسیقی فولکلور را تنظیم مجدد می کند و ارائه می دهد. طبعا این تنظیم، تمام مولفه های موسیقی محلی را ندارد ولی از سوژه های این جنس موسیقی استفاده می کند. نکته دیگر این است که همه دوستانی که اکنون ما را در رستاک همراهی می‌کنند، از ابتدا با این جنس موسیقی آشنا بوده اند و همگی موسیقی سنتی، محلی و مقامی را کار کرده بودند. این مسئله، دیگر جای نگرانی برای ما باقی نمی‌گذاشت.
فکر شاداب تر اجرا کردن موسیقی محلی چگونه به ذهنتان رسید؟
فرزاد مرادی: شادمانه ها، بخش جدایی ناپذیر از موسیقی سنتی و محلی هستند. موسیقی محلی، به این خاطر که از بطن فرهنگ و زندگی مردم آمده، شادی و غم را توامان با هم داراست. اما در یک دوره طولانی برای شادی ها، سطح پایین تری قائل بودند. تصور بر این بوده که موسیقی جدی باید غم انگیز باشد. در حالی که در موسیقی فولکلور، این طور نیست. همه موسیقی ها، کاربردی است و در اجتماع وجود دارند. ما سعی کردیم، گروهی باشیم که به این بخش توجه بیشتری دارد.
اجرای موسیقی های محلی و نواحی با لهجه صحیح برایتان دشوار نیست؟
فرزاد مرادی: بله همین طور است. ما با گوش دادن بسیار به این موسیقی و فعالیت بیش از یک دهه در این زمینه، تا حدود زیادی با نواها و لهجه های مناطق آشنا هستیم. با این حال، در فرایند تحقیق، از مردم منطقه برای اصلاح بیان خود کمک می گیریم.
در اجراهای شما انرژی خاصی دیده می شود، این انرژی را چگونه ایجاد می کنید؟
فرزاد مرادی: ما مدت زمان زیادی در کنار هم هستیم و اکنون رستاک مثل یک خانواده برای ماست. شاید یکی از دلایل این انرژی این باشد که این احساس واقعی که ما نسبت به هم داریم، در اجراها بروز می کند.
حوزه موسیقی نواحی جدای از ناشناخته بودن حوزه حساسی است که قواعد و تعصب های خودش را دارد. با ساختارشکنی که شما در این حوزه دارید آیا برخورد و مخالفتی از طرف بزر گترهای هر منطقه با شما و این شیوه کارتان شده است؟
یک نکته بسیار خاص که در رستاک از ابتدا وجود دارد و جزو شالوده آن است؛ این است که بسیاری از کسانی که در رستاک کنار هم قرار گرفتند در واقع در بطن همان فرهنگ ها و اقوام بوده اند. بنابراین به بسیاری از محدودیت ها و نکات خاصی که برای فرهنگ ها مهم بود آشنایی کامل داشتند و می توانستند به بقیه گروه هم کمک کنند که متوجه این ظرایف باشند. در هر فرهنگی به نحوی باید این مسائل دیده شود و برخورد درستی با آن انجام شود. ما اگر از دوستانی که در آن فرهنگ ها صاحب جایگاه خاص بودند کمکی گرفتیم، در واقع برای شناخت بیشتر خودمان بوده و طبعا وقتی که بعضی از این نظرها را در آن حوزه کنار هم می گذاشتیم،می فهمیدیم چطور باید با آ نها برخورد کنیم. مثلا اگرسراغ موسیقی کرمانشاه می رویم سراغ بخش هایی میرویم که میدانیم در توان ما هست و حالت خاصی به لحاظ فرهنگی ایجاد نمی کند که منفی باشد.بنابراین دنبال پیدا کردن کسی که مهر تایید کارمان باشد. نیستیم چون همیشه هر کاری به لحاظ سلیقه های و منطقی موافق خودش را دارد. ما تلاش می کنیم اول یک بررسی همه جانبه داشته باشیم و در مرحله بعد به یک اتفاق عملی برسیم.
شما تجربه برگزاری کنسرت در داخل و خارج از ایران داشته اید. استقبال از اجراهای گروه چطور بوده ؟آیا جذابیت هایی که برای مخاطب داخلی هست برای مخاطب خارجی هم وجود دارد؟
واقعیتی که وجود دارد این است که کسانی که در این حوزه فعالیت میکنند همیشه دغدغه این را دارند که بتوانند یک تغییری ایجاد کنند یا یک حرکت رو به جلو داشته باشند. خیلی وقتها یک جایی دورتر از این چالش ها یا تنش های فرهنگی این مسائل اینطور دیده نمی شود. نوع مواجهه متفاوت می شود .در مورد اینکه برخورد چطور بوده باید بگویم هم در داخل و هم در خارج استقبال خوب و غرورآفرین بوده است. ولی این واقعیت هم هست که وقتی ما خارج از ایران برنامه اجرا کردیم حتی مخاطب خارجی انتظار یا پیش زمینه ای که از موسیقی مشرق زمین و ایران داشت، آن هم موسیقی ای که بخواهد با این جنس ساز اجرا شود،موسیقی متفاوتی بوده است. شاید این فضایی که ما ایجاد می کنیم از خیلی از المان های پرتحرک مناطق مختلف استفاده کنیم برایش تازگی دارد و قبلا تجربه نکرده است. ما سعی می کنیم آن چیزی را به نمایش بگذاریم که اولا برای خودمان جذاب باشد، دوما نوعی از موسیقی باشد که خیلی به آن پرداخته نشده است. تمام دوستانی که در حوزه موسیقی فعالیت می کنند به خصوص هم نسل های ما شاید خیلی هایشان تلاش می کنند فضاهای جدید و متفاوتی برای مخاطب داخل و خارج به نمایش بگذارند، که هم حس خاصی برای خودشان داشته باشد هم اینکه مخاطب بتواند تصمیم بگیرد آیا میخواهد با این موسیقی همراه شود یا نه؟!
گفتنی است، رستاک به معنای شاخه نورسته ای که از بن درخت می روید، که از تابستان سال ۱۳۷۶ فعالیت خود را در قالب یک گروه موسیقی « مهنازچترفیروزه» تجربی آغاز کرده است. این گروه با الهام از عناصر شنیداری موسیقی نواحی مختلف ایران به شیوه ای تازه و منحصر به خود، نغمه ها و نواهای اقوام حوزه تمدن ایران بزرگ را اجرا می کند.
اگر به یکی از کنسرت های این گروه رفته یا به یکی از آلبوم های این گروه گوش کرده باشید متوجه همنشینی زیبای اقوام کنار هم می شوید. ترکیبی از شمال و جنوب، شرق و غرب مرزهای کشورمان. همبستگی و همدلی تنها محدود به نواها و آواها نمی شود بلکه در نوع پوشش لباس و ترکیب سازها هم می توانید این همبستگی و صمیمیت را ببینید.
سیامک سپهری سرپرست این گروه نگاه جالبی به این شیوه و سبک دارد، هر چند معتقد است رستاک را نباید به ژانر خاصی محدود کرد. قرار است فرزاد مرادی، بهزاد مرادی، اکبر اسمعیلی پور، سارا نادری، یاور احمدی فر، نگار اعزازی، محمد مظهری، یاسر نوازنده گرجی، صبا جمالی، سپهر سعادتی، امید مصطفوی، مائده دوستی، بیتا قاسم یو فرزاد خورشیدسوار؛ سیامک سپهری را در اجرای جشنواره فجر همراهی کنند.
یادآور می شود، تالار حافظ فرهنگ و ارشاداسلامی استان فارس، درساعت ۱۸ و ۲۱ نهم و دهم خرداد ماه جاری، میزبان کنسرت بزرگ گروه موسیقی رستاک می شود و علاقه مندان می توانند از طریق سایت http://www.shiraztic.ir/ اقدام کنند.